Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το 11ο Κύπελλο στην ιστορία του και ο Φώτης Καρακούσης γράφει γιατί στην Κοζάνη εκτός των «ερυθρολεύκων» κέρδισε και το βόλεϊ.
Ένα από τα καλύτερα Fimal-4 της τελευταίας δεκαετίας θα λέγαμε, αποτελεί παρελθόν και παρακάτω θα αναλύσουμε και το γιατί ήταν ένα από τα καλύτερα, αλλά και γιατί από τους αγώνες στην Κοζάνη εκτός του Ολυμπιακού, κέρδισε και το άθλημα. Αρχικά οι «ερυθρόλευκες» κατέβηκαν στην πόλη της Δυτικής Μακεδονίας με έναν και μοναδικό στόχο, την κατάκτηση του τροπαίου και το κατάφεραν, φτάνοντας έτσι στα 11 Κύπελλα, φεύγοντας ακόμα πιο μακριά από τον Παναθηναϊκό που ακολουθεί με 6.
Τα κορίτσια του Λορέντζο Μιτσέλι σε έναν συγκλονιστικό τελικό επικράτησαν με 3-2 του εξαιρετικού Πανιωνίου. Στο ματς που έκρινε τον τίτλο οι δύο ομάδες μας προσέφεραν πλούσιο θέαμα και μεγάλες φάσεις που έκοβαν την ανάσα. Φυσικά και τα φώτα πέφτουν επάνω στις νικήτριες, αλλά και οι ηττημένες κατάφεραν να δείξουν πως έχουν επιστρέψει στο προσκήνιο, έχοντας φυσικά ως στόχο να φτάσουν ακόμα πιο ψηλά και την κορυφή.
Η αναμέτρηση των «ερυθρόλευκων» με τις «κυανόλευκες» ήταν μια διαφήμιση για το βόλεϊ, καθώς μπορεί στα πρώτα τέσσερα σετ το 2-2 να έγινε με εύκολες κατακτήσεις για τις δύο ομάδες, αλλά τόσο η εξέλιξη του τάι μπρέικ, όσο και το ότι καμία από τις δύο δεν μπορούσε να τελειώσει το ματς, κράτησαν τους πάντες σε αγωνία και γι’ αυτό στο τέλος ο κόσμος που γέμισε το κλειστό της Λευκόβρυσης αποθέωσε εκτός από τις νικήτριες και τις ηττημένες και δεν μιλάμε μόνο για τους οργανωμένους που ήταν λογικό να ασχοληθούν με τις δικές τους ομάδες, αλλά συνολικά όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο.
Αφήνουμε το αγωνιστικό, που πραγματικά μόνο ασήμαντο δεν είναι καθώς όντως χαρήκαμε βόλεϊ και πάμε στην εικόνα που υπήρξε στις εξέδρες. Μετά τα θλιβερά επεισόδια που έχουν γίνει σε διοργανώσεις βόλεϊ και με το άθλημα να πληρώνει ακριβά τις αμαρτίες του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, για πολλά χρόνια τα Final-4 διεξάγονταν είτε σε σχεδόν άδειες εξέδρες, είτε παρουσία μόνο μαθητών και λίγων διαπιστευμένων. Εννοείται πως είναι ξεκάθαρο ότι σωστά γινόντουσαν έτσι οι διοργανώσεις αυτές, προκειμένου να αποφευχθούν πιθανά επεισόδια από ανθρώπους που όχι μόνο δεν τους ενδιαφέρει το άθλημα, αλλά θα έλεγα ούτε καν οι ομάδες τους.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται προσπάθεια με ισχυρή αστυνομική δύναμη να μπορέσουν και οι οπαδοί να βρεθούν σε Final-4 και στην Κοζάνη είδαμε μετά από καιρό ατμόσφαιρα που θύμιζε διοργανώσεις προηγουμένων δεκαετιών. Και το ευχάριστο είναι πως το θύμιζε μόνο στο παλμό και την ατμόσφαιρα και όχι σε ένταση και επεισόδια. Ναι δεν είναι το καλύτερο να ακούς το ένα υβριστικό σύνθημα μετά το άλλο και μακάρι κάποια στιγμή να ακούς από τους οπαδούς συνθήματα που να αφορούν μόνο την ομάδα τους, αλλά όπως και να το κάνουμε η συνολική εικόνα της εξέδρας, ο παλμός, η ατμόσφαιρα συνολικά ήταν εξαιρετική και η αλήθεια είναι πως μας είχε λείψει, όχι μόνο εμάς αλλά και στην μεγάλη πλειονότητα των φίλων του αθλήματος.
Η ατμόσφαιρα στον τελικό ήταν σημείο αναφοράς και ένα στοίχημα που κέρδισαν όλοι. Ουσιαστικά φάνηκε για ακόμα μία φορά πως αν υπάρχει οργάνωση, μπορεί να διεξαχθεί μια διοργάνωση με οπαδούς των μεγάλων ομάδων χωρίς να ανοίξει μύτη. Αυτό μακάρι να γίνει και στην Άρτα και στα παιχνίδια του Final-4 των Ανδρών, να δούμε γεμάτο γήπεδο χωρίς να συμβεί το παραμικρό, κάτι που έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά δυστυχώς για πολλά χρόνια δεν ήταν.
Μεγάλο είναι και το κέρδος της επιστροφής στην Κοζάνη. Η πόλη αυτή είχε αγκαλιάσει το βόλεϊ και την Εθνική Ανδρών και είχε γεμίσει αυτό το όμορφο γήπεδο, κάτι που έκανε και στον τελικό. Η τοπική αυτοδιοίκηση προεξάρχοντος του αντιδημάρχου Γιάννη Ιωαννίδη, έδειξαν έμπρακτα πως θέλουν να κάνουν και πάλι την Κοζάνη πόλη του βόλεϊ, κάτι που θα βοηθήσει ακόμα περισσότερο το άθλημα. Ένα άθλημα που έχει ανάγκη πετυχημένες διοργανώσεις, έχει ανάγκη όμορφα παιχνίδια όπως αυτό του Ολυμπιακού με τον Πανιώνιο, έχει ανάγκη να τελειώνει ένα Final-4 και κανείς (ή ελάχιστοι γιατί πάντα υπάρχουν και οι γκρινιάρηδες) να λένε τα καλύτερα…
ΥΓ: Στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι μόνο απίθανο δεν είναι να δούμε σε τελικό πρωταθλήματος τον Ολυμπιακό και τον Πανιώνιο και αν γίνει αυτό σίγουρα περιμένουμε μεγάλες μάχες.
ΥΓ1: Πολύ σημαντικό για τον Ολυμπιακό το ότι όλα τα κορίτσια και ο Μιτσέλι αφιέρωσαν τον τίτλο στην άτυχη Μελίνα Εμμανουηλίδου. Δείχνει το πόσο καλό είναι το κλίμα στις «ερυθρόλευκες»
ΥΓ2: Ο Πανιώνιος έχει επιστρέψει για τα καλά και τα ίδια τα κορίτσια έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη. Όποιος έβλεπε τα δάκρυα της Νομικού μετά τον χαμένο τελικό θα καταλάβαινε πως στις «κυανέρυθρες» υπάρχει πίστη αλλά και σιγουριά για ένα ακόμα καλύτερο μέλλον.
@Photo credits: INTIME
πηγή:gazzetta.gr
