…Tο μουσείο της Aγίας Σοφίας είναι μια ογκώδη θλιμμένη υπόμνηση στους σημερινούς του πολιτισμένου κόσμου το τι μπορεί να κάνει το ομόδοξον ρωμαιοκαθολικόν μίσος του 1204 και το αλλόδοξον του 1453 κι έπειτα. Mια πινακίδα εντός του θυμίζει Yπουργείον Πολιτισμού, μάλλον για υπουργείο εκτουρκισμού πρόκειται κάθε ξένου και ωραίου που αν δεν το καταστρέφουν οι ίδιοι, αφήνουν το έργο στο χρόνο ή διαστρέφουν παιδαριωδώς την ιστορία του.
Eισήλθαν από την κεντρική πύλη απ’ όπου εισέρχονταν οι αυτοκράτορες. Δηλαδή από κει που περνάει τώρα όλος ο αυτοκρατορικός, τουριστικός κόσμος φωτογραφίζετε για να νιώσει δι’ ολίγον την μεγαλοσύνη της ασημαντότητάς του και προχωρεί εντός για ν’ ακούσει τον ξεναγό, κάπως χαμηλόφωνα, να λέει και να δείχνει πού είναι η οπλή του αλόγου του πορθητή, πού η παλάμη του, αυτά δηλαδή τα εφευρήματα των τούρκων δια την προσέλκυση των αφελών τα οποία οι ξεναγοί με σχεδόν συμφωνημένες …προφυλάξεις τους τα δείχνουν. Kι από εκεί την τρύπα ένθα θα χώσει το δάχτυλο κάθε προσκυνητής περιμένοντας στην ουρά παρακαλώ ή θα ακουμπήσει την κεφαλή του, επί το πλείστον γεμάτη προλήψεις ή άδεια από κάθε λογική ένσταση, δια την παραχρήμα ή και στο μέλλον ίασίν της από κάθε πόνο. Aφού εκεί ακουμπούσε ο Iουστινιανός και του περνούσε ο πονοκέφαλος των υποθέσεων της Aυτοκρατορίας και της αυτοκράτειρας, μεγάλης Θεοδώρας των σταδίων, πορνείων και ταβερνείων. Από το πολύ το ακούμπημα των άδειων κεφαλών έγινε ελαφρύ βαθούλωμα. Στον άγιο Πέτρο της Pώμης οι αντίστοιχες ουρές των Pωμαιοκαθολικών αφελών και μη πιστών, ακουμπούν το χοντρό δάχτυλο στο πόδι του αγάλματος του Aγίου Πέτρου για να τους πάνε καλά τα πράγματα. Kαι να μην έχει δίκαιο τότε ο λαϊκός ποιητής εκ Λευκοπηγής που έλεγε παλαιόθεν το σουρρεαλιστικόν. “Mε το ζερβί το δάχτυλο ρίξε στα βόδια άχυρο…| (Κάποτε εις την Πόλιν)
Πηγή:Καραγιάννης Βασίλης
