Μας ρωτούσαν αν είμαστε ντόπιοι ή πρόσφυγες, απαντούσαμε ότι είμαστε πρόσφυγες και συμπλήρωναν: Δηλαδή Πόντιοι!!Κι όμως σύμφωνα με την απογραφή του 1928–”ειναι η πιο έγκυρη,γιατί ήδη σταμάτησαν οι πολεμικές συγκρούσεις και η κινητικότητα των πληθυσμών είχε καταλαγιάσει”–το 51,3% των προσφύγων ήρθε από την Μικρά Ασία και το 14,9% από τον Πόντο, δηλαδή υπερδιπλάσιο ποσοστό προσφύγων ήρθε από την Μικρά Ασία, αλλά φαίνεται ότι οι Πόντιοι έκαναν πιο αισθητή την παρουσία τους συγκροτώντας νωρίς παντού συλλόγους και ποντιακές λέσχες. Ηδη το 1956 ιδρύεται η Ποντιακή Λέσχη Κοζάνης, ενώ ο Μικρασιατικός Σύλλογος μόλις το 2012.Αυτό βέβαια ίσως εξηγείται από μια ομοιογένεια που έχουν οι Πόντιοι, την οποία δεν έχουμε οι Μικρασιάτες.
Οι πρόσφυγες π.χ. από την Σμύρνη μικρή μόνο σχέση έχουν με τους τουρκόφωνους της Καππαδοκίας.Δεν μ’ενοχλεί που μας αποκαλούν Πόντιους.Είναι ένα δυναμικό μαρτυρικό κομμάτι του Ελληνισμού, σφυρηλάτησε μια ιδιαίτερη ταυτότητα και πολιτιστική φυσιογνωμία, που εμπλουτίζει τον ελληνικό πολιτισμό.Θαυμάζω τους αγώνες τους για την ελευθερία,την πλούσια παράδοσή τους,μ’αρέσουν τα τραγούδια τους και οι χοροί τους, όμως άλλο Πόντος κι άλλο Μικρά Ασία.
Και σήμερα που όλοι μιλούν για ποικιλομορφία και πολυπολιτισμικότητα κόντρα στην παγκοσμιοποίηση, η οποία επιχειρεί να ομογενοποιήσει ιδιαιτερότητες και χαρακτηριστικά, να εξαλείψει ταυτότητες και παραδόσεις,πρέπει να γίνει διακριτή η ταυτότητα του Μικρασιάτη και να φανεί ότι η Μικρά Ασία είναι μια άλλη πανάρχαια κοιτίδα του Ελληνισμού.Προσπερνώ σύντομα το απώτερο παρελθόν:Κάπου στις παραλίες της γεννήθηκε ο Ομηρος και η επική και αργότερα και η λυρικί ποίηση.Εκεί συντελέστηκε το πέρασμα από τον μύθο στον λόγο.Εκεί τεθηκαν τα πρώτα φιλοσοφικά ερωτήματα για τη φύση και τη γένεση του κόσμου από τον Θαλή τον Μιλήσιο και τον Ηράκλειτο τον Εφέσιο.
Η Αλικαρνασσός ήταν η πατρίδα του Ηροδότου,του πατέρα της ιστορίας και η Νικομήδεια του Αρριανού, που εξιστόρησε την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο έργο του ”Αλεξάνδρου Ανάβασις”. Αλλά και στους νεότερους χρόνους μερικοί από τους σημαντικότερους λογοτέχνες και διανοητές προέρχονται από τον Μικρασιατικό Ελληνισμό:Διδώ Σωτηρίου,Σεφέρης, Κόντογλου, Μυριβήλης, Βενέζης,Στρατής Δούκας, Μανόλης Ανδρόνικος, Γιώργος Θεοτοκάς,Κοσμάς Πολίτης, Συκουτρής,Δεσποτόπουλος.Δεν είναι χώρος εδώ ν’αναφερθούμε σ’όλες τις πτυχές του Μικρασιατικού πολιτισμού.Λίγα λόγια μόνο για την πλούσια μουσική παράδοση που μας άφησαν, αυτό το μελωδικό ψηφιδωτό, ”χρυσό ορυχείο της μουσικής μας παράδοσης” χαρακτηρίστηκε από έγκριτο μουσικό.
Σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών η Μικρά Ασία.Από κει πέρασαν ”ούλα τα μιλέτια τσ’Ανατολής και τση Δύσης”.Ελληνες,Τούρκοι,Αρμένηδες,Ευρωπαίοι,Εβραίοι, Αραβες και μοιραία άφησαν το αποτύπωμά τους:βαλσάκια, τσιφτετέλια,,ζε*ι*μπέκικα,καρσιλαμάδες,χασάπικα,απτάλικα,κόνιαλι, αμανέδες στα καφέ-αμάν με κάθε λογής
όργανα:βιολιά,σαντούρια,ούτια,ντέφια,κανονάκια,τουμπελέκια,κλαρίνα,μπουζούκια,λατέρνες κλπ.Οι πολιτιστικοί σύλλογοι είναι απαραίτητοι, επιτελούν σημαντικό έργο, μας συνδέουν με το παρελθόν, τις ρίζες μας και τις ρίζες τις θέλουμε , για να βγάζουμε κλαδιά. Ομως χωρίς προγονολατρίες και καθαρολογικά σύνδρομα. Αλλο πολιτιστική ιδιαιτερότητα και άλλο πολιτιστική καθαρότητα.
Η πολιτιστική ιδιαιτερότητα είναι ποιοτικό μέγεθος που δεν προκύπτει αυτόνομα και ερήμην τηςπεριβάλλουσας πολιτιστικής πραγματικότητας.Η ταυτιση πολιτιστικής ιδιαιτερότητας και καθαρότητας οδηγεί στον ολισθηρό δρόμο των εθνικιστικων περιχαρακώσεων και του πολιτιστικού απομονωτισμού.Η ανθρωπότητα έχει πληρώσει ακριβά τις εμμονές σε λογικές καθαρότητας[θρησκευτικής,ιδεολογικής,πολιτιστικής και προπαντός φυλετικής]
Εξάλλου η εθνική μας παράδοση με τα δυο μεγάλα ρεύματά της,τ ον ανθρωπισμό και τον χριστιανισμό μας κατευθύνει στο ιδανικό της ειρήνης και της πανανθρώπινης αδερφοσύνης:”ούτοι συνέχθειν αλλά συμφιλείν έφυν” και ”αγαπάτε αλλήλους”
Υ.Γ.”Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι” 1.
‘Ο σύλλογος ίσως να μην υπήρχε,αν δεν έπαιρνε πρωτοβουλία ο Γιάννης ο Μανές να μας καλέσει να συναποφασίσουμε την ίδρυσή του.2.Ο σύλλογος καταξιώθηκε πολύ γρήγορα στην τοπική κοινωνία χάρη στις άοκνες προσπάθειες της προέδρου Φωτεινής Καμίτα και των μελών που απαρτίζουν το Δ.Σ.Διοργάνωσαν και υλοποίησαν με επιτυχία πολλές εκδηλώσεις και φιλανθωπικές δράσεις και είχαν έντονη συμμετοχή σε γιορτές, παρελάσεις και τελετές.
