Είχα γράψει ένα άρθρο το 2018 με τη συμπλήρωση 100 χρόνια της θανατηφόρου γρίπης που είχε ενσκήψει τότε και πως αντιμετωπίστηκε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη , γράφανε οι εφημερίδες ότι περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν πεθάνει, μεγάλο πλήγμα για την ανθρωπότητα . Στην Κοζάνη είχαν αποβιώσει 172 άτομα. Όπως έγραφε ο τοπικός τύπος, η Ηχώ της Μακεδονίας, αλλά και στα Γρεβενά είχαν νεκρούς. Την 6η Νοεμβρίου πήγαν οι Κοζανίτες στο μοναστήρι της Ζάμπορδας και φέρανε τα ιερά Λείψανα του Οσίου Νικάνορος Τελέστηκε Αγρυπνία και λιτανεία , που συμμετείχαν όλοι οι Κοζανίτες με αναμμένες Λαμπάδες, η αγορά είχε κλήση, η συμμετοχή ήταν πάνδημος. Ακολούθησαν Θείες λειτουργίες, παρακλήσεις, δεήσεις και ύμνους. Από την ημέρα εκείνη 6η Νοεμβρίου σταμάτησε η θανατηφόρος Γρίπη στην Κοζάνη.
Με την επιδρομή του Κορωνοϊού φέτος , είχα γράψει τον Μάρτιο του λήγοντος έτος πως αντιμετώπισαν οι Κοζανίτες την πανδημία της Γρίπης του1918. Φέρανε τα Ιερά λείψανα του Οσίου Νικάνορος, τελέστηκαν οι προβλεπόμενες ιερές ακολουθίες και ο Όσιος Νικάνωρ προστάτευσε την πόλη και σταμάτησαν οι θάνατοι από τη γρίπη. Οι Κοζανίτες Ευλαβούμενοι και τιμώντας τον Όσιο Νικάνωρ ανήγυραν ένα Ναό στο Όνομά του. Στο χώρο που είναι σήμερα μεγάλος Ναός και από κάτω είναι ο παλαιός Ναός, τον διατήρησαν σεβόμενοι τον σωτήρα Όσιο Νικάνωρ. Η τοποθεσία είναι πανοραματική και αποκαλείτο παλιά εξωκκλήσι , στην περιοχή αυτή δεν υπήρχε τότε κανένα σπίτι.
Είχα κάνει μία πρόταση προς την Ιερά Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης να αναλάβει πρωτοβουλία να φέρει την Αγία Κάρα του Οσίου Νικάνορος και να επαναληφθούν οι λειτουργίες και όσες Θεϊκές παρακλήσεις έγιναν το 1918. Συμπληρώνω σήμερα, την πρότασή μου, και με σχετικό πρόγραμμα .Να μεταφέρουν με κάθε τιμή την Αγία κάρα του Οσίου Νικάνωρ από το μοναστήρι της Ζάμπορδας , να την τοποθετήσουν στο μεγαλοπρεπή Ναό του στην Κοζάνη και να τελεσθεί Πανδυτικομακεδονική Αγρυπνία με τη συμμετοχή όλων των Μητροπολιτών των πόλεων της Δυτικής Μακεδονίας, δηλαδή Καστοριάς, Γρεβενών, Σισανίου και Σιατίστης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας και φυσικά της Κοζάνης που θα έχει την πρωτοβουλία των Ιερών τελετών. Στην τέλεση της Αγρυπνίας να συμμετέχει και ο Περιφερειάρχης Γεώργιος Κασαπίδης εκπροσωπώντας το Λαό της Δυτικής Μακεδονίας. Και ο Δήμαρχος της πόλης , να συνδεθεί ο Ναός με έναν τηλεοπτικό σταθμό της Κοζάνης αναμεταδίδοντας την Αγρυπνία για να παρακολουθήσουν οι πιστοί προσευχόμενοι και αυτοί ως συμμετέχοντες κρατώντας στο χέρι αναμμένο κερί όπως γίνεται στη Λιτανεία. Να παραμείνει η Κάρα του Οσίου στο Ναό μία εβδομάδα και να λειτουργεί καθημερινά. Στη συνέχεια να μεταφέρεται η Ιερή κάρα σε άλλη Μητρόπολη με τη σειρά και να επαναλαμβάνονται οι Ιερές τελετές, συνεχίζοντας μέχρι την τελευταία Μητρόπολη.
Τα περιγράφω όλα αυτά ως Ορθόδοξος Χριστιανός και Ελεύθερος πολίτης σε Δημοκρατική χώρα. Με την πίστη στον Όσιο Νκάνωρ, τον οποίο θεωρούμε δικό μας ,και Είναι, ως ο Άγιος της Δυτικής Μακεδονίας. Ευρισκόμενος στο χώρο μας από το 1535 περίπου μ. Χ. που ήρθε και μόνασε στο όρος καλλίστρατο , ρέοντας γύρο του ο Αλιάκμονας ποταμός,. Εκεί ιδρύθηκε το μοναστήρι με το όνομα Ζάβορδας ή Ζάμπορντας , το οποίο διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο Θρησκευτικό και Ιστορικό στη διαδρομή του με πλούσια βιβλιοθήκη και παράδοση. Είναι δε Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή της Θείας Μεταμορφώσεως. Με βαθιά πίστη στον Θεοφόρο Όσιο Νικάνωρ στις κρίσιμες αυτές στιγμές της πανδημίας του Κορωνοϊού , δεόμεθα και παρακαλούμε διά πρεσβειών την προστασία του Θαυματουργού Αγίου που ως πατέρας όλων μας το 1918 στην πανδημία της Γρίπης είχαμε την προστασία Του . Ευχόμαστε να την έχουμε και τώρα σώζοντάς μας από τον θανατηφόρο Κορωνοϊό. ΑΜΗΝ.
Ψάλλει η εκκλησία μας.
Σήμερον επέλαμψεν η του Θεοφόρου πανσεβάσμιος μνήμη, τη ενδόξω συναστράπτουσα Μεταμορφώσει του Σωτήρος Χριστού, ως αστήρ γαρ φαεινός , τω νοητώ της δικαιοσύνης Ηλίω, φαιδρώς συνεξανέστειλε, και πάντων των πιστών καταυγάζει τας διανοίας ,προς ευωχίαν μυστικήν των αγώνων αυτού προσκαλούμενος όν και ημείς εν πίστει ευφημήσωμεν, λέγοντες Νικάνωρ παναοίδιμε, πρόφθασον εξελού ημάς των συμφορών και κινδύνων , και ρύσαι κακώσεως πάσης τους δούλους σου .
Γιάννης Κορκάς
