Μια ανάγνωση,
“Προς την αδελφήν στρατιώτου. Γράμματα από το Μικρασιατικό μέτωπο” σε επιμέλεια Γιάννη Παπακώστα
από τις εκδόσεις Πατάκη.
Κι ύστερα μια συνομιλία με αυτά τα γράμματα αλλιώς.
Κι ύστερα να ζωντανεύουν αυτά τα γράμματα αλλιώς.
Μέσα από θραύσματα, επιστολόχαρτα, πένες και μελάνια.
Ο Ιωάννης Λυρώνης γράφει στην “αδελφή στρατιώτου” Σμαράγδα Μοστράτου.
Ο Ιωάννης χάθηκε στο Μέτωπο.
Η Σμαράγδα διέσωσε τα γράμματά του και τα παρέδωσε στον καθηγητή Νεοελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννη Παπακώστα.
Εφτά κορίτσια διαβάζουν τα γράμματά του.
Ζωντανεύουν όχι μόνο αυτόν
αλλά και όλους όσοι χάθηκαν για πάντα εκεί.
Όσοι σφαγιάστηκαν.
Όσοι απέμειναν άταφοι.
Αδικαίωτοι.
Ασπαργάνωτοι.
Αυτή τη στάχτη μαζέψαμε.
Που είναι μνήμη. Όχι λήθη.