Πρόσφατο συνέδριο της ΕΕ στο Ταλίν της Εσθονίας, η οποία ασκεί την προεδρία της ΕΕ, θα περνούσε ίσως απαρατήρητο, αν η κυβέρνηση της χώρας μας δεν λάμβανε την απόφαση να απόσχει. Η αποχή έδωσε αφορμή για ιδεολογική αντιπαράθεση και τροφή στα τηλεοπτικά παράθυρα. Άραγε φωτιστήκαμε; Σημειώνουμε ότι το συνέδριο οργανώνεται σε εφαρμογή απόφασης του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου (Απρίλιος 2009), με την οποία οριζόταν η 23η Αυγούστου ημέρα μνήμης των θυμάτων ολοκληρωτικών καθεστώτων. Στην απόφαση εκείνη, η οποία ελήφθη με τη συντριπτική πλειοψηφία των 553 έναντι 44, γινόταν αναφορά πέρα από τα θύματα του ναζισμού και στα άλλα κάποιων κομμουνιστικών καθεστώτων. Και τότε υπήρξε αντίδραση από πλευράς κομμουνιστών, η οποία ασφαλώς θα ήταν και τώρα εντονότατη, ιδίως στη χώρα μας, αν η κυβέρνηση αποφάσιζε να συμμετάσχει. Ας επιχειρήσουμε κάποια νηφάλια προσέγγιση στο θέμα.
Η Ε.Ε. είναι ο γνήσιος εκφραστής του αστικού καθεστώτος, το οποίο ανέτρεψε τη φεουδαρχία. Είναι εκφραστής του καθεστώτος, το οποίο εθριάμβευσε και επί του κομμουνισμού. Και είναι προφανές ότι η ιστορία γράφεται από τους νικητές. Αστοί και σταλινικοί κομμουνιστές συμπολέμησαν κατά του ναζιστικού τέρατος και συμφωνούν στην καταδίκη του! Ευθύς όμως μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου άρχισε ο ψυχρός και η εκατέρωθεν προπαγάνδα καλά κρατούσε επί δεκαετίες. Ο ναζισμός είναι ακραία έκφανση της αστικής κεφαλαιοκρατίας, αφού γι’ αυτήν δεν ήταν δυσμενείς οι συνέπειες από την πολιτική μεταβολή. Και ενώ οι αστοί της Δύσης ενίσχυσαν οικονομικά τον Χίτλερ για να εξοπλιστεί οι σταλινικοί κομμουνιστές υπέγραψαν κατάπτυστη συνθήκη με τους ναζιστές!
Η Εσθονία γνώρισε πολλούς κατακτητές με τελευταίους τους Ρώσους (1721) και Γερμανούς (1918), κατά παραχώρηση του Λένιν. Κατά την Β΄ μεγάλο πόλεμο υποτάχθηκαν στους Σοβιετικούς αρχικά και στους Γερμανούς στη συνέχεια, με τους οποίους αρκετοί Εσθονοί συμπολέμησαν. Κατά τη διανομή, μετά τη λήξη του πολέμου, η χώρα τους περιήλθε στην ΕΣΣΔ. Όλες οι χώρες της Βαλτικής εκδήλωσαν ευθύς μετά την ανεξαρτησία τους (1991) έντονο αντικομμουνισμό και αποτέλεσαν ισχυρούς συμμάχους των ΗΠΑ. Γιατί άραγε; Ασφαλώς επειδή η επί δύο αιώνες κατοχή τους από τους Ρώσους και οι άγριοι διωγμοί του Στάλιν, μετά τη λήξη του Β΄ μεγάλου πολέμου, συνετέλεσαν στην καλλιέργεια αντιρωσικού κλίματος με την προπαγανδιζόμενη έντεχνα ταύτιση της Ρωσίας με τον κομμουνισμό. Σήμερα, που θεωρείται δεδομένη η καταδίκη των ναζιστικών θηριωδιών, οι αστοί (Ε.Ε. και ΗΠΑ) επιχειρούν με κάθε τρόπο να επωφεληθούν από την ακραία αντιπάθεια των κατοίκων όχι μόνο των χωρών της Βαλτικής, αλλά και μέρους εκείνων της δυτικής Ουκρανίας, στην οποία κατάφεραν και ανέτρεψαν τη νόμιμη φιλορωσική κυβέρνηση εγκαθιστώντας στην εξουσία απογόνους των συνεργατών των ναζιστών! Αλήθεια πόσες δυτικές χώρες αναγνώρισαν τη γενοκτονία των Σέρβων από τους Κροάτες Ουστάσι, συνεργάτες των ναζιστών;
Η ομάδα της ευρωπαϊκής ενωμένης Αριστεράς, στην οποία ανήκουν και οι βουλευτές του κυβερνώντος τη χώρα μας κόμματος, με ανακοίνωσή της επιδοκίμασε τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης και κατηγόρησε την αντίστοιχη της Εσθονίας για πολιτικοποίηση της προεδρίας. Οι πλήρως αστικοποιημένοι πρώην κομμουνιστές (αν ποτέ υπήρξαν) χρειάζονται άλλοθι, ώστε η ΕΕ να προβάλλεται ως πλουραλιστική πολιτικά και ιδεολογικά. Έτσι τοποθετούνται «επαναστατικά» σε ανώδυνα για το καθεστώς θέματα, όπως το περί κομμουνισμού. Στις συζητήσεις φάνηκε η μεγάλη σύγχυση που επικρατεί περί την κομμουνιστική ορθοδοξία. Ποια είναι η γνήσια κομμουνιστική ιδεολογία και πρακτική; Στο άρθρο 1 του καταστατικού της «Ένωσης κομμουνιστών» (1847) τονίζεται: «Σκοπός είναι η ανατροπή της αστικής τάξης, η κυριαρχία του προλεταριάτου, η κατάργηση της παλιάς αστικής κοινωνίας». Στο άρθρο 2/β΄ τονίζονται ως υποχρεώσεις για τα μέλη η επαναστατική δράση και ο ζήλος για προπαγάνδα. Με βάση τα παρατεθέντα θέτουμε το ερώτημα: Υπάρχουν στις ημέρες μας κομμουνιστές;
Την κομμουνιστική ορθοδοξία διεκδικούν με περισσό πείσμα οι προσδιοριζόμενοι ως σταλινικοί. Αλλά αν ο σταλινισμός συνιστά την κομμουνιστική ορθοδοξία, τότε οι αστοί διαθέτουν τρομακτικό όπλο για την καταπολέμηση του κομμουνισμού! Τα εγκλήματα του σταλινισμού συνιστούν γενοκτονίες Ουκρανών, Κοζάκων, Τσετσένων και άλλων, ακόμη και Ελλήνων, και μαζικές εκτελέσεις πλήθους αντιφρονούντων. Κάποιοι άλλοι κομμουνιστές αποκηρύσσουν τον σταλινισμό τονίζοντας ότι ορθόδοξος κομμουνισμός είναι ο μαρξισμός-λενινισμός. Ο Λένιν είναι άμοιρος εγκληματικών ενεργειών; Βέβαια υπάρχει η δικαιολογία ότι στον βρασμό του επαναστατικού πάθους λαμβάνουν χώρα ανεξέλεγκτες πράξεις. Αυτό επιβεβαιώνεται σε κάθε επανάσταση, όποιος και αν υπήρξε ο χαρακτήρας της. Είναι όμως αναμφισβήτητο ότι εγκλήματα διεπράχθησαν και μετά την σταθεροποίηση του Λένιν στην εξουσία. Ποιος είναι τελικά ο «γνήσιος» μαρξισμός-κομμουνισμός και ποιος τον εκπροσωπεί; Το μόνο κομμουνιστικό κόμμα που άσκησε «δημοκρατικά» την εξουσία υπήρξε το ΑΚΕΛ. Καλό όμως είναι να μη γίνεται σοβαρός λόγος για κομμουνισμό στην περίπτωσή του. Έχει ευθύνη ο Μαρξ για τα εγκλήματα του Λένιν; Ερώτημα δύσκολο να απαντηθεί, καθώς ο λόγος του Μαρξ δεν έχει τη σαφήνεια του Χριστού ως προς το δέον γενέσθαι. Και όμως οι αρνητές της χριστιανικής πίστης στο σύνολό τους και όχι μόνο οι κομμουνιστές προσάγουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου τον Χριστό για τα εγκλήματα «χριστιανών», τα οποία είναι καταδικαστέα με βάση το Ευαγγέλιο. Μήπως γνήσιοι κομμουνιστές υπήρξαν μόνο εκείνοι που παρέμειναν ιδεολόγοι εγκλεισμένοι σε σταλινικά στρατόπεδα ή σε ξερονήσια αρνούμενοι εκπέσουν υπογράφοντες κατάπτυστο εκβιαστικό της συνείδησής τους κείμενο;
Κοινό θεωρητικώς χαρακτηριστικό των κομμουνιστών όλων των αποχρώσεων είναι το όραμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, το οποίο ευτέλισαν η σοβιετική «νομενκλατούρα» και οι αστικοποιημένοι αναθεωρητές. Το όραμα ήταν εμποτισμένο με ακραία πολεμική κατά των θρησκειών και των πατρίδων. Τονίζουμε οι χριστιανοί τα εγκλήματα των κομμουνιστών σε συγχορδία με τους αστούς στο όνομα δήθεν της καταπολέμησης της αθεΐας! Η καταγγελία της κοινωνικής αδικίας δεν συνάγεται από τον ευαγγελικό λόγο; Δεν είναι η σύμπλευση των θρησκευτικών ηγετών της Δύσης με τους άθεους αστούς, τους νέους κυρίαρχους, που οδήγησαν στην πολεμική κατά της χριστιανικής πίστης τους κομμουνιστές; Διανοηθήκαμε ποτέ ότι έχουμε τρομερή ευθύνη οι χριστιανοί για τις πολιτικές μας απόψεις τις άκρως αντιευαγγελικές; Άραγε θα συνειδητοποιήσουν οι κομμουνιστές ότι η πίστη δεν είναι θρησκευτικό επιφαινόμενο, ώστε με την κήρυξη διωγμού να απαλλαγούν απ’ αυτήν; Το πλήθος των νεομαρτύρων στη Ρωσία το επιβεβαιώνει. Άραγε θα συνειδητοποιήσουν ότι η πολεμική κατά των πατρίδων οδήγησε στην έξαρση του εθνικισμού στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ; Θα συνειδητοποιήσουν ότι τους ξεπέρασε πλέον σε διεθνισμό η αστική «νέα τάξη πραγμάτων», η οποία στοχεύει στον αφανισμό των εθνών;
Όσο για τους αστούς, που βρήκαν ευκαιρία να καταγγείλουν τον κομμουνισμό για εγκλήματα, ας μετρήσουν τα δικά τους που διαπράττουν διαρκώς σ’ όλη την έκταση του πλανήτη. Δεν είναι έγκλημα να καρπούται το 10% των ανθρώπων το 90% του πλούτου της γης; Ποιος είναι υπεύθυνος για τον θάνατο 10.000.000 παιδιών κάθε έτος από πείνα και εύκολα αντιμετωπίσιμες ασθένειες; Ποιοι προκάλεσαν τις γενοκτονίες στη Μπιάφρα (έβαλε το χεράκι του και ο μετασταλινικός κομμουνισμός) και στη Ρουάντα; Τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή; «Απ’ όπου και να στραφούμε, στην καρδιά της άρνησης και του μηδενισμού το έγκλημα κατέχει προνομιούχα θέση» (Αλμπέρ Καμύ).
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
