Διορίζουν καλλιτεχνικούς διευθυντές σε ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ χωρίς απολυτήριο Λυκείου έγραφαν τα δημοσιεύματα των εφημερίδων το καλοκαίρι του 2017. Η τροπολογία Πάνου Σκουρολιάκου για «τα δικά μας τα παιδιά» δημιούργησε αναβρασμό στον καλλιτεχνικό χώρο .Στην αιτιολογική έκθεση του υπουργείου αναφέρεται ότι «με την προτεινόμενη ρύθμιση θεσμοθετείται μια νεότερη αντίληψη των πραγμάτων αναφορικά με την πρόσληψη των καλλιτεχνικών διευθυντών στα παραπάνω θέατρα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ», η οποία και ταυτίζεται με τον ιδρυτικό τους νόμο . Προφανώς αυτή «η νεότερη αντίληψη» θα ισχύσει και στο ΔΗΠΕΘΕ της Κοζάνης με το δημοσίευμα του δημοφιλούς kozan.gr να αποκαλύπτει τις προθέσεις της νυν δημοτικής αρχής.
Στην εν λόγω θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή , κεντρικής σημασίας για τη λειτουργία ενός περιφερειακού θεάτρου, τοποθετείται «πρόσωπο με εγνωσμένα πνευματικά και θεατρικά ενδιαφέροντα και διοικητικές ικανότητες» αναφέρει ο ιδρυτικός νόμος των ΔΗΠΕΘΕ. Τα κριτήρια επομένως δεν συναρτώνται με πανεπιστημιακούς τίτλους, οπότε και δεν υποχρεούται ο ενδιαφερόμενος να έχει τελειώσει κάποια δραματική σχολή. Δηλαδή εναρμονιζόμαστε στην Κοζάνη με το νόμο της Μελίνας Μερκούρη το 1983, μόνο που έχουμε 2019.
Αλλά όπως διευκρίνισε και ο ίδιος ο Πάνος Σκουρολιάκος «Με όλη την εκτίμηση στην ανωτάτου επιπέδου μόρφωση η προϋπόθεση κατοχής πτυχίου ΑΕΙ, ή Τεχνολογικής Εκπαίδευσης,, στον ήδη υπάρχοντα νόμο, δεν αναφέρονται καν ως προϋποθέσεις. Άλλα προβλέπονται. Μιλάει για ηθοποιούς, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, θεατρολόγους, κριτικούς θεάτρου και μουσικούς με ευδόκιμη και επιτυχημένη πορεία στο θέατρο», οπότε και το γυμνάσιο είναι αρκετό, αρκεί να είναι ημέτερος.
Ο ιδρυτικός νόμος των ΔΗΠΕΘΕ προβλέπει ότι ο καλλιτεχνικός διευθυντής “πρέπει να προέρχεται από το χώρο του θεάτρου ή να έχει ασχοληθεί με θέματα θεάτρου επαγγελματικά και να έχει μία από τις εξής ιδιότητες: α) ηθοποιός, σκηνοθέτης, σκηνογράφος ή ενδυματολόγος με αναγνωρισμένη προσφορά στο επαγγελματικό θέατρο, β) θεατρικός συγγραφέας, μεταφραστής έργων, θεατρολόγος, κριτικός θεάτρου ή συνθέτης με επαγγελματική εργασία στο θέατρο. Παράλληλα να έχει διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες». Έτσι καλυπτόμαστε από την πρώτη περίπτωση.
Μπορεί να επιτυγχάνουμε οικονομίες κλίμακος με «παπούτσι από τον τόπο σου κι ας είναι μπαλωμένο», ίσως γιατί δεν έχουμε και ακριβή γνώση των πραγμάτων, αλλά απαξιώνουμε με αυτόν τον τρόπο όλους τους νέους και νέες που έχουν τελειώσει μια ανώτατη δραματική σχολή.Κι ας είναι αδιαβάθμητες ακόμα, κι ας μην αναγνωρίζονται.Η Κοζάνη όπως είχε αναφέρει ο δήμαρχος Λάζαρος Μαλούτας πρέπεινα φέρει ταπαιδιά από την ξενιτιά πάλι στην ενδοχώρα. Με τέτοιες κινήσεις απαξιώνουμε κάθε νέο ,κάθε ΈριΚύργια που υπάρχει ανάμεσά μας και δεν την γνωρίζουμε πιθανόν, αλλά έγινε αναπληρώτρια διευθύντρια στο Εθνικό Θέατρο. Οι έχοντες την φαεινή αυτή ιδέα θα μπορούσαν τουλάχιστον να σκεφτούν να είναι ο Νίκος Κέφαλος καλλιτεχνικός διευθυντής, ο οποίος διαθέτει τα προσόντα. Περσινά , ξινά σταφύλια λοιπόν χωρίς προοπτική, αφού ούτως ή άλλως προσέφεραν καλλιτεχνικά στον τόπο, ερασιτεχνικά βεβαίως, βεβαίως. Τώρα τι θα αλλάξει; Σώστι την Κοζάνη κύριοι.
Ιωάννα Παπαδημητρίου
