Ώρες αγωνίες περνά η χώρας μας από τον ακήρυχτο πόλεμο των γειτόνων μας .Η Ελλάδα απειλείται από ορδές μεταναστών από στεριά και θάλασσα και τα βλέμματα όλων μας είναι στραμμένα στον Έβρο και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου που αγωνίζονται.
Πρώτη Μάρτη στην Κοζάνη και όρεξη για κασμέρι δεν υπάρχει, οι φανοί δεν ανάβουν λόγω απαγόρευσης των καρναβαλικών εκδηλώσεων για την προστασία της δημόσιας υγείας, παρότι για τους κοζανίτες το έθιμο των φανών είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα εθιμικού δικαίου. Στο ∆ημόσιο ∆ιεθνές ∆ίκαιο μάλιστα , η σηµασία του εθίµου είναι σπουδαία, καθώς το Σύνταγμα ορίζει ότι κανόνες του διεθνούς δικαίου αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη. Στο ελληνικό δίκαιο όμως όχι, ο νόμος υπερτερεί για αυτό και όποιοι φανοί ανάψουν παίρνουν και την ανάλογη ευθύνη.
Η Κοζάνη αντέδρασε στις απαγορεύσεις και οι άνθρωποι των φανών της πόλης ενώθηκαν σαν ένα στην κεντρική πλατεία της πόλης το μεσημέρι της Κυριακής της Μεγάλης Αποκριάς και τραγούδησαν την κοζανίτικη αποκριά με την εσωτερική φλόγα να καίει μέσα τους ασίγαστη. Μένει τώρα να ανάψουμε όλοι μαζί την φλόγα της αντίδρασης στην γείτονα χώρα, όπως συνέβαινε επί τουρκοκρατίας ανάβοντας τους φανούς.Αυτός θα είναι ο μεγαλύτερος φανός της Κοζάνης. Η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχτεί άλλους μετανάστες ούτε είναι αγροίκοι αυτοί που αγανακτούν στις μεγάλες ροές. Είναι οι αλληλέγγυοι που κάποτε έκαναν τον γύρο του κόσμου , πριν μέρες έφαγαν ξύλο από τα ΜΑΤ στην ίδια τους την πατρίδα και τώρα χαρακτηρίζονται.
Ιωάννα Παπαδημητρίου
