Σημειώσεις ενός Κοζανίτη: Εις μνήμην Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Μπετσάκου

του Γιάννη Κορκά

Την Κυριακή 27.10.2019 τελείται το μνημόσυνο των τεσσαράκοντα ημερών του μακαριστού πρωτοπρεσβύτερου π. Γεωργίου Μπετσάκου, ενός ιερωμένου που με βαθιά συναίσθηση της ιεράς αποστολής του διακόνησε την εκκλησία επί 40 συναπτά έτη.

Ο μακαριστός παπα-Γιώργης γεννήθηκε στον Πειραιά, ενώ σπούδασε στη Θεολογική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Κοζάνη, στο Β.΄ΣΣ στη μονάδα θρησκευτικής υπηρεσίας (1958-1960). Συνεργάστηκε τότε με τον π. Απόστολο στη «Στέγη Παιδιού ο Άγιος Στυλιανός» και βοήθησε στο κοινωνικό και χριστιανικό έργο του. Επίσης, γνωρίστηκε με τον μακαριστό μητροπολίτη Διονύσιο, ο οποίος ενέταξε και τον στρατιώτη τότε θεολόγο Μπετσάκο σε ομάδα θεολόγων που κήρυτταν στα χωριά της μητρόπολης τον λόγο του θεού. Το 1965 νυμφεύθηκε την Ελένη Β. Μόσχου, καθηγήτρια φιλόλογο, των μεγάλων και παραδοσιακών οικογενειών της Κοζάνης Χαρισίου Μόσχου και Ιωάννου Γκοντιού. Το 1966 χειροτονείται ιερέας στην Ορεστιάδα Έβρου, κατόπιν επιθυμίας του να υπηρετήσει στα σύνορα, ενώ η σύζυγός του Ελένη δίδασκε σε γυμνάσιο της Ορεστιάδος. Εκεί διέμειναν επί έντεκα χρόνια, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις στην κοινωνία της Ορεστιάδος. Οι κάτοικοι μάλιστα της Ορεστιάδος στενοχωρήθηκαν πού έφυγε από την πόλη τους.

Το 1976 ο παπα-Γιώργης, κατά παράκληση του σοφού μητροπολίτη Κοζάνης Διονυσίου, εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη και τοποθετήθηκε προϊστάμενος στον ιερό ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Αμέσως επιδόθηκε στην ολοκλήρωση ανοικοδομήσεως του ναού, παρακολουθώντας νυχθημερόν τις εργασίες. Φρόντιζε για όλα και ανέθεσε την αγιογράφηση του ναού στον Θεοφάνη Βουτσινά, έναν από τους καλύτερους αγιογράφους της Ελλάδος. Οι ενορίτες και άλλοι ενίσχυαν τις προσπάθειες ανεγέρσεως και προσέφεραν τον οβολόν τους ενισχυμένο, όπως ο ευεργέτης Θανάσης Γκέρτσος, που προσέφερε τις καμπάνες για τα κωδωνοστάσια.

Όλα τα χρόνια που διακόνησε την εκκλησία ο παπα-Γιώργης ήταν αφοσιωμένος στο ποιμαντικό του έργο, στηρίζοντας τους ενορίτες με τη μυστηριακή ζωή αλλά και τα κηρύγματά του, που χαρακτηρίζονταν από βαθύ θεολογικό πατερικό λόγο και με τα οποία εμψύχωνε το ποίμνιο στον καθημερινό αγώνα. Ο παπα-Γιώργης είχε και πολλά πνευματικά τέκνα , ενώ συμβούλευε με κατανόηση και επιείκεια, με λόγο απλό, καθαρό, πρακτικό, πατερικό, καθώς ο ίδιος ως πολύτεκνος γονέας γνώριζε καλά τα καθημερινά κοινωνικά προβλήματα του απλού κόσμου. Ήταν πράος, απλός, προσιτός, κοινωνικότατος, μειλίχιος, έντιμος, με σεβασμό στους ενορίτες και συνανθρώπους, συνεργάσιμος με τους ιερείς και τους επιτρόπους, ακριβής και προσεκτικός στην τήρηση των οικονομικών του ναού.

Ο παπα-Γιώργης υπήρξε και πολυγραφότατος, καθώς εξέδωσε επτά βιβλία, στα οποία συμπεριέλαβε τα κηρύγματά του.

Ο μακαριστός παπα-Γιώργης δημιούργησε με τη σύζυγό του Ελένη μια θαυμάσια οικογένεια με τέσσερα παιδιά επιστήμονες και δώδεκα εγγόνια. Ένας εγγονός μάλιστα σπουδάζει θεολογία, ακολουθώντας τα βήματα του παππού. Το 2004 συνταξιοδοτήθηκε μετά από 38 χρόνια διακονίας στην εκκλησία. Δεν σταμάτησε όμως να έχει παρουσία στην Εκκλησία . Συμπαραστέκονταν σε λειτουργίες , να κηρύττει, να συναντάτε με τους ενορίτες και με τα πνευματικά του τέκνα.

Ο παπα-Γιώργης, με πολύτιμη προσφορά στην εκκλησία, ήταν ακοίμητος φρουρός και καθοδηγητής των πιστών στην ενορία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στην Κοζάνη, ως άλλος πατέρας της Χριστιανοσύνης. Η γη της Κοζάνης που δέχθηκε το σκήνωμά του να είναι απαλή και δροσερή και να τον συντροφεύουν οι ωδές των αγγέλων Ο Κύριος να αναπαύσει τον σεπτό μας λευίτη εν σκηναίς δικαίων. Σεβαστέ μας παπα-Γιώργη, θα σε θυμόμαστε πάντοτε. Η μνήμη σου Αιώνια.