Κάποτε είχαμι τν’ ευκουλία στν’ μπουντρούμα ! Τώρα οι ευκουλίες έρχουντι απου τα ουράνια ! Ου κινούργιους πέρπιρας έχ’ όνουμα ! ΝΤΡΟΟΥΝ ! Κι είνι πέρπιρας που τουν πας όπ’ χαλέβς ισύ κι όχ’ όπ’ βάν’ αυτός μι του νου τ’ ή να φέρ’ φούρλις γύρου απ’ τν’ λάμπα χουρίς σκουπόν ! Παρακουλουθάς τουν πάππου , τσ’ φιλνάδις κι ποιός σι αφήν’ τα φουκαλίδια στν’ θύρα για γινάτ’ ! Αυτός είνι ου διάουλους ου φτιρουτός !
ΚΕΙΜΕΝΑ
Μανώλης Μαρκόπουλος
ΠΑΙΖΟΥΝ
Μανώλης Μαρκόπουλος
Σωφρόνης Ευθυμιάδης
