Τιμούμε την Εργατική Πρωτομαγιά, το παγκόσμιο σύμβολο των εργατικών λαϊκών αγώνων. Εμπνεόμαστε και παίρνουμε δύναμη από τους αγώνες και τις αιματηρές θυσίες της εργατικής τάξης όλου του κόσμου, από το Σικάγο το 1886, ως τις φετινές μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις στη χώρα μας και τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης στη Γαλλία, στη Γερμανία, σε όλη την Ευρώπη.

Για τη χώρα μας ημερομηνία σταθμός είναι η 1η Μάη 1944. Αυτή την ημέρα επέλεξαν οι Γερμανοί καταχτητές να εκτελέσουν 200 κομμουνιστές στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, σε αντίποινα χτυπήματος φάλαγγας γερμανικών αυτοκινήτων.

Την άνοιξη του 1944 η αντίσταση του λαού μας στις πόλεις και τα χωριά φούντωνε. Ο ΕΛΑΣ είχε απελευθερώσει το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, είχαν δημιουργηθεί λαϊκοί θεσμοί στις απελευθερωμένες περιοχές, το Εθνικό Συμβούλιο (Βουλή) και η ΠΕΕΑ (κυβέρνηση). Όσο περισσότερο έχαναν οι φασίστες τις μάχες στην Ευρώπη και ιδιαίτερα με την προέλαση του Κόκκινου Στρατού και τις νίκες της Σοβιετικής Ένωσης, τόσο με πιο μεγάλη αγριότητα προχώρησαν οι εκτελέσεις ομήρων και αμάχων σε αντίποινα για τις απώλειές τους.

Η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής ήταν η κορύφωση μιας περιόδου που μπορούμε να την οριοθετήσουμε από τη δεκαετία του 1930. Από τον Φλεβάρη 1937 άρχισε στο φρούριο της Ακροναυπλίας, και σε άλλες φυλακές, η συγκέντρωση των κομμουνιστών, που πάλευαν ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά. Όταν ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα, οι κρατούμενοι της Ακροναυπλίας ζήτησαν να πάνε στο μέτωπο, αλλά η Μεταξική δικτατορία το αρνήθηκε.

Με την εισβολή στις 6 Απρίλη 1941 των χιτλερικών στρατευμάτων στο ελληνικό έδαφος, η κυβέρνηση συνθηκολογεί. Η διοίκηση του στρατοπέδου, όπως και όλων των φυλακών και των τόπων εξορίας, παρέδωσε τους κρατούμενους κομμουνιστές στους καταχτητές. Μεταφέρθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα και στο στρατόπεδο στο Χαϊδάρι, ενώ παρέδωσαν στους ναζί και τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη που τον έστειλαν στο Νταχάου.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Χαϊδάρι, όπου οι φρικαλεότητες των Γερμανών και των συνεργατών τους έχουν μείνει στην ιστορία, είναι και ο τελευταίος τόπος των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών.

Η μέρα της εκτέλεσης, η Πρωτομαγιά, παγκόσμιο σύμβολο της εργατικής τάξης, δεν επιλέχθηκε τυχαία. Ούτε βεβαίως και τα θύματα της πιο απερίγραπτης θηριωδίας. Ήταν οι πρωτοπόροι αγωνιστές του προοδευτικού κινήματος και της αντιφασιστικής δράσης, ήταν κομμουνιστές.

Με την εκτέλεση των 200 οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους σκόπευαν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των λαών, που ορθώθηκαν κατά του φασισμού.

Εκείνο το πρωί της Πρωτομαγιάς του 1944 ο κόσμος άρχισε να φτάνει στο Σκοπευτήριο, είχε μάθει τι συνέβαινε από τα σημειώματα που είχαν πετάξει οι μελλοθάνατοι, που πήγαιναν για εκτέλεση με τραγούδια του αγώνα και ζητωκραυγές.

Ως αργά το μεσημέρι ο λαός σκορπούσε λουλούδια στους δρόμους. Στην ηρωική Καισαριανή κάθε σπίτι έμοιαζε να έχει δικό του νεκρό. Την επόμενη μέρα, ο λαός της Καισαριανής αψηφά την τρομοκρατία και μετονομάζει το δρόμο που κύλησε το αίμα, την οδό Σκοπευτηρίου, σε «ΟΔΟ ΗΡΩΩΝ».

Ο αγώνας, η θυσία τους καρποφόρησε, έγινε σύμβολο για την εργατική τάξη, ξεχώρισε ανάμεσα σε πολλές χιλιάδες ηρωικές πράξεις, που έγραψαν τις λαμπρές σελίδες απαράμιλλου ηρωισμού, προσφοράς και θυσίας του έπους της λαϊκής απελευθερωτικής πάλης 1940-1944 και της ένοπλης ταξικής πάλης 1946-1949. Του αγώνα του λαού μας, με μπροστάρη το ΚΚΕ, με το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, τον ΔΣΕ, που μας δίδαξε πως όταν ο λαός το αποφασίσει μπορεί να νικήσει τον ταξικό αντίπαλο, όσο ισχυρός κι αν αυτός φαίνεται.

Σήμερα η επέτειος από τη θυσία των 200, βρίσκει τη χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης και όλων των άλλων κομμάτων του ευρωατλαντισμού, χωμένη μέχρι τα μπούνια σε δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους μέχρι στιγμής, στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, με τη γενοκτονική επίθεση του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ κατά των Παλαιστίνιων με τη στήριξη των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, πολεμική ένταση που κλιμακώνεται μετά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, ως απάντηση στη δολοφονική επίθεση στην ιρανική πρεσβεία στη Δαμασκό. Η ολοένα μεγαλύτερη εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το κουβάρι των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η αποστολή της φρεγάτας «Ύδρα» και προσωπικού των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Ερυθρά Θάλασσα μαζί με την ανάληψη από την ελληνική πλευρά ρόλου συντονιστή στην επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ, δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια και την άμυνα της χώρας. Οι ίδιες οι εξελίξεις, οι δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων για τους εν δυνάμει στόχους των χωρών που έχουν βάσεις των ΗΠΑ, αν οι ΗΠΑ εμπλακούν στην πολεμική αντιπαράθεση, φανερώνουν τους θανάσιμους κινδύνους για το λαό μας.

Την ίδια ώρα, ο λαός μας, όπως και άλλοι λαοί, πληρώνει βαρύ τίμημα με την ακρίβεια, την αύξηση του πληθωρισμού και την ενεργειακή φτώχεια, που έρχονται να προστεθούν στα άλλα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ—μείωση μισθών και συντάξεων και υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων, κατάργηση εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων κ.λπ.

Μπροστά σ’ αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα, η πείρα των αγώνων διδάσκει πως, όπως και τότε, έτσι και σήμερα ο λαός και η νεολαία μας με την καθοδήγηση του τιμημένου ΚΚΕ, μπορούν να ανατρέψουν τους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων και να οικοδομήσουν το δικό τους ευτυχισμένο μέλλον.

Καλούμε τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, τους μαχητές του ΔΣΕ, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τους απογόνους και τους φίλους τους σε μαζική, δυναμική συμμετοχή στη συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς των ταξικών συνδικάτων στον Πεζόδρομο στην Κοζάνη στις 10:30 το πρωί. Ώστε αυτή η συγκέντρωση – απεργία να αποτελέσει σημαντικό σταθμό της πάλης του λαού μας, στο δρόμο που οδηγεί στην ευημερία του.

Να βροντοφωνάξουμε: Δε θα ξαναπληρώσουμε τα κέρδη του κεφαλαίου, δε θα γίνουμε «κρέας για τα κανόνια» των ιμπεριαλιστών, για τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης.

Να απεμπλακεί η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, και να γυρίσουν τα στρατεύματα που δρουν εκτός Ελλάδας. Να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από ΝΑΤΟ-ΕΕ. Παλεύουμε για την ανατροπή του σημερινού αρνητικού συσχετισμού, για φιλολαϊκό δρόμο ανάπτυξης, με την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης και για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Διατρανώνουμε τη θέλησή μας να απαλλαγούμε από τους άδικους πολέμους και τις βαριές συνέπειές τους.

Με πίστη στο δίκιο μας, στεκόμαστε για άλλη μια φορά, όπως τότε, το 1940-1949, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, μαζί με τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.