Τραγική διαπίστωση των ημερών δεν είναι μόνο τα ετεροχρονισμένα κρούσματα που καταγράφηκαν στην Κοζάνη και φυσικά προκάλεσαν κοινωνική αναστάτωση διότι στάθηκαν η αιτία μία ολόκληρη περιοχή να βρίσκεται επί τρεις μήνες σε κατάσταση αναστολής, με ότι αυτό συνεπάγεται σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά ότι γενικά ο ετεροχρονισμός είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται έντονα τελευταία.
Η Δυτική Μακεδονία είναι μία ξεχωριστή περιοχή της χώρας μας, η μοναδική περιφέρεια που δεν βρέχεται από θάλασσα αλλά με έντονη παρουσία του υδάτινου στοιχείου, με απερίγραπτες φυσικές ομορφιές και μοναδικά προϊόντα , με τη δική της κουλτούρα και πολιτισμό και ανθρώπους που καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να κρατούν ζωντανή την παράδοση, τα ήθη και έθιμα του τόπου τους, με δικό της παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης και έναν επιχειρηματικό κόσμο που με την εξωστρέφειά του αναδεικνύει την περιοχή και ότι παράγεται σε αυτήν.
Παρ’ όλα αυτά , η μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή και οι αλλαγές που θα επέλθουν στα μοντέλα εργασίας και ανάπτυξης, καθώς και οι ευκαιρίες που θα πρέπει να αξιοποιηθούν για επενδύσεις και αναπτυξιακό σχεδιασμό δεν έχουν αντιμετωπιστεί ακόμη με την σοβαρότητα που θα έπρεπε από τα αρμόδια όργανα του κράτους.
Ποιος είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός ανάπτυξης για την Δυτική Μακεδονία και πως θα ισοσκελιστούν οι οικονομικές απώλειες από το κλείσιμο των λιγνιτικών μονάδων στην περιοχή ώστε να αντικατασταθεί η παραγωγική δραστηριότητα της , είναι ερωτήματα που όχι απλά έπρεπε να έχουν ήδη απαντηθεί αλλά να έχει ξεκινήσει η υλοποίηση του master plan πριν να είναι πολύ αργά.
Ο ετεροχρονισμός παρατηρείται εδώ και χρόνια σε ουσιαστικές πολιτικές παρεμβάσεις και εξακολουθούμε να γινόμαστε μάρτυρες μικροπολιτικών τακτικών που αποσκοπούν στην προσωπική προβολή και ανέλιξη αυτών που ασχολούνται με τα κοινά. Σε μία περιοχή όπως η Δυτική Μακεδονία όπου ο κάθε τόπος έχει τα δικά του συγκριτικά πλεονεκτήματα και τις ιδιαιτερότητες του απαιτείται ένα μοντέλο ανάπτυξης με οριζόντιες και κάθετες παρεμβάσεις, βασιζόμενες στα παραγωγικά μοντέλα της κάθε περιοχής , λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά του εδάφους, τα πληθυσμιακά κριτήρια και τις δυνάμεις των τοπικών οικονομιών, ώστε συνδυαστικά να διαμορφωθεί μία ολοκληρωμένη και ελκυστική πρόταση, υλοποιήσιμη άμεσα , που θα στοχεύει τόσο στην τουριστική βιομηχανία όσο και σε επιχειρηματικές συνέργειες.
Οι συνεχώς αυξανόμενες ενεργειακές ανάγκες οδηγούν στην αξιοποίηση των ΑΠΕ, οι οποίες ναι μεν έχουν πολλά οφέλη , όμως θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η κλιματική αλλαγή που θα επέλθει από τη χρήση τους, η οποία θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τον πρωτογενή τομέα ανάπτυξης της περιοχής. Το στάδιο των διαβουλεύσεων ίσως κράτησε πολύ.
Ας θυμηθούμε τη γνωστή παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν…» γιατί απ’ότι φαίνεται κάποιοι περιμένουν να πεινάσουμε για να αποφασίσουν τι θα μαγειρέψουν….
