Οι “Λαζαρίνες” δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται επιφανειακά, αλλά έχουν βαθύτερο νόημα και έναν πιο έντονο συμβολισμό.
Το έθιμο των Λαζαρίνων αναβιώνει κάθε χρόνο και συνδέεται με τον ερχομό της άνοιξης, την αναγέννηση της φύσης και την ανανέωση της ζωής. Οι γυναίκες και τα κορίτσια κάθε ηλικίας, παλαιότερα κυρίως ανύπαντρα, σχηματίζουν παρέες, τα «μπλίκια» και επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού κρατώντας τα στολισμένα με λουλούδια καλαθάκια τους.
Το γεγονός ότι συμμετέχουν στο έθιμο μόνο γυναίκες σχετίζεται με το ότι ο Λάζαρος είχε μόνο αδερφές και φυσικά με την γυναικεία γονιμότητα όπου εξισώνεται με την ευκαρπία, την πλούσια σοδειά και την εξασφάλιση της θρέψης της οικογένειας.
Απλές γυναίκες, οι οποίες παρόλες τις δυσκολίες κατάφεραν να κρατήσουν ζωντανή την φλόγα της παράδοσης και να την μεταφέρουν από γενιά σε γενιά.
Κύριο στοιχείο του εθίμου το τραγούδι και ο χορός.Οι Λαζαρίνες τραγουδάνε αντιφωνικά ενώ δεν παίρνουν μέρος λαϊκοί οργανοπαίχτες.
Φέτος,όμως,δεν θα ακουστούν στις γειτονιές τα τραγούδια τους και δεν θα στηθεί τρανός χορός στην πλατεία. Τα καλαθάκια θα μείνουν άδεια και δεν θα φιλοξενηθούν στο κονάκι. Οι πανέμορφες, μορφοκεντημένες, πολύχρωμες φορεσιές τους και τα στολίδια τους θα μείνουν στην ντουλάπα και θα ζωντανέψουν παρά μόνο μέσα από φωτογραφίες. Ακόμη και οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες θα γεμίσουν με χρώμα προσδίδοντας έτσι γραφικότητα, ιδιαιτερότητα και χαρακτήρα.
Μια εικόνα, χιλιάδες συναισθήματα!!!
Αυτή τη χρονιά δεν έδωσαν τον όρκο της Αυγόπετσας αλλά έδωσαν υπόσχεση πως δεν θα κακιώσουν και του χρόνου θα είναι και πάλι μαζί!!!Τραγουδώντας και χορεύοντας,πιασμένες χέρι-χέρι!!!
Γιατί η παράδοση δεν είναι επανάληψη αλλά προέκταση του παρελθόντος!
Θωμαή Ζαρκοδήμου
Πηγή fb:Θωμαή Ζαρκοδήμου
