Για περισσότερα από σαράντα χρόνια η Περιφερειακή Εφορεία Προσκόπων Δυτικής Μακεδονίας πραγματοποιεί τις καλοκαιρινές της κατασκηνώσεις, οι οποίες αποτελούν το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης χρονιάς δραστηριοτήτων και δίνουν την ευκαιρία σε όλα τα μέλη της να δημιουργήσουν παντοτινές και δυνατές φιλίες, να αποκτήσουν πρωτόγνωρες εμπειρίες, να αξιοποιήσουν τις γνώσεις και τα ταλέντα τους, αλλά και να αναπτυχθούν σωματικά, πνευματικά, κοινωνικά και ηθικά.
Φέτος, οι Πρόσκοποι Δυτικής Μακεδονίας κατασκήνωσαν στη Δεσκάτη Γρεβενών, στο Βόλο, στο Πήλιο, στην Αλόννησο, στο Νυμφαίο Φλώρινας, στο Λιτόχωρο Πιερίας, στα Ιωάννινα, στα Ζαγοροχώρια και στην Πάργα, όπου παίζοντας και μαθαίνοντας μέσα από την πράξη και την ενεργό συμμετοχή κατάφεραν να έρθουν πιο κοντά στη φύση, στις παραδόσεις των διάφορων περιοχών που επισκέφτηκαν και να γνωρίσουν νέους τόπους και περιοχές της χώρας μας.
Όπως δήλωσε ο Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Δυτικής Μακεδονίας, Νάσος Καρακούλας, οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις, όπως και όλο το προσκοπικό πρόγραμμα, είναι βασισμένα σε προοδευτικές δραστηριότητες και προγράμματα που προκαλούν το ενδιαφέρον των νέων παιδιών και εφήβων και τους βοηθούν να αναπτύξουν τις ατομικές δεξιότητές τους, τις ηγετικές τους ικανότητες, την ομαδικότητά τους, την αίσθηση τις ατομικής ευθύνης και αποτελούν μία προετοιμασία για την είσοδο των παιδιών και την εφήβων στην κοινωνία. Σύμφωνα με τον ίδιο, στον Προσκοπισμό και κατ’ επέκτασιν στις Προσκοπικές Κατασκηνώσεις τα παιδιά κοινωνικοποιούνται, μαθαίνουν την αξία της συναδέλφωσης και της συνεργασίας, να χάνουν και να κερδίζουν, να διαχειρίζονται τα οικονομικά τους και να αναπτύσσουν διάφορες ατομικές αλλά και ομαδικές ικανότητες.
Τα προγράμματα των κατασκηνώσεων βασίζονται στα χαρακτηριστικά των ηλικιών των παιδιών, στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους. Τα Λυκόπουλα, δηλαδή το Προσκοπικό τμήμα στο οποίο εντάσσονται παιδιά ηλικίας επτά έως έντεκα ετών, πραγματοποιούν ένα πρόγραμμα γεμάτο παιχνίδι και φαντασία. Ο μύθος, δηλαδή η ιστορία που έζησαν τα λυκόπουλα κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσής τους, βασίστηκε πάνω στις ιδέες των ίδιων των παιδιών και μέσα από αυτόν ενθαρρύνθηκε η ανάπτυξη των ατομικών τους ταλέντων και ικανοτήτων. Επίσης, κατά τη διαδικασία αυτή δόθηκαν στα παιδιά κίνητρα και ευκαιρίες για ηθική, πνευματική, φυσική και κοινωνική ανάπτυξη.
Οι Πρόσκοποι, τα παιδιά ηλικίας από έντεκα έως δεκαπέντε ετών, ασχολήθηκαν με περισσότερο απαιτητικές δραστηριότητες, καθώς στόχο του προγράμματος αποτελεί μέσα από την αυτενέργεια και την βοήθεια των ενήλικων στελεχών να μάθουν τα παιδιά να φτιάχνουν μόνα τους κατασκευές, τις οποίες θα χρησιμοποιούν για την άνεσή τους, να αναπτύξουν δεξιότητες επιβίωσης και ν’ αγαπήσουν τη φύση και το περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα, οι δραστηριότητες των Προσκόπων περιέλαβαν άναμμα φωτιάς και μαγείρεμα σε αυτήν, χρήση κόμπων, χρήση πυξίδας, ανάγνωση χαρτών, αλλά και ανεμολογίου, το οποίο μαθαίνουν τα παιδιά από Λυκόπουλα για να γνωρίζουν τους ανέμους.
Τέλος, οι ομάδες των ανιχνευτών, που συμπεριλαμβάνουν παιδιά ηλικίας δεκαπέντε έως δεκαοχτώ ετών, πραγματοποιούν ένα πρόγραμμα ανίχνευσης του φυσικού περιβάλλοντος και της κοινωνικής ζωής, καθώς και προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο. Κατασκηνώνοντας από μέρος σε μέρος και διεξάγοντας έρευνα για την κάθε περιοχή, τα παιδιά ήρθαν κοντά στην ιστορία, στις παραδόσεις και στα πολιτισμικά στοιχεία των περιοχών κατασκήνωσης, ενώ τους δόθηκαν τα κίνητρα ώστε να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους και να γίνουν υπεύθυνοι πολίτες, χρήσιμοι στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο.
Οι Προσκοπικές Κατασκηνώσεις, και ο Προσκοπισμός γενικότερα, συμπληρώνουν το θεσμό του σχολείου και της οικογένειας, καθώς αναπτύσσουν στοιχεία όπως είναι η αυτογνωσία, η αίσθηση της ευθύνης, η θέληση για μάθηση, καθώς και η ανάγκη για εξερεύνηση και ανακάλυψη. Μέσω ευρηματικών και πρωτότυπων προγραμμάτων, κατάλληλων για τις ανάγκες κάθε ηλικίας, οι Πρόσκοποι μαθαίνουν τον κόσμο έξω από τις σχολικές αίθουσες και προετοιμάζονται για την εισαγωγή τους στην κοινωνία.
Ειρήνη Σαρακατσάνου
