Τη γνώμη μου για τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. την έχω διατυπώσει πολλές φορές δημόσια. Ένας βασικός λόγος να μην είμαι αρεστός. Συνοπτικά επαναλαμβάνω πως ουσιαστικά ο θεσμός δεν υφίσταται , και δεν λειτουργεί – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, που σώθηκαν από τις επιλογές συγκεκριμένων δημοτικών αρχών- , για πάνω από 15 χρόνια. Δυστυχώς τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. έχουν καταντήσει στις περισσότερες των περιπτώσεων, χώροι “καλλιτεχνικής ανέλιξης”, τοπικών καλλιτεχνικών παραγόντων και κυρίως ερασιτεχνών… Ωστόσο άλλος ήταν ο λόγος δημιουργίας του θεσμού από την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη.

Διαβάζω στα ΜΜΕ Κοζάνης, “διαμάχες” , και την [ουσιαστικά] προετοιμασία ενός κλίματος , από ανθρώπους που προσπαθούν να ανακαλύψουν την πυρίτιδα…

Θέλω να θέσω τρία απλά ερωτήματα:

– Διαθέτει η Δ.Μακεδονία επί της ουσίας ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ;
– Aν ναι, υπάρχει επίγνωση των πραγματικών ποσών που απαιτούνται για κάθε σοβαρή παραγωγή, και ποιος είναι ο ρόλοςενός περιφερειακού θεάτρου;
– Αν ναι, ποιο είναι το σχέδιο της σημερινής Δημοτικής αρχής;

Γιατί αν πραγματικά διαθέτει σχέδιο, τότε θα πρέπει ανυπερθέτως να προστατεύσει και τον θεσμό και την πόλη.

Και βέβαια καλό είναι να εκπροσωπείται δημόσια ο θεσμός από τον κ. Δήμαρχο ή από τον πρόεδρο, εφόσον ο σημερινός Κ.Δ. , από όσα αντιλαμβάνομαι [ ελπίζω να εκτιμώ λανθασμένα] είναι υπό κρίση…. ΄Η όχι;