Αγία Κυριακή γιορτή σήμερα 7 Ιουλίου: Η αγία Κυριακή υπήρξε καρπός όχι μόνο της σαρκικής ενώσεως των γονέων της αλλά και των θερμών και συνεχών προσευχών τους. Πόσο επηρεάζουν οι προσευχές των γονέων των παιδιών, και μάλιστα όταν γίνονται πριν τη γέννησή τους, το βλέπουμε στη ζωή των μεγάλων αγίων της Εκκλησίας μας. Παναγίας, Προδρόμου, Σαμουήλ, και άλλων αγίων.
Κάποτε έκανα εβδομαδιαίο κήρυγμα για μεγάλους σε ένα χωριό. Το χωριό την εποχή εκείνη δεν είχε ιερέα και ως εκ τούτου η λειτουργική ζωή και ευσέβεια βρισκόταν σε ύφεση.
Με έκανε πάντως εντύπωση ότι μόλις χτυπούσα την καμπάνα, για να έρθουν οι μεγάλοι, αμέσως εμφανιζόταν ένα μικρό παιδί του δημοτικού το οποίο καθόταν και παρακολουθούσε το κήρυγμα για τους μεγάλους.
Φρόντισα να μάθω ποιο είναι το παιδί και ποια η οικογένειά του και με πληροφόρησαν ότι οι γονείς του δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδί και η μητέρα του προσευχόταν για 17 ολόκληρα χρόνια να την αξιώσει ο Θεός να αποκτήσει μωρό. Και το μωρό γεννήθηκε κι από μόνο του δεν έφευγε ποτέ από την Εκκλησία και τις εκδηλώσεις της.
Να το μυστικό της ευσεβείας του.
Αλλά θα ρωτήσει κανείς, αν τύχη και οι γονείς δεν είχαν την πνευματικότητα από νέοι και τα παιδιά ήρθαν με τις φυσικές συνθήκες μόνο και αργότερα παραστράτησαν, τι μπορεί να γίνει; Και πάλι η προσευχή κάνει θαύματα. Προσευχή όμως μακράς διαρκείας.
Η αγία Μόνικα, μητέρα του αγίου Αυγουστίνου, για είκοσι δύο χρόνια παρακαλούσε τον Θεό να συνέλθει ο υιός της, ο οποίος είχε παρασυρθεί σε ζωή αμαρτωλή.
Και το θαύμα έγινε. Και ο υιός της, επειδή είχε αμαρτήσει πριν βαπτιστεί, έγινε ιερεύς και επίσκοπος Ιππώνος στην Βόρειο Αφρική και μεγάλος πατέρας της Δυτικής Εκκλησίας, που τότε ήταν ακόμη ενωμένη με τους χριστιανούς της Ανατολής.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Κυρίων τὸν Κύριον, καὶ Βασιλέα Χριστόν, ἐξ ὅλης ἠγάπησας, Κυριακὴ τῆς ψυχῆς, καὶ χαίρουσα ἤθλησας, ὅθεν Παρθενομάρτυς, παρ’ αὐτοῦ δοξασθεῖσα, βρύεις τοὶς σὲ τιμώσιν, ἰαμάτων τὴν χάριν, τοὶς πάσιν αἰτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Πηγή:ekklisiaonline.gr
