Αλήθεια αν ακούσει κανείς πώς μίλησε ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης για το θεσμό του θεάτρου στη συνάντηση των προέδρων των ΔΗΠΕΘΕ της Εγνατίας , θα πιστέψει ότι είναι πολύ θεατρόφιλος. Μόνο που αυτή του η αγάπη δεν εκφράστηκε ποτέ στις θεατρικές ομάδες της περιοχής. Αλήθεια απορήσαμε για ποιο λόγο έπρεπε ο ίδιος να μιλήσει σε μια τέτοια συνάντηση όταν υπάρχει αντιδήμαρχος πολιτισμού, ο κ. Παναγιώτης Δημόπουλος, ο οποίος τουλάχιστον με τον πολιτισμό έχει μεγαλύτερη εμπειρία.
Πέραν τούτου να μου πεις ο δήμαρχος έχει το καρπούζι και το μαχαίρι και αποφασίζει για τα της προβολής, για τις θέσεις ευθύνης, για όλα. Έτσι επέλεξε το Θέμη Λιάκο στο προεδρείο του ΔΗΠΕΘΕ, ο οποίος καμία σχέση δεν έχει με το θέατρο και το Γιάννη Ιωαννίδη στον ΟΑΠΝ. Με το ερώτημα να παραμένει. Επειδή ένας σύμβουλος είναι εργατικός και κατάφερε επάξια να φέρει εις πέρας επιτυχώς μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις τοποθετείται στον οργανισμό; Άραγε μετράει η πολιτιστική εμπειρία ή υπάρχουν άλλα κριτήρια του τύπου έπρεπε να μπει κάπου και έμεινε ο ΟΑΠΝ;
Φυσικά και δεν υπάρχουν επιλογές και ανακυκλώνονται τα πρόσωπα. Έτσι αναγκαστικά επιλέγεις από λίγους και ακόμα λιγότερους αν θες να είναι οι δικοί σου. Κάπως έτσι μπήκε και ο πρόεδρος στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., ανάλογα και ο νέος πρόεδρος του ΟΑΠΝ. Και μιας και αναφερθήκαμε στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ .με τις εκπτώσεις τους σε οργανωμένα μέλη συλλόγων ρωτάμε. Είναι λογικό να μειώνεις τις τιμές στο 50 % σε μέλη συλλόγων , όταν το ενεργά δεν επιβεβαιώνεται, δηλαδή σε όλους και να τσακίζεις τις τιμές της αγοράς; Σκέφτεται κανείς ότι έχει δικαίωμα και ο ιδιώτης να ζήσει και δεν μπορεί να κινηθεί ανάλογα επειδή δεν επιχορηγείται; Μπορεί το δημόσιο να αντιστρατεύεται την ελεύθερη αγορά και αυτό είναι θεμιτό;
Ι.Π.