Όπως κάθε Κυριακή και την τελευταία του Οκτωβρίου οι σκοπιανοί ψαράδες ήρθαν οργανωμένοι στη μαρίνα της λίμνης Πολυφύτου για να αλιεύσουν στα γλυκά νερά με τις καραβίδες. Με τα σκαμπό ψαρέματος, τις τσάντες, τα άγκιστρα και τα δολώματά τους. Πραγματικά εντυπωσιακή η υπεροχή τους από τους ντόπιους ψαράδες ή καλύτερα από τους έλληνες, μιας και στη μαρίνα φτάνουν ερασιτέχνες από Λάρισα, Κρύα Βρύση, Βέροια, Θεσσαλονίκη. Μέσα στους υπόλοιπους είδαμε μόνο έναν επαγγελματία με το σκάφος του από την γύρω περιοχή.
Ανεξέλεγκτοι λοιπόν οι γείτονες μάζευαν κιλά ψάρια εμφανίζοντας μόνο 2-3 στην απόχη τους με τα υπόλοιπα να τοποθετούνται σε ειδικά ψυγεία που μεταφέρονταν γρήγορα στα αυτοκίνητά τους. Μάλιστα κάποιοι ήρθαν αργότερα και απλά συζητούσαν με τους υπόλοιπους μαζεύοντας ψαριές. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ερασιτέχνες είναι οι αυτοί οι αλιείς που κάνουν τόσα χιλιόμετρα για να ψαρέψουν συστηματικά στη λίμνη Πολυφύτου με τα προικιά, τις τούνες, τις πλατίνες, τους γουλιανούς, τα γριβάδια, τους γουλιανούς και τις καραβίδες.
Απαγορεύεται η πώληση, η εκμετάλλευση και η εμπορία των αλιευμάτων των εσωτερικών υδάτων αναφέρει ένας από τους κανονισμούς της ερασιτεχνικής αλιείας, όπως και η αλίευση ψαριών άνω των δύο κιλών ή τριών ψαριών ανεξαρτήτου βάρους σε ένα 24ωρο. Αλήθεια ποιος ελέγχει την κατάσταση; Η αξιοποίηση του υδάτινου πλούτου μέσω της αλιείας δίνει αυτή τη στιγμή εισόδημα σε 50 οικογένειες. Αν συνεχιστεί η ανεξέλεγκτη αλιεία με το πρόσχημα του καλαμιού σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχει ψάρι για ψάρι.
Ι.Π.
