Ξυλόγλυπτοι μονόλογοι. Ξυλοσμιλέματα της ψυχής, δημιουργίες της μοναξιάς, της φαντασίας, που αποπνέον αγνότητα και ειλικρίνεια φτιαγμένα σε κάποιες ώρες απομόνωσης, μυστικές, άχραντες!
Χθες στις 10.00 το πρωί βρέθηκα στα Γρεβενά. Ήρθα παρέα με τον πολύ καλό φίλο Γιώργο Παπαδόπουλο (πρόεδρος της Βοϊακής εστίας Θεσσαλονίκης) για να δω ένα μέρος από την φοβερή συλλογή γκλίτσας που εκτίθεται στον χώρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Γρεβενών “Πίνδος”, στα πλαίσια του τριημέρου Συμποσίου Λαογραφίας και Παράδοσης.
Τριακόσιες γκλίτσες από τις χίλιες που έχει στη συλλογή του διηγούνται η καθεμιά την δική της ιστορία. Τοποθετημένες με ωραίο τρόπο πάνω σε ταμπλό και σε προθήκες σε καλούν σ΄ ένα ταξίδι ποιμενικό, μοναδικό, η έλξη που προκαλούν είναι έντονη και δεν ξεκολλάς εύκολα. Αλλιώς την φανταζόμουνα κατά την διαδρομή μας από την Κοζάνη στα Γρεβενά, όταν την αντίκρισα μια πλημμυρίδα θαυμασμού με παρέσυρε και με συνεπήρε κρατώντας με αιχμάλωτο για αρκετές ώρες. Γκλίτσες απ όλη την Ελλάδα, ποιμενικά ξυλόγλυπτα που διαφυλάσσουν την πανάρχαια κληρονομιά που κουβαλάει ο καλλιτέχνης δηλαδή όλα αυτά διαμορφώνουν τον ανθρώπινο τύπο του και επιδρούν αποφασιστικά στην καλλιτεχνική του έκφραση.
Γκλίτσες λοιπόν φορτωμένες με παραστάσεις, οράματα, συμβολισμούς, γεωμετρικά σχήματα, ρόδακες, λουλούδια, πουλιά, δικέφαλοι αετοί, άλογα, λύκοι, φίδια, γοργόνες, κριάρια καθώς και ερωτικές παραστάσεις αλλά και ιστορικά θέματα από τον Φίλιππο τον Βασιλιά των Μακεδόνων εως τους ήρωες του 1821 όπως του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ποιμαντορικές Ράβδοι, πατερίτσες, άγιοι καβαλάρηδες αρματωμένοι με δόρατα, σχήματα και σχέδια τ’ Αη Γιώργη πολλά. Γκλίτσες από το Ντουμπάι, την Αιθιοπία, την Περσία και το Πακιστάν τη φυλή των Καλάς. Πολλά τα έργα του υπέροχου καλλιτέχνη από τα Ρύζια του Έβρου Τζίνη Αθανάσιου του οποίου την τέχνη θαύμασα πολύ!
Ξυλόγλυπτοι μονόλογοι. Ξυλοσμιλέματα της ψυχής, δημιουργίες της μοναξιάς, της φαντασίας, που αποπνέον αγνότητα και ειλικρίνεια φτιαγμένα σε κάποιες ώρες απομόνωσης, μυστικές, άχραντες!
Για να συγκεντρώσεις όλο αυτό τον θησαυρό και μάλιστα σε αρκετά μεγάλο αριθμό χρειάζεται πρωτα πρώτα μεγάλη αγάπη, βαθιά ερεύνα, πολλές γνώσεις, ανάλογες συμπεριφορές με τους καλλιτέχνες, επιμονή και υπομονή, μια αρματωσιά που ο Γιώργος την έχει και την κρατάει χρόνια τώρα. Έτσι λοιπόν με τον δικό του τρόπο, ανοίγει ένα πλατύ παράθυρο στο φως της ποιμενικής τέχνης, στο μεγαλείο της φύσης! Ο Γιώργος με την συλλογή του δεν διασώζει και προβάλλει με τον καλύτερο τρόπο μόνο τα έργα αλλά διασώζει τα ονοματεπώνυμα αρκετών των δημιουργών, τον τόπο καταγωγής των καθώς και τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν όπως το τριπτάρ’ και το ξουράφ’ του Στέργιου Γούσιου από το Βοτονόσι. Κατάφερε να διαφυλάξει ένα ξεχωριστό κομμάτι του πολιτισμού μας και να μας το προσφέρει απλόχερα με πολύ σεβασμό και αγάπη και είμαι σίγουρος ότι δε έχει υποπτευθεί το μέγεθος της προσφοράς του. Όσες ώρες έμεινα στον χώρο της έκθεσης, πέρασε αρκετός κόσμος. Όλοι τους με θαυμασμό απολάμβαναν αυτά τα εντυπωσιακά πρωτόγνωρα έργα για αρκετό χρόνο!
Το μεσημέρι μετά από μια ιδέα του Γιώργου βρεθήκαμε στη Σιάτιστα και μάλιστα στα Γραβάδικα! Ο Χρήστος, η Αγνή, η Σούλα, ο Μάρκος είχαν φυλάξει για μας ζγούρι με λαχανικά, πρόβεια παϊδάκια, φιλετάκια, δροσερό τσίπουρο, κόκκινο κρασί αλλά και ένα ποτήρι λιαστό! Όλα τα λεφτά! Είπαμε Γραβάδικα είναι αυτά δεν είναι παίξε γέλασε! Οι κουβέντες μας ήταν γύρω από τα εκθέματα, την ανταπόκριση που βρήκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο των Γρεβενών ‘’Πίνδος’’, τους επισκέπτες, την τεράστια συλλογή του αλλά τις ανησυχίες του για το μέλλον αυτής της σπουδαίας συλλογής, ένα έργο ενός πολύ σπουδαίου ανθρώπου. Φίλε Γιώργο σ ευχαριστώ για αυτό το πρωτότυπο οδοιπορικό στον κόσμο της γκλίτσας, σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο κλάδο της ξυλογλυπτικής. Σου εύχομαι από καρδιάς, τα καλύτερα, τα ωραιότερα πράγματα του κόσμου να ρθουν και να σε βρουν, το αξίζεις!!!!
Πηγή fb: Αργύρης Παφίλης
