ΠΑΤΑΤΟΣΑΛΑΤΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ
Κανένας συμβολισμός
Κάνεις μια πατατοσαλάτα σε γυάλινο μπολ. Βάζεις διάφορα μπαμπαλικά αρακάδις, καλαμπόκια, καρώτα… Την κουκουλώνεις σε μαγιονέζα και μουστάρδα, ανακατώνεις… έτοιμη. Πας να τη βάλεις στο ψυγείο και, εμφορούμενη από μια εργονομική μανία που τη μοιράζεσαι με πολλές άλλες γυναίκες, παίρνεις ταυτόχρονα με τα δυο μοναδικά χέρια που διαθέτεις ΚΑΙ τη μαγιονέζα ΚΑΙ τη μουστάρδα ΚΑΙ το κτι με τα καλαμπόκια ΚΑΙ τον υπόλοιπο αρακά Μπάρμπα Στάθης υπό μάλης ΚΑΙ τη σακούλα με τα καρώτα περασμένη στον καρπό.
Για να μην πααίντς κι έρχισι.
Το μυαλό που διαθέτεις ως Homo Sapiens σε προειδοποιεί «Θα τα γκριμίεις!», αλλά η κίνηση έχει ξεκινήσει και δεν σταματάει.
ΤΣΙΑΓΚΑΑΑΑΑΑΡ!!!!
Κουματσιούλια γυαλιά το μπολ και η μαγιονέζα σε όλο το πάτωμα, η μουστάρδα κάτω από το τραπέζι, πολλά από τα καλαμπόκια στα ντβάρια και στα επιμελώς καθαρισμένα για τα Χριστούγεννα ντουλάπια.
Κοιτάς σαν γούτος το θέαμα, με τα καρώτα και το Μπάρμπα Στάθη στα χέρια.
Ψυχραιμία!!!!
Δεν έγινε και τίποτα… Σιγά!… Εδώ ο κόσμος χάνεται, πανδημία έχουμε, σκληρά lockdown, άσωτα κρούσματα, δεν ξέρουμε τι μας περιμένει, καταρρέει η Αμερική, κάτι καλά δεν έβαλις κι αβγά… Υγεία παν απ’ όλα…
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!
Μνήμες, Αναμνήσιες @ Εικόνες
