Ο άνθρωπος, λέγει ο Αριστοτέλης, είναι κοινωνικό όν. Η κοινωνικότητα είναι απόλυτα δεμένη με την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης του και του παρέχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τον προορισμό του στη ζωή. Η έννοια της κοινωνικότητας όμως βιώνεται μόνο όπου η ζωή υπακούει σε νόμους, κανόνες και συστηματοποιημένες αρχές. Η έλλειψη αρχής, η αναρχία, την καταστρέφει εντελώς.
Η αναρχία είναι η κατάσταση εκείνη που επικρατεί μέσα σε μια ομάδα ανθρώπων που δεν περιορίζονται από αρχές και νόμους και δεν έχουν κρατική εξουσία. Επικρατεί απόλυτη ελευθερία στη ζωή και ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφραστεί όπως επιθυμεί, χωρίς να δεσμεύεται από τη βούληση των συνανθρώπων του. Υπάρχει πλήρης ελευθερία, χωρίς έλεγχο, περιορισμούς, διατάξεις και κανόνες. Δεν κυβερνά καμία κυβέρνηση, αλλά επικρατεί μία χαοτική κατάσταση, που δεν έχει σύστημα, ενότητα και σκοπό.
Η κατάσταση αυτή της ολοκληρωτικής διάλυσης κάθε αρχής και εξουσίας προξενεί ένα σωρό δυσάρεστες συνέπειες, που έχουν αντίκτυπο στην ομαλή και σωστή συμβίωση των μελών της ομάδας. Η πλήρης δηλαδή ελευθερία δεν ωφελεί κανέναν, αλλά γίνεται αιτία πολλών προβλημάτων. Καταπατά και δεσμεύει την ελευθερία του άλλου, προβάλλει το ατομικό συμφέρον σε βάρος του συμφέροντος του συνόλου και δίνει τη δυνατότητα μόνο στους ισχυρούς, έξυπνους, επιδέξιους και φιλόδοξους να προωθηθούν και να πετύχουν, αδιαφορώντας για τους συνανθρώπους τους. Οι αδύναμοι εκ φύσεως, οι δειλοί και οι φιλήσυχοι γίνονται αντικείμενο εκμεταλλεύσεως από τους δυνατούς και επιτήδειους. Ο νόμος της ισότητας δεν ισχύει, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ισορροπία στην ομάδα.
Η δικαιοσύνη καταπατείται και αντί αυτής επικρατεί ο νόμος και το δίκιο του ισχυρού. Η δημιουργική συνεργασία δεν ισχύει και δεν εφαρμόζεται, αλλά καθένας εργάζεται χωρίς ηθικούς φραγμούς, επιδιώκοντας το δικό του όφελος και καταπιέζοντας τους άλλους, τους οποίους δε διστάζει να εκμεταλλευτεί και να εκβιάσει. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, παρά συναγωνισμός, ο οποίος οδηγεί στην αισχροκέρδεια και διαφθείρει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ανθρωπιά.
Στην ομάδα που δεν υπάρχουν αρχές και δεσμεύσεις, δεν υπάρχει πρόνοια για το κακό και η βία μαζί με το έγκλημα καταδυναστεύουν τις μάζες. Η ψευτιά, η κλοπή, η αδικία κυριαρχούν στις ανθρώπινες συναλλαγές. Μαζί με τον φόβο και τη βία, κυριαρχεί το άγχος και η αγωνία για την ανθρώπινη ζωή και δεν αφήνουν την ανθρώπινη ύπαρξη να ζήσει γαλήνια και ήρεμα. Η αναρχία σπείρει τη διχόνοια και τις έριδες και δημιουργεί την ακαταστασία και την αταξία, γιατί είναι αποσυνθετική δύναμη, που δρα καταλυτικά, καταστρέφοντας την ειρηνική συνύπαρξη και την ομόνοια και οδηγώντας στην απείθεια, τη διάλυση και την καταστροφή.
Τα άτομα που ζουν σε μια ομάδα χωρίς αρχές, χάνουν και την ηθική τους ποιότητα, αλλοτριώνονται. Παύουν να πιστεύουν σε αξίες και ιδανικά, δεν αγαπούν και δεν τηρούν την αξία του ανθρώπου και καταλήγουν να χάσουν την ανθρωπιά τους. Γιατί η ακυβερνησία έχει αντίκτυπο στη δόμηση της ανθρώπινης προσωπικότητας, καταστρέφει τον εσωτερικό κόσμο, καλλιεργεί τα μίση και τις έχθρες και δεν αφήνει τα άνθη της αγάπης, της ομόνοιας και της αλήθειας να καρποφορήσουν στην ανθρώπινη ψυχή.Έτσι στερούν από τη ζωή την ομορφιά, τη γαλήνη και την ευτυχία.
Η αναρχία, λοιπόν, καταστρέφει εντελώς την ομαλή κοινωνική ζωή, διαταράσσει την ισορροπία των ανθρώπινων σχέσεων και οδηγεί στο χάος και τον αφανισμό τις ανθρώπινες κοινωνικές ομάδες.Γι’αυτό και οι άνθρωποι οργανώθηκαν σε κοινωνίες και έθεσαν νόμους που διέπουν τη ζωή και τη συμπεριφορά τους.
Τελικά τι σημαίνει η λέξη ‘’αναρχία’’; Η λέξη αναρχία προέρχεται από το πρόθεμα α(ν) ή α, που σημαίνει ‘’άνευ’’, ‘’έλλειψη κάποιου πράγματος‘’, ‘’ανυπαρξία κάποιου‘’ ή ‘’απουσία κάποιου‘’, συν το ‘’άρχων’’ που σημαίνει ‘’κυβερνήτης’’, ’’αρχηγός’’. Αναρχία σημαίνει ‘’χωρίς κυβερνώντες’’ ή ’’χωρίς εξουσία ‘’.
Τη στιγμή που η ελευθερία είναι πλήρης, πεθαίνει μέσα στην αναρχία. Γουίλ Ντυράν-Αμερικανός Ιστορικός και Φιλόσοφος (1885-1981).
ΒΙΣΚΑ ΖΩΗ-ΠΟΛΥΞΕΝΗ
