Αυτή η μέρα θεωρώ είναι η πλέον σημαντική για όλους μας. Ουσιαστικά καμία άλλη δεν μπορεί να προσφέρει τόσα πολλά, να συγκριθεί με άλλη, να προσφέρει απλόχερα τόσα μηνύματα, παραστάσεις, συγκινήσεις και κυρίως…..αίσθημα προσδοκίας.
Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μέρα θανάτου. Μαρτυρίου, νέκρωσης, μαυρίλας, δακρύων, αποχαιρετισμού.
Μα σκεφτείτε……Δίχως τη Μεγάλη Παρασκευή δεν θα υπήρχε το Μεγάλο Σάββατο. Χωρίς τον πόνο θα εξαφανιζόταν το αίσθημα της ανακούφισης. Πρόκειται για τον απόλυτο συμβολισμό, ότι τελικά το σκοτάδι νικιέται από το φως. Ο θάνατος από τη ζωή.
Από την ανθρωποθυσία της Μεγάλης Παρασκευής θα οδηγηθούμε στο μονοπάτι του «θανάτο, θάνατον πατήσας».
Ο πένθιμος ήχος από τις καμπάνες, η κατάνυξη, ο σεβασμός, αυτή η λύπη και η σιωπή που τελικά μας ενώνει τη Μεγάλη Παρασκευή στον Επιτάφιο, είναι στιγμές που πρέπει να διατηρούμε μέσα μας σαν το Άγιο Φως. Εκείνο που στον καθένα ξεχωριστά θα θυμίσει πως πρέπει να μεριμνήσει για την προσωπική του Ανάσταση. Πρόκειται για την μέρα που δίνει την ευκαιρία να πάψει να γυαλίζει το μάτι από πίκρα, μίσος, πάθος υστεροβουλία, μα από ένα βουβό δάκρυ λύτρωσης. Σαν κι αυτό της Θεοτόκου, το οποίο ανακουφίζει τον πλέον μεγάλο πόνο και το κάθε βάσανο.
Ας κατανοήσουμε όλοι μας το διαχρονικό μήνυμα της Μεγάλης Παρασκευής. Ας γίνουμε δίκαιοι κριτές στα εσώψυχα μας, ας αισθανθούμε το κορυφαίο μήνυμα της αγάπης και η ανάσταση θα έρθει. Προσωπικά, οικογενειακά, εθνικά. Διότι έτσι θα νικηθεί ακόμα και το μίσος όσων ανηλεώς ασελγούν σε τούτο το τόπο. Καλή Ανάσταση.
Δημήτρης (Τάκης) Καρακασίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Κοζάνης.
