Πρόταση προς:
Την Τοπική Κοινότητα Λευκοπηγής.
Το Δήμο Κοζάνης.
Την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Το 1978-1982, επί προεδρίας Αχιλλέα Δουγαλή,και με περισή φροντίδα του νεοεκλεγέντος τότε Βουλευτή-γεωπόνου Γιάννη Βαγιάτη,παράλληλα με τον αναδασμό,ξεκίνησε και έγινε το Αρδευτικό της Λευκοπηγής.

Ένα αξιόλογο έργο με αρδευτικό δίκτυο που ξεκινά από την πηγή της «Μάνας»και εκτείνεται σ όλη σχεδόν την εύφορη αγροτική έκταση της Λευκοπηγής.

Το έργο αυτό όμως ,δυστυχώς, δεν έμελε να λειτουργήσει,εδώ και σαράντα περίπου χρόνια ,γιατί δεν προβλέφτηκε πως θα λειτουργούσε καθ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αφού το νερό της «μάνας»δεν επαρκούσε και δεν επαρκεί διότι αφενός μεν υδροδοτεί το μεγάλο οικισμό της Λευκοπηγής και αφετέρου μειώνεται η «κόβεται» σχεδόν κάθε χρόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του Φθινοπώρου.

Μπορούσε επομένως να λειτουργήσει μόνο με αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων νερού, αλλά δεν έγινε τότε κάποια σοβαρή σχετική μελέτη που θα έλυνε το πρόβλημα της επαρκούς η στοιχειώδους έστω λειτουργίας κι αυτό λέγεται «Αβδηριτισμος». (Ιστορικά αναφέρεται ότι περί το 400 π.Χ.στα αρχαία Άβδηρα της Θράκης κατασκευάστηκε μεγάλο-φιλόδοξο δίκτυο ύδρευσης της πόλης με πολυτελή κρήνη στην πλατεία ,αλλά έμεινε ανενεργό επειδή δεν προβλέφτηκε η υδροδότηση του δικτύου)

Έτσι γι αυτόν κυρίως το λόγο περιοριστήκαμε ως κοινωνία αποκλειστικά σχεδόν στη σιτοκαλλιέργεια από λίγους συγχωριανούς μας με μισθώσεις σχεδόν όλων των χωραφιών, αφού ήταν απρόσφορη η ασύμφορη η καλλιέργεια τους από τον κάθε ιδιοκτήτη. Οι λίγες, κατά το τελευταίο διάστημα, καλλιέργειες αρωματικών φυτών δενδροκαλλιεργειων,αμπελιών και τριφυλλιών αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα…

Από τότε γίνονταν και γίνονται μέχρι σήμερα , διάφορες κουβέντες με προτάσεις π.χ.για μεγάλο φράγμα στου «Θανάση το λάκο» η μικρότερα σε άλλες τοποθεσίες , που ξεκινούν από το δικαιολογημένο ενδιαφέρον και την αναγκαιότητα να λειτουργήσει επί τέλους το έργο που θα βοηθήσει στο σοβαρό πρόβλημα απασχόλησης με σύγχρονες και εντατικές καλλιέργειες σε ένα μεγάλο μέρος των νέων της Λευκοπηγής.

Πριν από δυο χρόνια μάλιστα έγινε μια προσπάθεια δοκιμαστικής λειτουργίας ενος τμήματος του δικτύου με πολύ θετικό αποτέλεσμα..! Που σημαίνει ότι το δίκτυο μπορεί να λειτουργήσει μετά από 40 χρόνια..!
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο της μεγάλης ανεργίας λόγω της δεκαετούς οικονομικης κρίσης και της εξαγγελθεισας βίαιης απολιγνιτοποίησης της περιοχής , η λειτουργία αυτού του αρδευτικού θα δώσει τη δυνατότητα απασχόλησης και απόκτησης εισοδήματος (κύριου ή συμπληρωματικού) σε αρκετές νέες οικογένειες της Λευκοπηγής.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το χωριό μας από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 «τροφοδοτούνταν» οικονομικά κυρίως από τη ΠΙΠΤΟΛ-ΔΕΗ και τους πέριξ αυτής εργολάβους ,όπου εργάζονταν εκατοντάδες Λευκοπηγιώτες κι αυτό πλέον τελείωσε και τελειώνει οριστικά άμεσα .!

Προκύπτει λοιπόν περισσότερο από κάθε άλλη φορά η αναγκαιότητα πλήρους και επαρκούς λειτουργίας του αρδευτικού με εξεύρεση λύσης για την αποθήκευση νερού σε σύγχρονες ομβρο-λιμνο-δεξαμενές πάνω από το χωριό και τη «μάνα»που θα συνδέονται με το αρδευτικό σε διάφορα σημεία σε μικρή απόσταση και θα το τροφοδοτούν με απ ευθείας ροή και χωρίς άντληση καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Οι δεξαμενές αποθήκευσης του νερού μπορούν να γίνουν με φυσικά φράγματα σε μικρό χρόνο και με μικρό κόστος σε τοποθεσίες που είτε δεν υπάρχουν καθόλου η υπάρχουν μικρές ιδιοκτησίες και δε θα χρειαστούν μεγάλες αποζημιώσεις και διαδικασίες απαλλοτρίωσης .

Πάνω από το χωριό υπάρχουν αρκετά φυσικά ρέματα-λεκάνες που ενδεικτικά θα αναφέρω μερικές απ αυτές στην κοίτη των οποίων μπορούν να στηθούν τα φράγματα τα οποία θα ειναι συγχρόνως πανέμορφοι ωφέλιμοι υγροβιότοποι οι οποίοι όχι μόνο δεν θα βλάπτουν ,αντίθετα θα ωφελούν το περιβάλλον:
Το ρέμα στην τοποθεσία «Αλιομπι»που καταλήγει πριν από του «Ζηση το περιβόλι» και τα χωράφια του αναδασμού
Το ρέμα στο «καμένο»μέχρι την αρχή του «Σαραδημου»
Το ρέμα στο «χαβο»που ξεκινά από «τσιμουδιας» και καταλήγει πριν από τα «μελίσσια»
Το ρέμα που ξεκινά από τα «Λευκάδια» και καταλήγει πριν από τη γεώτρηση του εξωτερικού δικτύου .
Το ρέμα που ξεκινά από τον παληο σκουπιδότοπο στα κλίματα και καταλήγει στον «κουτσαμπερη»
Το ρέμα που ξεκινά από την «καψαλη»και καταλήγει στο σταυροδρόμι στις «γούρνες».(Μια πρώτη εκτίμηση του συντοπίτη μας υδρογεωλόγου καθηγητή του Πανεπιστημίου Δ Μ Κώστα Βατάλη θεωρεί κατάλληλες αυτές τις τοποθεσίες για ομβρο-λιμνο-δεξαμενες)

Όλο αυτό προϋποθέτει γεωλογική-εδαφολογικη μελέτη για τη στεγανότητα κυρίως των εδαφών στα οποία θα στηθούν τα φράγματα και θα αποθηκεύονται τα βρόχινα νερά και πρώτα απ όλα να ελεγχθεί όλο το δίκτυο αν είναι λειτουργικό πλέον και αν χρειάζονται διορθώσεις-συντηρήσεις …

Επίσης θα πρέπει να διανοιχτούν νέοι αγροτικοί δρόμοι προς τα φράγματα και τα χωράφια .

Και βέβαια πάνω απ όλα χρειάζεται απόφαση χρηματοδότησης του έργου από την περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που απ ότι επαγγέλεται και ακούμε ,τέτοια έργα αντιμετωπίζονται θετικά από το γεωπόνο Περιφεριάρχη κ Κασαπίδη, εν όψει της απολιγνιτοποιησης και θα τα προτάσσει για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτού του είδους οι ομβρο-λιμνο-δεξαμενες εκτός από προγράμματα της περιφέρειας μπορούν να χρηματοδοτηθούν και από προγράμματα του υπουργείου Γεωργίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την αγροτική ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή.

Στην περίπτωση μας εκτός από αναγκαία είναι πιο εύκολη η χρηματοδότηση των φραγμάτων-δεξαμενών λόγω της ύπαρξης ήδη του αρδευτικού το οποίο πρέπει επί τέλους και μπορεί να λειτουργήσει ..!

Η πρόταση μου αυτή, με εκτίμηση και σεβασμό , και με κάθε επιφύλαξη για οποιαδήποτε άλλη πρόταση, απευθύνεται στο νέο Κοινοτικό Συμβούλιο της Λευκοπηγής και κυρίως στον πρόεδρο, που μετά από συζήτηση με τους φορείς και τους κάτοικους του χωριού και λήψη της σχετικής απόφασης, θα αναλάβει να προωθήσει ολοκληρωμένη τελική πρόταση, μετά από μια στοιχειοθετημένη, κατά το δυνατόν,οικονομοτεχνική προμελέτη από την ΑΝΚΟ, μέσω του Δήμου Κοζάνης με τελικό αποδεκτή την περιφέρεια Δ Μ.

Μια τέτοια τεκμηριωμένη απόφαση-πρόταση της Κοινότητας πολύ δύσκολα μπορεί να απορριφθεί..!

Λευκοπηγη Ιουλης 2020
Γιωργος Μητλιαγκας