Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δημοτικού Σχολείου της Κοζάνης προέβη την Τετάρτη το πρωί σε μια δημόσια ανακοίνωση: «Με λύπη ενημερωθήκαμε από γονείς σήμερα το πρωί, ότι δασκάλα του σχολείου μας αρνήθηκε σε μαθητή να ανέβει στον πίνακα επειδή δεν είχε μαζί του προσωπικό μαρκαδόρο.!!! Σε ένα άλλο περιστατικό, δασκάλα αρνήθηκε σε παιδιά να γεμίσουν με νερό τα μπουκαλάκια τους από την βρύση με αποτέλεσμα τα παιδιά να μείνουν χωρίς νερό σε όλη την σχολική ώρα… Η επικοινωνία μας για τα θέματα αυτά με την Διεύθυνση, δεν κατέστη δυνατή!»
Ο «Πρωινός Λόγος» επικοινώνησε με τη διεύθυνση του σχολείου, η οποία και διαψεύδει κατηγορηματικά την παραπάνω καταγγελία, όπως και ο σύλλογος διδασκόντων. Επίσης δεν έχει φτάσει καμιά αναφορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Κοζάνης.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η επαναλειτουργία των σχολείων μετά από τις απανωτές εγκυκλίους και τις απαγορεύεις δεν είναι κανονική. Εκπαιδευτικοί και μαθητές είναι μουδιασμένοι με την ευθύνη τήρησης των μέτρων να πέφτει στους διευθυντές των σχολικών μονάδων, αλλά και το διδακτικό προσωπικό.
Σε άλλα σχολεία λοιπόν τα παιδιά στα διαλείμματα «παίζουν» μέσα στις γραμμές, μπαίνουν μέσα ακολουθώντας τις κίτρινες ή πράσινες βούλες ή πατούσες. Σε άλλα, όπως στο συγκεκριμένο, οι γονείς είχαν ενημερωθεί να φέρνουν τα παιδιά μαζί τους ένα μαρκαδόρο για να μην υπάρχει ανταλλαγή αντικειμένων. Προφανώς και κάποιος μαθητής ή μαθήτρια δεν τον είχε πάρει και η δασκάλα τήρησε τις οδηγίες κατά το δοκούν. Ανάλογα θα λειτούργησε και απέναντι στο μαθητή-ήτρια που δεν είχε μαζί του άλλο νερό…Για να περάσουμε στην επόμενη μέρα απαιτείται μια ευελιξία , δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζουμε κατά γράμμα τις οδηγίες εις βάρος των ίδιων των παιδιών. Η πειθαρχία είναι καλή αλλά υπάρχουν και τα όρια, τα οποία επιβάλει η δασκάλα στην τάξη και ουδείς άλλος.
Όλο το πλέγμα εξάλλου όπως έχει διαμορφωθεί είναι πλήρως αντιπαιδαγωγικό με τα παιδιά να επανέρχονται στα ατομικά πια θρανία και βλέποντας τους μισούς από τους συμμαθητές τους. Δεν θα αγκαλιάζονται, δεν θα παίζουν με μπάλες ως τις 13:15, δεν θα βγαίνουν όλοι μαζί στο διάλειμμα, δεν θα λειτουργεί το κυλικείο.
Πολλά μην για την προστασία τους, όταν το απόγευμα συγκεντρώνονται όλα μαζί στο ίδιο σχολείο να παίξουν με μπάλες και χωρίς διαχωριστικές γραμμές. Τουλάχιστον μια κατανόηση από τους δασκάλους να μην λειτουργούν ως εντολοδόχοι γιατί όπως και εκείνοι δεν είναι τηλεπαρουσιαστές σε ριάλιτι σόου, ούτε τα παιδιά είναι ρομπότ ή στρατιωτάκια. Υπάρχει και το ψυχολογικό κομμάτι, όταν μάλιστα γνωρίζουμε άπαντες ότι αυτή η περίοδος είναι ένα είδος τεσταρίσματος για την επόμενη σχολική χρονιά.
Ιωάννα Παπαδημητρίου
