Από αρχαιοτάτων χρόνων το σερβίριζαν σε πιατέλα, το στόλιζαν με κλωνάρια οι ατράνταχτις οι νοικοκυρές ή και με μπακλαβούδια οι πιο άχρηστες, και το σκέπαζαν με καθαρή πετσέτα, βάζοντας οδοντογλυφίδες από κάτω για να μην ακουμπάει.

Το τρώγαμε το απόγευμα καταϊδρωμένοι και λίγκαβοι.
Παρόλο που το προφύλαγαν οι γυναίκες, βάζοντάς το στη ρίζα του δέντρου που καθόμασταν, … περνούσε ΠΑΝΤΑ των παθών του τον τάραχο: ή θα έφκιαναν γιούργια τα μυρμήγκια, ή θα πατούσαν ουπάν κάνα-δυο μκρά, ή θα λιανίζονταν με τη μπάλα απ’ το τζαμί ή στη χειρότερη περίπτωση θα έπεφταν επάνω αυτοί που έκαναν πιο βίαιο αθλητισμό, κυρίως κούνια.
Ωραία πράγματα…

Δυστυχώς από τότε που εφευρέθηκαν τα τρανά τα τετράγωνα τα τάπερ, τα στερούμαστε αυτά τα extreme sports!
Πάρτε και τη συνταγή της μάνας μ.
Σας θυμίζω πως το καλύτερο είναι ό,τι απουμένει σην κατσαρόλα! Μάχη δίναμε διεκδικώντας το εν λόγω σκεύος πριν πλυθεί!
Κι τ χρον!

ΡΥΖΟΓΑΛΟ
ΥΛΙΚΑ
2 κιλά γάλα
2 φλιτζανάκια του καφέ ρύζι
2 φλιτζανάκια του καφέ ζάχαρη
κανέλα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Μουσκεύουμε πρώτα το ρύζι και το κοπανίζουμε ελαφρά με το γουδοχέρι ή το τρίβουμε μουσκεμένο με τα χέρια μας μέχρι να σπάσουν οι κόκκοι του σε μικρότερα κομματάκια. Το προσθέτουμε στο γάλα, το οποίο έχουμε ήδη βάλει στη φωτιά να ζεσταθεί και αφήνουμε το μείγμα να βράσει. Όταν κοντεύει να πήξει, προσθέτουμε και τη ζάχαρη. Ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα για να μην κολλήσει στον πάτο της κατσαρόλας και τσικνίσει.
Σερβίρεται ζεστό ή κρύο, πασπαλισμένο με κανέλα.