Ένα όνειρο καλοκαιρινής νυχτός από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζανης στην Αίθουσα Τέχνης με πολλά κενά στην κατανόησή του και χωρίς τον αναμενόμενο ερωτισμό που διαποτίζει το έργο. Άραγε οι έφηβοι θα κερδίσουν κάτι από αυτή την παράσταση; Σε κάθε περίπτωση επιδίωξη του σκηνοθέτη ήταν η προσέγγιση των νέων με τεχνάσματα αφήνοντας τη γοητεία του Σαίξπηρ σε δεύτερο πλάνο. Όσο για την αξιοθαύμαστη πλοκή των σκηνών του Σαίξπηρ πέσαμε σε λαβύρινθο.Δραματουργικά υπήρχε επίσης έλλειμμα.
Ο από ψυχής επίλογος είναι αυτός που κρατάμε διότι δεν είδαμε τη ρομαντική κωμωδία του διαχρονικού Άγγλου δραματουργού.
