Με τις ευλογίες της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του οικείου Μητροπολίτου Ιταλίας κ. Πολυκάρπου, ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα ως Ιερατικός Προϊστάμενος του Ελληνορθόδοξου Ιερού Ναού του Ακαθίστου Ύμνου , εν Μιλάνο ο Αρχιμανδρίτης π. Ιωάννης Αθ. Μπατσής.

Η ιστορία της ίδρυσης του Ελληνορθόδοξου Ιερού Ναού στο Μιλάνο της Ιταλίας το 1925, από ολιγάριθμους Έλληνες, είναι συγκινητική και αναδεικνύει το μέγεθος και τη ζέση της πίστης των πρώτων Ελλήνων Ορθοδόξων, που στις αρχές του περασμένου αιώνα μετανάστευσαν στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή μεγαλούπολη.

Το 1925, λοιπόν, με την καθοδήγηση του μακεδονομάχου ιεράρχη Γερμανού Καραβαγγέλη, μητροπολίτη τότε Κεντρικής Ευρώπης, με έδρα την Αυστρία, ιδρύθηκε ο «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΝ ΜΙΛΑΝΩ», ο οποίος την 1η Μαρτίου του ίδιου έτους ψήφισε το Καταστατικό του Συλλόγου, θέτοντας ως μοναδικό του σκοπό την απόκτηση Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ιστορική πόλη των Μεδιολάνων.

Το έτος 1929, έπειτα από συγκέντρωση των αναγκαίων χρημάτων από τους ίδιους τους Έλληνες του Μιλάνου, αγοράσθηκε οικόπεδο 200 τ. μ., στο οποίο αργότερα δημιουργήθηκε ο Ιερός Ναός.

Κατά τη διετία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης 1930 – 1931 το σχέδιο της απόκτησης Ιερού Ναού διέτρεξε σοβαρό κίνδυνο, αφού το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων αναχώρησε από την Ιταλία.

Χάρη στους δύο εναπομείναντες Έλληνες στο Μιλάνο, Χαράλαμπο Λοβέρδο και Ευάγγελο Δαλαβέκουρα -ο τελευταίος, μάλιστα, συνέδεσε το όνομά του με την ιστορική πορεία και διακονία του ναού- ο Σύλλογος παρέμεινε ενεργός και το 1956 ξεκίνησε η δημιουργία του Ιερού Ναού, στον οποίο η πρώτη Θεία Λειτουργία τελέστηκε δύο χρόνια αργότερα.

Από το 1958 και μέχρι, περίπου, τα τέλη της δεκαετίας του ’90, ο ελληνορθόδοξος Ναός του Μιλάνου αποτελούσε τη μοναδική Ορθόδοξη Εκκλησία σε ολόκληρη τη Λομβαρδία, διακονώντας συνεχώς τις πνευματικές και λατρευτικές ανάγκες όλων των Ορθοδόξων κατοίκων της περιοχής, ανεξαρτήτου εθνικότητας.

Οι θαυματουργικές, μάλιστα, επεμβάσεις, των ιερών εικόνων της Ευαγγελιστρίας και της Αγίας Παρασκευής, που μέχρι σήμερα φυλάσσονται στην εκκλησία, ανέδειξαν τον ιερό χώρο σε τοπικό, μικρό Ορθόδοξο προσκύνημα των ιστορικών Μεδιολάνων.

Το 1964 διορίσθηκε ιερατ. προϊστάμενος ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Μοσχόπουλος, ο οποίος διακόνησε την εκκλησία για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες και τιμήθηκε με το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το 1968 ιδρύθηκε το Ινστιτούτο Ορθόδοξων Θεολογικών Μελετών Μιλάνου, με σκοπό την παρουσίαση της Ορθόδοξης Θεολογίας στη βόρεια Ιταλία.

Το Ινστιτούτο, που το 1980 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, λειτούργησε ενεργά μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, δίδοντας διαλέξεις και εκδίδοντας διάφορα βιβλία, καθώς και το επιστημονικό περιοδικό «Simposio Cristiano».

Τη δεκαετία του 1980 ιδρύθηκαν, επίσης, ο Σύλλογος Κυριών και Δεσποινίδων, με σκοπό την επιμέλεια του φιλανθρωπικού και εκπολιτιστικού έργου της ενορίας, καθώς και το Εκκλησιαστικό Βιβλιοπωλείο.
Μεγάλης ιστορικής σημασίας για την ελληνορθόδοξη Εκκλησία του Μιλάνου αποτελεί το προσκύνημα στα ιστορικά Μεδιόλανα της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίου, στις 17 Μαΐου του 1997. Ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με τον πάντοτε προφητικό του λόγο, ενίσχυσε πνευματικά τους Ορθόδοξους της σύγχρονης Ευρωπαϊκής μεγαλούπολης του Μιλάνου, οι οποίοι κατέκλεισαν το Ναό και τους πέριξ χώρους, για να λάβουν την Πατριαρχική Ευλογία, και τους κάλεσε να διαφυλάξουν την πίστη, τα ιερά και τα όσια της Ορθοδοξίας.

Στις 10 Ιανουαρίου 2012, με επιστολή του ο Μακαριστός Μητροπολίτης Ιταλίας κυρός Γεννάδιος ζήτησε από τον νέο Καρδινάλιο του Μιλάνου κ. Angelo Scola, την παραχώρηση Ναού στο κέντρο της πόλεως.

Ο Καρδινάλιος του Μιλάνου απάντησε θετικά, τονίζοντας ότι «η πνευματικότητα, η πίστη και η ευαγγελική μαρτυρία των Ορθοδόξων πιστών αποτελούν μέγα δώρο για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία».

Η εκκλησία, της οποίας τα Θυρανοίξια πραγματοποιήθηκαν από τον Μητροπολίτη Ιταλίας κ.κ. Γεννάδιο στις 13 Οκτωβρίου ε. ε., παραμονή της μνήμης των τοπικών Αγίων του Μιλάνου Ναζαρίου, Γερβασίου, Προτασίου και Κελσίου, αφιερώθηκε στην «Παναγία του Ακαθίστου Ύμνου», ενώ τα εσωτερικά παρεκκλήσια που διαθέτει, στους προαναφερθέντες τοπικούς Μάρτυρες καθώς και στους Αγίους Ισαποστόλους Κωνσταντίνου και Ελένης, ο οποίος μάλιστα στην πόλη του Μιλάνου, υπέγραψε πριν από 1700 έτη περίπου, το περίφημο «Διάταγμα των Μεδιολάνων» (313).

Πηγή:sierafm.gr