Τα Αθηναϊκά Θέατρα και οι Μαγικές Σβούρες αυτό το καλοκαίρι, παρουσιάζουν μια αγαπημένη ιστορία που έρχεται τη Δευτέρα 28 Ιουνίου στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης. Μιλήσαμε με το Θανάση Τσαλταμπάση.
1.Αυτό το καλοκαίρι θα παρουσιάσετε σε μια καλοκαιρινή περιοδεία σε ολόκληρη την Ελλάδα την πιο αγαπημένη ιστορία του κόσμου, τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Αντουάν Ντε Σαιν – Εξυπερύ, που απευθύνεται σε παιδιά όλων των ηλικιών. Ποια ήταν αυτά τα στοιχεία που σας κέρδισαν να ασχοληθείτε με αυτή την παράσταση;
Το ίδιο το έργο αρχικά ήταν αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, διότι πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα της σύγχρονης ιστορίας.
Αλλά επειδή το θέατρο είναι συνεργασία, δε θα προχωρούσα στο επόμενο βήμα αν δεν είχα την εγγύηση του σκηνοθέτη Δημήτρη Αδάμη, που ασχολείται με ουσία και επιτυχία με το θέατρο για παιδιά κοντά 20 χρόνια τώρα.
2.Πείτε μας λίγα λόγια για αυτή την παράσταση.
Ένας πιλότος χάνεται σε ένα ταξίδι του και πέφτει στην έρημο Σαχάρα. Εκεί γνωρίζει ένα παράξενο, απόκοσμο παιδί, τον Μικρό Πρίγκιπα που του διηγείται τα ταξίδια του στους πλανήτες και μέρα τη μέρα γίνονται φίλοι. Του λέει για άλλη μία φίλη που έκανε στη Γη, την αλεπού αλλά και για το Τριαντάφυλλό του, που το αγαπάει και θέλει να πάει πίσω στον πλανήτη του να το συναντήσει.Του μιλάει και για ένα φίδι που γνώρισε…
Τα υπόλοιπα επί σκηνής!
3.Έχετε μια μοναδική ικανότητα να μεταμορφώνεστε για τις ανάγκες των ρόλων, αυτή τη φορά γίνατε ένας Μικρός Πρίγκιπας, ήταν μια εύκολη ή όχι μια εύκολη διαδικασία;
Επειδή όπως πολύ σωστά είπατε πρόκειται για μεταμόρφωση και όχι μεταμφίεση, πρέπει να γίνει πολλή και λεπτή δουλειά για να φτάσεις στο σημείο να υποστηρίξεις στην ουσία μία εικόνα που διαφέρει πολύ από τη δική σου.
Ξέρετε, κανένα μακιγιάζ δεν καλύπτει τις υποκριτικές αδυναμίες, μπορεί στην αρχή να εντυπωσιάσει αλλά αν δεν έχει γίνει αυτή η “βουτιά” στον χαρακτήρα που υποδύεσαι, δε πρόκειται να πειστεί κανείς.
4.Υπάρχουν κάποια κοινά στοιχεία στον Μικρό Πρίγκιπα και στον Θανάση Τσαλταμπάση;
Ότι για τους ανθρώπους που αγαπώ πραγματικά, θα έκανα τα αδύνατα δυνατά. Έχω κι εγώ τα δικά μου “Τριαντάφυλλα” και τις δικές μου “αλεπούδες”…
5.Επειδή η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά θα θέλαμε να μας περιγράψετε τη μεγαλύτερη σκανδαλιά που είχατε κάνει όταν ήσασταν παιδί.
Θα μου επιτρέψετε να πω ότι φυσικά και η παράσταση είναι φτιαγμένη με γνώμονα το κοινό των παιδιών αλλά οι μεγάλοι που έρχονται το ευχαριστιούνται αντίστοιχα!
Από σκανταλιές άλλο τίποτα όταν ήμουν πιτσιρίκι. Αν τα πω θα δώσω ιδέες και πιστέψτε με, δε θέλω!(γέλια)
6.Πώς βρεθήκατε, τι σας οδήγησε στο θέατρο; Τι προσλαμβάνουσες είχατε από μικρός για να αγαπήσετε αυτόν τον χώρο;
Φαντάζομαι το ότι πήγαινα σε παραστάσεις με τους γονείς μου από πολύ μικρός, έπαιξε ρόλο.
Η τρέλα που είχα με τις ταινίες επίσης! Περίμενα πως και πως κάθε φορά που έβαζε ελληνική ταινία η τηλεόραση να τη δω και μετά αντέγραφα όλους τους ηθοποιούς που με εντυπωσίαζαν (κινήσεις, φράσεις κλπ)
Και κομβική στιγμή όταν στα 9 μου έπαιξα σε μία παράσταση στη γειτονιά μου, μετά από ένα χρόνο πρόβες.
Εκεί το μικρόβιο ήρθε και εγκαταστάθηκε μέσα μου οριστικά.
7.Θέλουμε να μας θυμίσετε τα πρώτα σας βήματα στην κωμωδία και σε παραστάσεις για παιδιά. Ποιο ήταν το πρώτο έργο που ήσασταν πρωταγωνιστής;
Θα σας πω τα δύο έργα που με στιγμάτισαν, πριν γίνω επαγγελματίας ηθοποιός.
Το πρώτο ήταν αυτό που προανέφερα, στα 9 μου, το “Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο” του Γιάννη Ξανθούλη, όπου και πρωταγωνιστούσα μαζί με ένα κοριτσάκι (τη Δήμητρα!). Εκεί ένιωσα τη σκηνή σαν τον φυσικό μου χώρο. Παρότι ήμουν ένα ντροπαλό παιδί, εκεί πάνω ένιωσα ότι δε ντρέπομαι και δε φοβάμαι τίποτα!
Και το έργο που με έκανε να πάρω την απόφαση να τα αφήσω όλα και να φύγω για να γίνω ηθοποιός ήταν ο “Γλάρος” του Τσέχωφ, στη Κοζάνη, με σκηνοθέτη τον Νικόλαο Κέφαλο, ο οποίος τώρα διατελεί πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και χαίρομαι πολύ για αυτό. Η διαδικασία του να μπεις στα βαθιά και να ερευνήσεις τα άδυτα του εαυτού σου, με μάγεψε και με έκανε να πάρω οριστικά την απόφαση να ακολουθήσω τον δρόμο της υποκριτικής.
8.Στην Κοζάνη που θα έρθετε στις 28 Ιουνίου είστε ένα πρόσωπο πολύ γνωστό, αγαπητό, έχετε κάνει πολλούς φίλους που περιμένουν να δουν κάθε καινούρια δουλειά που ετοιμάζετε. Ποιες στιγμές θυμάστε περισσότερο από τα χρόνια που ζήσατε εδώ;
Θυμάμαι τα πάντα από την πενταετία που έζησα ως φοιτητής εκεί.
Έχω κάνει φίλους ζωής και Κοζανίτες αλλά και συμφοιτητές μου που περάσαμε πολύ όμορφα τότε.
9.Ποιες στιγμές θυμάστε περισσότερο από τα χρόνια που ζήσατε εδώ;
Ήταν η φάση που προσέμεινα μόνος, ανεξαρτητοποιήθηκα, γλέντησα, ξενύχτησα, έπαιξα πολύ θέατρο, έκανα εκπομπές στους τοπικούς και περιφερειακούς σταθμούς, αγαπήθηκα από πολύ κόσμο, οι Κοζανίτες με θεώρησαν δικό τους παιδί. Είναι από τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου…
Και φυσικά μου τρέχουν τα σάλια για τα γιαπράκια! Όποτε πάω πρέπει να κατεβάζω καμιά εκατοστή!(γέλια)
Λύσανδρος Ρήγας
