Η ΜΥΡΤΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΒΕΝΤΑΡΕΙΟ
26 Νοεμβρίου – 28 Φεβρουαρίου
Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να γίνει κατανοητή η τεράστια σπουδαιότητα και της Μύρτιδας και της έκθεσης που σε λίγες μέρες θα υποδεχτούμε στην Κοζάνη
Της Μύρτιδας. Αυτού του μικρού κοριτσιού που γεννήθηκε δυο φορές:
Μια φορά το 440 π. Χ., ζώντας σαν παιδί σε μια περίοδο που συνταράσσονταν από τον Πελοποννησιακό πόλεμο, δοκιμάζοντας στο πετσί της τις συνέπειες μιας εκτεταμένης καταστροφής, την απόγνωση μιας ασφυκτικής πολιορκίας και σαν επιστέγασμα τον εφιάλτη ενός ολέθριου λοιμού
Και μια δεύτερη φορά το 1994, όταν ήρθαν στο φως τα υπολείμματα του σώματος της. Για να μπορέσει μέσα από το όραμα ενός εμπνευσμένου ανθρώπου, του καθηγητή Παπαγρηγοράκη, και τις πολλές ομάδες επιστημόνων που συνεργάστηκαν για τον κοινό σκοπό, να ξανασταθεί μπροστά μας.
Πρόσωπο με πρόσωπο.
Μετά από 2500 χιλιάδες χρόνια.
Η Έκθεση είναι πολύ πιο σπουδαία από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς όταν ακούει γι’ αυτήν την πρώτη φορά. Συνέβη σε όλους μας. Μετά από λίγο ψάξιμο, αντιλαμβάνεσαι την Παγκόσμια εμβέλειά της.
Κατ’ αρχάς προέκυψε από την συνεργασία πολλών επιστημονικών κλάδων που έσκυψαν ανιδιοτελώς πάνω στο πολύτιμο εύρημα.
Κατά δεύτερον η αποκατάσταση της μορφής ενός κοινού ανθρώπου και μάλιστα παιδιού υπήρξε πρωτοποριακή. Δεν ήταν ο Τουταγχαμών, ούτε ο Ραμσής με όλα τα φώτα στραμμένα πάνω τους.
Κι τρίτον και σπουδαιότερο αποδείχθηκε πως το παιδί αυτό πέθανε σε μια πόλη που υφίστατο όλα τα δεινά ενός πολέμου και μιας πανδημίας.
Τι κι αν απέχει 2500 χρόνια από μας? Έρχεται από το παρελθόν και μας κοιτάζει κατά πρόσωπο. Ταξιδεύει παντού για να θυμίζει πως αυτά τα δυο δεινά που χτυπούν κυρίως τους φτωχούς, τους αδύναμους και τους μικρούς δεν έχει καταφέρει η ανθρωπότητα να τα νικήσει.
Από fb: Φίλοι Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης/ Ματίνα Τσικριτζή Μόμτσιου
