Σήμερα τα τεχνικά κλιμάκια υπουργείου ΠΕΝ και θεσμών «κλειδώνουν» την τεχνική συμφωνία για την «υπόθεση λιγνίτη». Πωλούνται Μελίτη και Μεγαλόπολη, ελεύθερο προς επενδύσεις το Αμύνταιο. Διαπραγματεύσεις για μείωση των ΝΟΜΕ. Αργεί η ΔΕΠΑ.
Και μείωση των δημοπρατούμενων ποσοτήτων ρεύματος (ΝΟΜΕ) όταν πουληθούν οι λιγνιτικές μονάδες επιδιώκει να κερδίσει η ηγεσία του υπουργείου ΠΕΝ από τους δανειστές στο «πακέτο» της ΔΕΗ ΔΕΗ +1,44% κι ενώ η υπόθεση της ΔΕΠΑ φαίνεται να έχει ακόμη δρόμο μπροστά της μέχρι την επίτευξη συμφωνίας.
Ειδικότερα και σύμφωνα με πληροφορίες του Euro2day.gr, εντός της ημέρας τα αρμόδια για τα ενεργειακά ζητήματα τεχνικά κλιμάκια της ελληνικής πλευράς συναντιούνται με τα αντίστοιχα των θεσμών προκειμένου, εκτός απροόπτου, να «κλειδώσουν» τα θέματα που αφορούν στη δημόσια εταιρία ηλεκτρισμού και συγκεκριμένα τη μείωση του ποσοστού της στη λιγνιτική παραγωγή.
Την τεχνική συμφωνία θα κληθούν να την επικυρώσουν πιθανότατα αύριο ο υπουργός ΠΕΝ Γιώργος Σταθάκης με τους επικεφαλής των θεσμών.
Η ηγεσία του υπουργείου θα επιδιώξει, εφόσον όλα πάνε καλά, να παρουσιάσει ένα «πακέτο» που περιλαμβάνει μεν το τέλος της εποχής της κυριαρχίας της ΔΕH στους λιγνίτες, αλλά από την άλλη μεριά και «αντισταθμιστικά» μέτρα που θα διευκολύνουν τη μετάβαση, μετριάζοντας τις απώλειες του πάλαι ποτέ ισχυρού κρατικού μονοπωλίου.
Έτσι, με τις έως τώρα διαθέσιμες πληροφορίες, θα βγουν σε market test οι λιγνιτικές μονάδες της Μελίτης Φλώρινας και για την ακρίβεια η πρώτη, καθώς και η άδεια για την κατασκευή της δεύτερης. Μαζί επίσης και τα ορυχεία της Βεύης και του Κλειδιού.
Τον ίδιο δρόμο παίρνουν και οι λιγνιτικές μονάδες ΙΙΙ και IV της Μεγαλόπολης Αρκαδίας, αφού η γενική διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρ. Επιτροπής απέρριψε την ελληνική πρόταση για τον ΑΗΣ Αμυνταίου. Το market test θα πραγματοποιήσει η γενική διεύθυνση Ανταγωνισμού κι εκτός απροόπτου αναμένεται εντός του διμήνου Δεκεμβρίου – Ιανουαρίου.
Τα αντισταθμιστικά μέτρα
Το «πακέτο» της συμφωνίας για την αγορά ηλεκτρισμού περιλαμβάνει και «αντισταθμιστικά» μέτρα. Αυτά είναι η αύξηση των ωρών λειτουργίας των δύο λιγνιτικών μονάδων του Αμυνταίου από τις 17.500 στις 32.000 ώρες λειτουργίας. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στη ΔΕH να διαχειριστεί όπως θέλει τον ΑΗΣ. Είτε δηλαδή να πραγματοποιήσει από μόνη της επένδυση, είτε με κοινοπρακτικό σχήμα στο οποίο θα συμμετέχει ιδιώτης επενδυτής. Οι επενδύσεις θα έχουν σαν στόχο την περιβαλλοντική αναβάθμιση των μονάδων, ώστε να λειτουργήσουν κανονικά και πέρα από τις 32.000 ώρες λειτουργίας, αλλά και ενδεχομένως και την παραχώρηση μέρους της ιδιοκτησίας (με μειοψηφικό ή πλειοψηφικό πακέτο μετοχών) στον επενδυτή του κοινοπρακτικού σχήματος.
Επίσης, πληροφορίες του Euro2day.gr θέλουν το υπουργείο ΠΕΝ να διεκδικεί και μείωση των ποσοτήτων ΝΟΜΕ, όταν θα πουληθούν οι μονάδες της Μελίτης και της Μεγαλόπολης. Αν αυτό συμβεί τον Ιούνιο του 2018, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της συμφωνίας κυβέρνησης – δανειστών, τότε το μεταβατικό μέτρο των ΝΟΜΕ θα μετρά αντίστροφα νωρίτερα από τον αρχικό προγραμματισμό που ήταν το 2019.
Στο πακέτο της συμφωνίας για τη ΔΕH δεν αποκλείεται να συμπεριλαμβάνεται και παράταση των ωρών λειτουργίας των μονάδων της Καρδιάς για τις ανάγκες της τηλεθέρμανσης.
Πάντως, οι πωλήσεις των λιγνιτικών μονάδων της δημόσιας εταιρίας έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στους κόλπους των συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ. Για αύριο Τρίτη 28 Νοεμβρίου έχουν προγραμματίσει έξω από το υπουργείο ΠΕΝ συγκέντρωση διαμαρτυρίας οι εργαζόμενοι και φορείς της Μεγαλόπολης.
Η τύχη της ΔΕΠΑ
Κι ενώ το «πακέτο» της ΔΕH είναι σχεδόν «κλειδωμένο», μακρύς πρέπει να θεωρείται ο δρόμος για την εξεύρεση λύσης στη ΔΕΠΑ. Η τελευταία, ενόψει της απελευθέρωσης της λιανικής φυσικού αερίου από την 1η Ιανουαρίου του 2018, θα πρέπει να περιορίσει δραστικά τη συμμετοχή της στις θυγατρικές της ΕΠΑ Αττικής και Θεσσαλονίκης – Θεσσαλίας, όπως και στις αντίστοιχες ΕΔΑ. Στις διαπραγματεύσεις εμπλέκονται και οι ξένοι μέτοχοι των εταιριών, οι Shell (Αττική) και ΕΝΙ (Θεσσαλονίκη – Θεσσαλία). Η ΔΕΠΑ στις προαναφερόμενες εταιρίες έχει το 51% πλην μάνατζμεντ.
Η εξίσωση που πρέπει να λυθεί είναι η δημόσια επιχείρηση αερίου να μειώσει το ποσοστό της, αλλά ταυτόχρονα και να αποζημιωθεί. Ένα από τα σενάρια που εξετάζονται είναι η ΔΕΠΑ να παραμείνει σε μία από τις δύο ΕΠΑ και ΕΔΑ.
Το άλλο είναι η δημόσια εταιρία να ρίξει τα μερίδιά της στο 34%, αλλά τότε θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος αποζημίωσης της επιχείρησης, είτε από τους ξένους μετόχους είτε από το ίδιο το Δημόσιο.
Χρήστος Κολώνας
[email protected] – http://www.euro2day.gr
