Φανή Φτάκα: Οι επαγγελματίες της πόλης οργανωμένοι σε συντεχνίες από τον καιρό της Τουρκοκρατίας αλλά και σε επαγγελματικές ενώσεις μετά το 1912 είχαν σταθερά τον προστάτη Άγιο τους. Στη γιορτή του κάθε χρόνο τα μέλη μαζί με τις οικογένειες τους τελούσαν λειτουργία. Πολλές φορές ακολουθούσε και γλέντι συνοδεία ντόπιων οργανοπαιχτών.
Οι κουρείς αναφέρονται ως συντεχνία και στον Οδηγό Εμπορίου της Κοζάνης του 1910. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’50, μέσα στο πλήθος των κουρείων, που είχαν ανδρική πελατεία αποκλειστικά, ξεχώριζε ένα κομμωτήριο για γυναίκες των Αριστοτέλη και Νίκου Γκόρα, που ήταν το μοναδικό στην πόλη και το προτιμούσαν εκτός από την ντόπια elite και πολλές γυναίκες δημοσίων υπαλλήλων και αξιωματικών.
Η φωτογραφία είναι από την επίσημη λειτουργία των κουρέων στον Άγιο Χριστόφορο, το 1964, τότε που ο κλάδος είχε μόνο άντρες.
Διακρίνονται όρθιοι από αριστερά: Δημ. Γκλούμπος, Ν. Αλατζόπολος, αγνωστος , Κώστας Νταιρούσης, άγνωστος, πίσω από αυτόν ο Μιχάλης Βουτυράς, Βασιλειάδης (Λευκόβρυση), πίσω Νίκος Λαβαντσιώτης, Φώτης, Αργύρης Γούσιας, , όρθιος αγνωστος .
Καθιστοί από αριστερά: Παπαδόπουλος (Λευκόβρυση), Κώστας Δάλλας, Τάκης Κόμπος, δίπλα από τον ΟΤΕ), Σάκης Στραβού, Τάκης Καρακάσης, Βερούλης, Βασιλειάδης (παλιά ΚΤΕΛ , συνέταιρος με Ν. Λαβαντσιώτη.
Ανάμεσα τους υπάρχουν και εκπρόσωποι από τέσσερις γενιές κουρέων όπως ο Αργύρης Γούσιας, ο οποίος πήρε τη σκυτάλη από τον πατέρα του Κώστα και τον παππού του Γιάννη Γούσια για να την παραδώσει χρόνια αργότερα στο γιό του Κώστα Γούσια.
Ο Άγιος Χριστόφορος εκτός των κουρέων ήταν ο προστάτης Άγιος και των αυτοκινητιστών.
