Το Ειδικό Σχέδιο Ανάπτυξης και Δίκαιης Μετάβασης που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας από την ομιλία του στην Κοζάνη είναι βγαλμένο από την ίδια μήτρα με το Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης της ΝΔ. Είναι και τα δύο βγαλμένα από τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, με τις οποίες και τα δύο αστικά κόμματα ευθυγραμμίζονται.

Μάλιστα ο κ. Τσίπρας έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει ως αναγκαιότητα τους φιλόδοξους στόχους μέχρι το 2030, δηλαδή το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων, που καμία σχέση δεν έχει με την προστασία του περιβάλλοντος. Το μόνο στο οποίο στοχεύει είναι το άνοιγμα χώρου για να «τρέξουν» οι νέες «πράσινες» κερδοφόρες επενδύσεις των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ.
Ο λαός της περιοχής μπούχτισε από την πολύ δίκαιη δήθεν ανάπτυξη τη μια από τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη την άλλη από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα

Στο λαό της Δυτικής Μακεδονίας υποσχέθηκε ένα «εισόδημα» έκτακτης ανάγκης, ενώ στους επιχειρηματικούς ομίλους προσφέρει απλόχερα «ισχυρά κίνητρα επιδότησης και φοροελαφρύνσεων», «ειδικό καθεστώς κρατικών ενισχύσεων», «ειδικό αναπτυξιακό νόμο», «κάλυψη μέρους του ασφαλιστικού και εργατικού κόστους», «ειδικά φορολογικά κίνητρα», «αξιοποίηση όλων των χρηματοδοτικών εργαλείων».
Το σχέδιό του το έντυσε με τον μανδύα του νέου «φρούτου» που ακούει στο όνομα «ενεργειακή δημοκρατία», «ενεργειακές κοινότητες» που στόχο έχει να μετατρέψει το λαό της περιοχής σε συμμέτοχο και συνένοχο μιας πολιτικής που καταστρέφει το μέλλον του, μεγαλώνει την ανεργία και την ενεργειακή φτώχεια.

Εξήρε το Ταμείο Ανάκαμψης, παρουσιάζοντάς το σαν «μεγάλη ευκαιρία», την ώρα που αυτό αποτελεί ένα νέο υπερμνημόνιο που φορτώνεται στις πλάτες του λαού για να χρηματοδοτηθούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, κυρίως της πράσινης και ψηφιακής οικονομίας.

Ήταν ιδιαίτερα αναλυτικός στην περιγραφή της άσχημης κατάστασης στο σύστημα υγείας, παραβλέποντας ότι αυτή φέρει τη σφραγίδα και της δικής του πολιτικής ως κυβέρνησης τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν και δική του πολιτική η υποχρηματοδότηση, η υποστελέχωση των δομών υγείας, η εμπορευματοποίηση της υγείας συνολικά. Για το Πανεπιστήμιο τοποθετήθηκε στην ίδια διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων που ενισχύει την περαιτέρω επιχειρηματική λειτουργία.

Τέλος, ξανασέρβιρε την «ξινισμένη σούπα» της «προοδευτικής διακυβέρνησης», προσπαθώντας να σπείρει νέες αυταπάτες για λύσεις προς όφελος του λαού «από τα πάνω» και χωρίς σύγκρουση με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και των μονοπωλίων.
Ο λαός της περιοχής χρειάζεται να αξιοποιήσει σωστά την πείρα του.

Η διέξοδος δεν βρίσκεται στην αναμονή λύσεων «από τα πάνω», αλλά στην οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, στα μονοπώλια, στην αστική εξουσία. Μόνο έτσι μπορεί να βάλει ο λαός τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, να ακυρώσει αντεργατικούς νόμους και σχεδιασμούς, να ανοίξει το δρόμο για την προοπτική που υπηρετεί πραγματικά όλες τις σύγχρονες ανάγκες του. Μόνο έτσι και ο λαός της περιοχής μας θα αντιπαλέψει τις αρνητικές συνέπειες της ‘δίκαιης’ βίαιης ή ομαλής μετάβασης, θ ανοίξει δρόμος για να ζήσουν με αξιοπρέπεια σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής και οι νεότερες γενιές.