1)ΜΙΣΟ ΠΑΙΔΙ

Ο Αντώνης Ράπτης, δεκαεφτά χρονών αγόρι, αιματοκύλισε το Χρυσοδέντρι: μπήκε στην τάξη του μονοθέσιου σχολείου μ’ ένα κλεμμένο πολυβόλο, σκότωσε τον δάσκαλο κι όλους σχεδόν τους φίλους του, κι έπειτα αυτοπυρπολήθηκε. Το μακελειό συντάραξε το ακριτικό χωριουδάκι, αλλά η αστυνομία έκλεισε τον φάκελο εν τάχει. Το τι συνέβη ήταν φως φανάρι: άλλο ένα πειραγμένο σκατόπαιδο που, με αφορμή μια ερωτική απογοήτευση, έκανε τη ζήλια του φονικό όπλο.
Όμως ο άνεμος της ενοχής τραντάζει ακόμα τα δέντρα του χωριού. Η μάνα του δράστη ξέρει ότι ο δολοφόνος κι ο γιος της δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο. Το μόνο θύμα της επίθεσης που έχει ακόμα τις αισθήσεις του πασχίζει να αρθρώσει την αλήθεια. Κι οι ψυχές των νεκρών μαθητών φωνάζουν, σκυλοτρώγονται, κρατούν καλά το μυστικό τους.

Ο Φίλιππος Σέξτος, συλλέκτης μαρτυριών κι επίδοξος γραφιάς, ταξιδεύει στο χαροκαμένο Χρυσοδέντρι. Κάτι στην όλη υπόθεση δεν τον αφήνει σε ησυχία: πρέπει να μιλήσει με τους γονείς, με τα αδέρφια, με τη Μάρω, την πλέον τραγική απ’ τις μητέρες.

Όταν ένα παιδί σκοτώνει άλλα παιδιά εξακολουθεί να ’ναι παιδί; Κι όταν το αίμα χύνεται άδικα, ποια είναι η πρώτη αδικία, η ρίζα του κακού; Μια ιστορία μυστηρίου, ένα κυνηγητό για την αλήθεια. Ποιος σκότωσε πρώτος και ποιο θύμα ξεχάστηκε; Ένα σκοτεινό παραμύθι που σου κλέβει την ανάσα.

Τιμή: 13.30

2)ΕΙΔΕΣ ΝΑ ΜΑΔΑΝΕ ΤΗ ΚΟΤΑ

«Πρόκειται για μια σκωπτική ματιά σε ιστορικά δρώμενα που εστιάζονται στην κατοχική Κεφαλλονιά και στον τοπικό εμφύλιο. Η εκάστοτε πραγματικότητα αποκαλύπτεται καταιγιστικά. Όταν ο συγγραφέας ανακαλύπτει το άγνωστο σε αυτόν αριστερό παρελθόν του πατέρα του, μένει άφωνος. Το ίδιο και με τη θεία του και τον αμορόζο της τον Μεμά ή καπετάν Τσεκούρα, που το ’σκασε στην Αμερική και στην Κούβα του Χέμινγουεϋ και του Κάστρο. Γιατί το ’σκασε; Μα γιατί τον κυνήγαγαν να τον σκοτώσουν. Ποιοι; Όλοι. Πρώτα οι εθνοφύλακες, αλλά και η ΟΠΛΑ, γιατί ήταν τροτσκιστής. Μαζί μ’ αυτούς και οι συγγενείς ενός βενιζελικού παπά, που οι αντάρτες του τον έπνιξαν μεσοπέλαγα στο κανάλι της Ιθάκης. Ήταν, είπαν, αντιδραστικός και συνεργάτης των Γερμανών. Πιθανόν όμως να μην ήταν τίποτε από όλα αυτά… Καλό διάβασμα». Θάνος Βερέμης

«Είναι ίσως κοινοτοπία πως η “μεγάλη ιστορία” γίνεται καλύτερα αντιληπτή μέσα από το πρίσμα της “μικρής” τοπικής και οικογενειακής ιστορίας. Είναι όμως ταυτόχρονα αλήθεια. Και στα χέρια ενός προικισμένου αφηγητή, η “μικρή ιστορία” μετατρέπεται σε ένα συναρπαστικό αφήγημα που φωτίζει σκοτεινές εποχές με μοναδικό τρόπο». Στάθης Καλύβας

«Έκπληκτος ανακαλύπτει ο ανυποψίαστος αφηγητής του Γιώργου Δενδρινού πως ο πατέρας του στα νιάτα του είχε μια ζωή για την οποία ουδέποτε είχε μιλήσει. Ήταν απόλυτη η σιωπή που σε πολλές ελληνικές οικογένειες κάλυψε τα πεπραγμένα του αιματηρού Εμφυλίου. Αυτήν την ιστορία ξετυλίγει τώρα αντλώντας από τα καταχωνιασμένα πατρικά ημερολόγια καθώς και από την ενδελεχή έρευνα και τις συνομιλίες του με επιζώντες της ολέθριας περιπέτειας. Κι όπως και στα άλλα λογοτεχνικά έργα του, γράφει με ευαισθησία, χιούμορ και μια γλώσσα που αναπτύσσεται πολύτροπα· μια γλώσσα που είναι πλαστική, πολύχρωμη, χυμώδης». Ελισάβετ Κοτζιά

«Το βιβλίο του Γιώργου Δενδρινού αποτελεί ένα πύρινο έπος μιας οικογένειας με ρίζες στα Ιόνια Νησιά, της οποίας τα μέλη παρασύρονται από την καταιγίδα των πιο ταραχωδών ιστορικών γεγονότων του εικοστού αιώνα. Αναπλάθει το τραύμα και τον τρόμο του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και του ελληνικού εμφυλίου, με ζωντανές λεπτομέρειες, αλλά συγχρόνως αποκαλύπτει και την έμφυτη αντοχή και την ανθρωπιά του ελληνικού λαού. Ένα εντυπωσιακό ιστορικό πορτρέτο μιας οικογένειας και ενός έθνους». Νίκολας Γκέιτζ
Κεφαλλονιά, Κέρκυρα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η περιπετειώδης διαδρομή δύο αδελφιών από τη γέννησή τους στις αρχές του 20ού αιώνα έως τη δεκαετία του 1980: βαλκανικοί θρίαμβοι, Εθνικός Διχασμός, Μικρασιατική Καταστροφή, ριζοσπαστικές κοινωνικές μεταλλάξεις, μεταξική νιρβάνα, αλβανικό έπος, κατοχική πείνα, παρεξηγημένη Αντίσταση, μισαλλόδοξος Εμφύλιος…

Ένα πολυπρόσωπο αφήγημα για τους ανθρώπους που η ζωή τους έρχεται αντιμέτωπη με τη μεγάλη Ιστορία, για τις μεγάλες και τις μικρές προσδοκίες, για τους ανεκπλήρωτους έρωτες, τα ανθρώπινα πάθη, την τυφλή βία, τις ολέθριες πολιτικές επιλογές. Όπως συμβαίνει σε κάθε εποχή κρίσης, αθώοι και φταίχτες ρίχνονται στο ίδιο καζάνι.

Τιμή:19.90

3)Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ

«Δεν ήταν για σένα, Μενέλαε, η Ελένη…» µου ’χε πει κάποτε ο Οδυσσέας.
«Για κανέναν δεν ήταν. Τέτοια οµορφιά πόσο να την αντέξεις;»
Ακούγονταν πειστικά τα λόγια του. Ότι µε έπνιγε η καλλονή της ή το πένθος της ή η µπερδεµένη, αξεδίψαστη ψυχή της. Έπειθαν. Μα δεν ίσχυαν. Ακούστε τη δική µου αλήθεια.
Την άφησα να φύγει επειδή την αγαπούσα. Και ήξερα, ένιωθα, λαχταρούσα να ξαναρχίσει τη ζωή της αλλιώς. Τι θα πει αγαπάω; Ανάθεµα αν έχετε προφέρει αυτό το ρήµα πέντε φορές σε όλη σας τη ζωή, τις τέσσερις για τη µάνα σας. Το τρέµετε – σας έχουν µάθει να το τρέµετε. Αγαπάω σηµαίνει γίνοµαι εκείνη που αγαπάω. Η µοίρα της δική µου µοίρα. Αν πέθαινε η Ελένη, θα θαβόταν η καρδιά µου. Όταν την είδα να σαλπάρει µε τον Πάρη, φρέσκος αέρας, δροσερός, φύσηξε εντός µου.
«Σου άρπαξε τη γυναίκα το κωλόπαιδο!» Καγχάζω. Μου ανήκε η Ελένη; Δε µας ανήκει τίποτα – το παρελθόν; το µέλλον; ό,τι µπορούµε να αγκαλιάσουµε ή να κουβαλήσουµε στην πλάτη µας; όχι! τίποτα, τίποτα! Τη στιγµή µόνο έχουµε. Και για να µη µας φύγει, τη λιώνουµε µες στην παλάµη µας. Εγώ δεν την έλιωσα τη στιγµή. Την άφησα να φτερουγίσει. Μακριά µου.
Η ιστορία µας βάφτηκε στο αίµα και στο ψέµα. Συνέβησαν όλα διαφορετικά από ό,τι τα έχετε ακούσει, συνέβησαν πάντως και θα ξανασυµβούν χίλιες χιλιάδες φορές ως τη συντέλεια του κόσµου – και λοιπόν; Βρίσκετε τίποτα ωραίο σε αυτά;

Ωραίο ήταν το δειλινό που το ’σκασε η Ελένη µε τον Μενέλαο. Ωραίο ήταν το χάραµα που ανοίχτηκε στο πέλαγος µε τον Πάρη. Παραδοµένη στη θεϊκή χαρά της. Εγκαταλείποντας τα πάντα πίσω της. Αυτό θα έπρεπε να ψάλλουν οι αοιδοί.
Τιμή: 19.70