Τιμά σήμερα η αγία μας Εκκλησία τους 318 αγίους και θεοφόρους Πατέρες της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι συνήλθαν στη Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. με σκοπό να καταδικάσουν τη φοβερή αίρεση του θεομάχου Αρείου και να ασφαλίσουν το Ορθόδοξο ποίμνιο στην οδό της αληθείας.
Τα ιερά Αναγνώσματα και οι ύμνοι της ημέρας προς τιμήν τους έχουν καθιερωθεί. Είναι δε πολύ επίκαιρος ο λόγος του αποστόλου Παύλου από το Αποστολικό ανάγνωσμα: «Προσέχετε», λέει ο ακούραστος Απόστολος απευθυνόμενος για τελευταία φορά προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου‧ «εγώ γαρ οίδα τούτο, ότι εισελεύσονται μετά την άφιξίν μου λύκοι βαρείς εις υμάς μη φειδόμενοι του ποιμνίου»· γνωρίζω καλά ότι μετά την αναχώρησή μου θα εισβάλουν ανάμεσά σας ψευδοδιδάσκαλοι σαν άγριοι και σκληροί λύκοι, που θα διαρπάζουν αλύπητα το ποίμνιο βλάπτοντας και αφανίζοντας τις ψυχές των λογικών προβάτων.
Αυτός ο θεόπνευστος αποστολικός λόγος μας δίνει την αφορμή πρώτον, να επισημάνουμε τον κίνδυνο των αιρέσεων και δεύτερον, να υπογραμμίσουμε το δικό μας χρέος ενώπιον αυτού του κινδύνου.
«Λύκοι βαρείς»
Δεν είναι υπερβολική η εικόνα των άγριων λύκων που χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος, για να παραστήσει τον κίνδυνο από την εισβολή των αιρετικών.
Άλλωστε ο ίδιος ο Κύριος είχε χαρακτηρίσει «λύκους άρπαγες» τους αιρετικούς και μάλιστα είχε προειδοποιήσει τους μαθητές του να προσέχουν, διότι οι αρπακτικοί αυτοί λύκοι εμφανίζονται «εν ενδύμασι προβάτων», δηλαδή με την εξωτερική μορφή της αθωότητας και της ημερότητας του προβάτου (Ματθ. ζ΄ 15)!
Πόσο αληθινοί και επίκαιροι ακούγονται και σήμερα αυτοί οι λόγοι! Πλήθος αιρέσεων και πλανεμένων παραθρησκευτικών ομάδων διεισδύουν μέσα στη σύγχρονη πολυπολιτισμική και συγκρητιστκή κοινωνία μας και προβάλλουν τις διεστραμμένες διδασκαλίες τους με τρόπο πειστικό και ελκυστικό. Είναι οι Παπικοί και Ουνίτες, οι οποίοι, παρά την εμμονή τους σε σοβαρές αιρετικές πλάνες, διαδίδουν ότι δεν έχουμε πολλές διαφορές και συμμετέχουν κάποτε και σε θείες Λειτουργίες των Ορθοδόξων, και προσέρχονται ακόμη και για να κοινωνήσουν! Είναι οι Προτεστάντες και μάλιστα οι Πεντηκοστιανοί, οι οποίοι με δωρεάν διανομή εντύπων και βιβλίων, με ραδιοφωνικές εκπομπές και άλλες συστηματικές μεθόδους προσπαθούν ύπουλα να προσηλυτίσουν ανύποπτους συνανθρώπους μας. Ακόμη πιο ύπουλοι είναι οι γνωστοί «Μάρτυρες του Ιεχωβά» με την αντιχριστιανική και αντεθνική προπαγάνδα τους, αλλά και οι 500 και πλέον νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκείες, που δρούν ανενόχλητες στην Ελλάδα με τη μορφή επιστημονικών, φιλοσοφικών, ανθρωπιστικών η κοινωνικών σωματείων, και δημιουργούν, πολλές απ’ αυτές, ολοκληρωτική εξάρτηση στους οπαδούς τους…
Ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Όποιος μπλεχτεί στα δίχτυα των αιρετικών αποκόπτεται από την Εκκλησία και βρίσκεται έξω από το λυτρωτικό χώρο της χάριτός της. Διότι, όπως έλεγε ο άγιος ιερομάρτυς Κυπριανός, «Έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία»!
Γρηγορείτε!
Ποιο είναι λοιπόν το δικό μας χρέος απέναντι στον ορατό αυτό κίνδυνο των αιρέσεων;
Το πρώτο που χρειάζεται είναι η εγρήγορση. «Γρηγορείτε!», φώναζε τότε ο απόστολος Παύλος στους ποιμένες της Ε φέσου και μέσω αυτών σε όλους μας. Να είστε ξύπνιοι, σε επιφυλακή. Είναι λοιπόν απαραίτητο να προσέχουμε και μείς πολύ, για να μη δεχόμαστε τίποτε αιρετικό.
Όπως εξετάζουμε τις τροφές, ώστε να μην είναι αλλοιωμένες η δηλητηριασμένες, πολύ περισσότερο οφείλουμε να διαφυλάττουμε το Ορθόδοξο δόγμα και ήθος από κάθε αλλοίωση, νοθεία και παραχάραξη. Μόνο ο,τι είναι γνήσιο κι αληθινό, έχει αξία. Οτιδήποτε άλλο είναι ψεύτικο, άχρηστο και πολύ βλαβερό!
Επιπλέον είναι ανάγκη να γνωρίσουμε την Ορθόδοξη πίστη μας, να μελετούμε την Αγία Γραφή καθώς και βιβλία με τη ζωή των Αγίων και τη διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας μας, ώστε να είμαστε σε θέση να διακρίνουμε την αλήθεια από την πλάνη. Μπορούμε επίσης να βρούμε κατάλληλα αντιαιρετικά βιβλία και Ορθόδοξες ιστοσελίδες, που ενημερώνουν για τις πλάνες των αιρέσεων και την ύπουλη προσηλυτιστική δράση τους, ώστε κι εμείς να είμαστε ενημερωμένοι και άλλους να μπορούμε να διαφωτίζουμε.
Ο Κύριος μας ζητά να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους. Αν κάτι αποστρεφόμαστε δεν είναι οι αιρετικοί, αλλά οι φρικτές αιρέσεις που υποστηρίζουν και η διάσπαση της ενότητος την οποία επιφέρουν στο Σώμα του Χριστού. Οι άγιοι Πατέρες έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα στο θέμα «αίρεση» και αγωνίστηκαν με την «σφενδόνη του Πνεύματος» και όλες τους τις δυνάμεις, ώστε να διώξουν μακριά από την ποίμνη του Χριστού τους «βαρείς και λοιμώδεις λύκους». Ας τους παρακαλούμε να πρεσβεύουν και για όλους εμάς, ώστε να μένουμε σταθεροί κι αμετακίνητοι στην πίστη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και άγρυπνοι θεματοφύλακες της παραδόσεώς της.
Πηγή:ekklisiaonline.gr
