ΥΛΙΚΑ (για 2 άτομα)
160 γρ. ρύζι ελληνικό “Αγ. Ανδρέα” (αν δεν βρούμε χρησιμοποιούμε Arborio)
1/2 κρεμμύδι ξερό ψιλοκομμένο
2 χούφτες σπανάκι
Λίγο φρέσκο κρεμμυδάκι
10 ντοματίνια κομμένα στη μέση
Ελαιόλαδο
1 κύβος παγωμένο βούτυρο
40 γρ. τριμμένη
20 γρ. γραβιέρα τριμμένη
Άνιθο, μαιδανό, αλάτι πιπέρι
Ξύσμα απο 1 λεμόνι
1/2 ποτήρι λευκό ξηρό κρασί
Ζωμός Κότας
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αρχικά θα χρειαστεί να ζεστάνουμε το ζωμό μας. Θέλουμε να έχουμε ζεστό ζωμό για να μας βοηθήσει στο καλύτερο μαγείρεμα της συνταγής. Με το ζεστό ζωμό δε θα σταματήσει ο βρασμός του ρυζιού.
Σε μια μικρή κατσαρόλα σωτάρουμε σε ελαιόλαδο το κρεμμύδι.
Μόλις “μαραθεί” ρίχνουμε και το ρύζι και ανακατεύουμε.
Όταν το ρύζι μας γυαλίσει σβήνουμε με το κρασί και μόλις εξατμιστεί το αλκοόλ προσθέτουμε το ζωμό κουτάλα-κουτάλα ανακατεύοοντας συνεχώς (τεχνική ριζότο). Μόλις προσθέτουμε κουτάλα με ζωμό και αποροφάται απο το ρύζι τότε ξαναπροσθέτουμε την επόμενη κουτάλα με ζωμό ανακατεύοντας συνεχώς. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει απο 15 εως 18 φορές.
Πρός το τέλος της διαδικασίας προσθέτουμε τα ντοματίνια, το σπανάκι, το φρέσκο κρεμμυδάκι, το ξύσμα και λίγο άνιθο.
Όταν κρίνουμε πως είναι έτοιμο (θέλουμε να “κρατάει” λίγο το ρύζι μας να είναι “Αλ Ντέντε”) αποσύρουμε απο τη φωτιά και προσθέτουμε τη φέτα, τη γραβιέρα και το παγωμένο βούτυρο και ανακατεύουμε συνεχώς κουνόντας και την κατσαρόλα. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνουμε ένα καλό χίλωμα στο ριζότο μας.
Σερβίρουμε σε πιάτο με κουτάλα. Ένα πετυχημένο ριζότο δεν στέκεται αλλα έχει λασπώδη υφή. Απλώνει με λίγα λόγια στο πιάτο.
Καταναλώνεται απευθείας και όχι όταν περάσει λίγο χρονικό διάστημα γιατί στεγνώνει το ρύζι αποροφόντας την λασπώδη υγρασία του πιάτου.
Δεν κάνουν όλα τα ρύζια για ριζότο αλλα μόνο αυτά που είναι υψηλά σε άμυλο (Arborio, San Andreas, Carnaroli,Vialone Nano)
