Προ ημερών απεβίωσε ο καλός φίλος Νικόλαος Ασημής στη Θεσσαλονίκη. Με βαθιά λύπη εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του Πόπη. Το ζεύγος Ασημή είχαν περάσει μεγάλη τραγωδία, καθώς προ τριών ετών έχασε τη μοναχοκόρη τους Κατερίνα, πιανίστρια με σπουδές στο Λονδίνο, όπου και διέμενε και μετείχε σε συναυλίες πιάνου. Τώρα πλέον ο πατέρας της θα τη συναντήσει στον Αμπελώνα του Κυρίου. Ο αείμνηστος Νίκος ήταν άνθρωπος αξιοπρεπής, Κύριος και ευγενής, με καταγωγή από το Βελβεντό, της μεγάλης οικογένειας Ασημή, που ανέδειξε πολλούς επιστήμονες. Εργάστηκε ως παιδίατρος και διδάκτωρ ΑΠΘ. Και σχολών Ιατρικής Πανεπιστημίων Γαλλίας ειδικεύτηκε στην παιδιατρική στο Παρίσι και στο Λονδίνο , ήταν πολύ αγαπητός.
Με τον αείμνηστο Νίκο είχαμε γνωριστεί προ 27ετών το 1995 στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, στο συνέδριο που είχε οργανώσει το Ινστιτούτο Μακεδονικών Σπουδών, με τίτλο «Η Βυζαντινή Μακεδονία»,και στο οποίο συμμετείχαν περίπου 50 επιστήμονες, Έλληνες και Ευρωπαίοι, βυζαντινολόγοι, σλαβολόγοι, θεολόγοι και ιστορικοί. Διευθυντής είναι ο ελληνικής καταγωγής καθηγητής του Πανεπιστημίου Λα-Τρόπ της Μελβούρνης Αναστάσιος Τάμις, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, ενώ χορηγός του συνεδρίου ο Σιατιστινός Ζήσης Δαρδάλης, μεγάλος επιχειρηματίας στην Μελβούρνη.
Το Ινστιτούτο έχει να επιδείξει μεγάλο έργο στον Ελληνισμό του εξωτερικού. Στο συνέδριο αυτό συμμετείχε και η σύζυγος Πόπη Ασημή, που ήταν τότε πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ένωσης Αγγλίας, διαμένουσα στο Λονδίνο, όπου σπούδαζε η κόρη τους Κατερίνα και η οποία στα διαλείμματα του συνεδρίου έπαιζε πιάνο από κομμάτια μεγάλων μουσουργών, καλύπτοντας ένα μέρος του συνεδρίου. Επιστρέψαμε στην Ελλάδα με το ίδιο αεροσκάφος και κατά ευτυχή συγκυρία κυβερνήτης πιλότος ήταν ο Χάρης Λιούτας, καταγόμενος από το Βελβεντό και συμμαθητής μας. Συναντήθηκαν και αναπόλησαν τις ομορφιές του Βελβεντού.
Παρακάλεσα την αείμνηστη Κατερίνα, όταν θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, εάν θα μπορούσε να έρθει στην Κοζάνη και να δώσει ρεσιτάλ πιάνου. Πράγματι, ήρθε στην Κοζάνη στις 8-Μαϊου 1997 και έδωσε ρεσιτάλ πιάνο στην Αίθουσα Τέχνης, υπό την αιγίδα του συλλόγου συναυλιών και μορφωτικής κίνησης Κοζάνης. Πρόεδρος του συλλόγου ήταν τότε ο αείμνηστος Χρίστος Κλόνταρης. Οι μουσικόφιλοι είχαν ενθουσιαστεί από τη συναυλία και μιλούσαν για το ταλέντο της Κατερίνας.
Με τον αείμνηστο Νίκο είχαμε συχνή τηλεφωνική επικοινωνία και προσπαθούσα να τους παρηγορήσω για το μεγάλο κακό που είχαν υποστεί, να χάσουν τη μονάκριβη κόρη τους, από την επάρατο νόσο, και μάλιστα μετά την περάτωση των σπουδών της. Μεσουρανούσε καλλιεργώντας τη μουσική με συναυλίες στο Λονδίνο. Του έστελνα κείμενα που αφορούσαν την παράδοση και την τοπική ιστορία της περιοχής, όπως μου είχε ζητήσει, στα οποία εύρισκε κάποια ανακούφιση. Όπως μου έλεγε η πενθούσα σύζυγος, συντετριμμένη από την εκδημία του Νίκου και τη μοναξιά της, κατά την παραμονή του θανάτου του, του διάβασε το κείμενο «Η μεγάλη γιορτή της Παναγίας», που είχα γράψει το Δεκαπενταύγουστο, Η σύζυγο του το διάβασε, έκανε τον σταυρό του, και ο άνθρωπος αναπαύθηκε.
Έφυγε πλήρως ημερών, 99 ετών, διατηρώντας τη διαύγεια του πνεύματος και της γραφής του. Ο Κύριος να αναπαύσει την ψυχή του και να συναντήσει την κορούλα του επάνω στους ουράνιους θόλους της αιωνιότητας. Θα τον θυμάμαι και θα διατηρώ στη μνήμη μου την ευγενέστατη και αξιοπρεπή συμπεριφορά του. Η ευδοκία του Κυρίου να απαλύνει τον πόνο της συζύγου και των συγγενών του. Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στον ναό Αγίας Σοφίας Θεσσαλονίκης, στην ενορία της οποίας ανήκε. Η μνήμη του Αιώνια.
Γιάννης Κορκάς
Φωτογραφίες από το αρχείο μου.
1. Η αείμνηστη Κατερίνα χαϊδεύει απαλά τα πλήκτρα του πιάνου.
2. Στη σκηνή της Αίθουσας Τέχνης μετά τη συναυλία, το ζεύγος και η Κατερίνα Ασημή, τα μέλη της Διοίκησης του συλλόγου με τον αείμνηστο Πρόεδρο Χρ. Κλόνταρη(Δεξιά ο υπογράφων)
3. Στην αίθουσα της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου ΛΑ-ΤΡΟΠ της Μελβούρνης στην Αυστραλία με την αείμνηστη Κατερίνα. Ημερομηνία 14-7-1995.
