Της Τάνιας Ώττα
Αν και υπερπληθής, η κοινωνία μας σήμερα δείχνει μικρή . Αφιλόξενη για τους πολλούς, διαθέσιμη για τους λίγους.
Το ποιοι είναι αυτοί οι λίγοι, καθορίζεται από συγκεκριμένα κριτήρια που ευνοούν την «καλή εικόνα» της κοινωνίας.
Οικονομικά και πολιτικά κριτήρια διαμορφώνουν το κοινωνικό γίγνεσθαι. Αυτοί οι λίγοι που περνούν καλά κι απολαμβάνουν τα προς το ζην και όχι μόνο. Άνετη ζωή, ταξίδια, διασκέδαση, ψυχαγωγικές δραστηριότητες, επαγγελματικές ευκαιρίες, φαγοπότια, ακριβά ρούχα και κοσμήματα, ιδιωτική εκπαίδευση για τα παιδιά τους, πολυτελή σπίτια και εξοχικά, ακριβά αυτοκίνητα, όλα αυτά έρχονται και συμπληρώνουν την βιτρίνα του bon viveur.
Από την άλλη πλευρά, άνθρωποι με ίσα δικαιώματα στη ζωή παλεύουν να ζήσουν κάτω από αντίξοες συνθήκες και κοινωνικές ανισότητες. Σήμερα αν δεν έχεις λεφτά πεθαίνεις γιατί δεν μπορείς να καλύψεις το κόστος της ιατρικής περίθαλψης και των εξόδων σε περίπτωση σοβαρού προβλήματος υγείας. Τα παιδιά σου ίσως να μην μπορέσουν να σπουδάσουν γιατί ο κουμπαράς της οικογένειας μετά βίας συντηρεί ένα σπίτι και δεν περισσεύει για το φοιτητικό.
Αν υπάρχει εναλλακτική για σπουδές στην ίδια πόλη, έχει καλώς, διαφορετικά τα όνειρα μπαίνουν σε κατάσταση αναμονής.
Τα πολιτικά πιστεύω είτε ανοίγουν είτε κλείνουν επαγγελματικές πόρτες και η εξωτερική εμφάνιση μετράει στην ανεύρεση εργασίας σε πολλές περιπτώσεις. Μία γοητευτική παρουσία εξυπηρετεί καλύτερα τις απαιτήσεις κάποιων εργοδοτών από ένα βιογραφικό γεμάτο προσόντα.
Ψεύτικα όνειρα για καλή ζωή και προοπτικές οδηγούν πολλούς νέους σε λάθος επιλογές και τους παρασύρουν σε έναν κόσμο ουτοπικό, που στην αρχή μοιάζει ωραίος μετά όμως γίνεται σκληρός και άδικος.
Άνθρωποι που κοιμούνται στο δρόμο και τα παγκάκια, άνθρωποι που περιμένουν με αγωνία ένα συσσίτιο, άνθρωποι στοιβαγμένοι στα νοσοκομεία αμαυρώνουν για μερικούς την εικόνα της καλής κοινωνίας που στοχοποιεί αυτούς τους ανθρώπους σαν να είναι λεκές στο καινούριο πουκάμισο. Ποιος νοιάζεται γι ΄αυτούς τους ανθρώπους; Ποιος τόλμησε να κάνει ποτέ κάτι; Η καλή ζωή δεν αφήνει περιθώρια για οίκτο και ανθρωπιά . Κι ύστερα ακούς να λένε «ας πρόσεχαν», « δικό τους πρόβλημα» και πολλά άλλα.
Αυτή είναι η κοινωνία μας σήμερα , όσο σκληρό κι αν ακούγεται. Μία κοινωνία για λίγους και εκλεκτούς. Με χρυσά ταμπελάκια και χρωματιστά ψηφοδέλτια. Μία κοινωνία άκαρδη και άπονη, γεμάτη κάθε είδους ρατσισμό, εγκληματικότητα, εκμετάλλευση, δίψα για δόξα και εξουσία. Μία κοινωνία αφιλόξενη σε όνειρα και πρόοδο για ανθρώπους που δεν ανήκουν σε κάποιο «τζάκι» και δεν πουλούν τις αρχές και τις αξίες τους προκειμένου να βολευτούν.
Η μεσαία τάξη απειλείται με αφανισμό. Η φτώχεια χτυπά καθημερινά χιλιάδες πόρτες και ο συγκεντρωτισμός του πλούτου αυξάνει τις κοινωνικές ανισότητες και απειλεί την κοινωνική συνοχή.
Αγνοώντας τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας μας, κάποιοι επιλέγουν να ασχοληθούν με τα τηλεοπτικά σκουπίδια που σερβίρονται σήμερα και με τη ζωή των celebrities , ενώ τα social media αποσυντονίζουν τους χρήστες, αυξάνοντας το αίσθημα της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας και εκτοξεύοντας το ποσοστό των ανθρώπων που οδηγούνται σε κατάθλιψη και σε αυτοκτονίες.
Το που θα οδηγηθεί αυτή η κατάσταση ίσως να μην το γνωρίζουμε, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί.
