Δεν πειράζει αν κάνετε λάθη όταν μαθαίνετε.Πολλοί από σας κουβαλάτε μέσα σας την κατάρα της τελοιοθηρίας.Δεν δίνετε στον εαυτό σας την ευκαιρία να μάθει πραγματικά κάτι καινούργιο, γιατί αν δεν το επιτύχετε τέλεια μέσα στα πρώτα τρία λεπτά, τότε συμπεραίνετε ότι δεν έχετε την ικανότητα να τα καταφέρετε.

Για να μάθετε κάτι θα πρέπει να διαθέσετε χρόνο.Όταν επιχειρείτε να κάνετε κάτι για πρώτη φορά συνήθως δεν νοιώθετε άνετα.Για να δείτε τι εννοώ ενώστε τις παλάμες σταυρώνοντας τα δάκτυλα.Δεν υπάρχει σωστός ή λανθασμένος τρόπος για να το κάνετε.Παρατηρείστε τώρα ποιός  αντίχειρας είναι από επάνω.Ανοίξτε ύστερα τις παλάμες σας και ξαναενώστετες με τον άλλο αντίχειρα από πάνω.Σίγουρα νοιώθετε τώρα παράξενα ίσως και να σας φαίνεται ότι το κάνετε λάθος.Ξαναενώστε πάλι τις παλάμες με τον πρώτο τρόπο, μετά με τον δεύτερο,ξανά με τον πρώτο και ξανά με τον δεύτερο και κρατείστε τες εκεί. Πώς αισθάνεστε;Όχι και τόσο παράξενα.Όχι και τόσο άσχημα.Νομίζω πως αρχίζετε να το συνηθίζετε και με τους δύο τρόπους.Το ίδιο ισχύει για ότι και αν κάνετε με κάποιον καινούργιο τρόπο.Μπορεί να νοιώθετε ότι είναι διαφορετικό και αμέσως να κρίνετε.Κι όμως με λίγη εξάσκηση μπορεί να θεωρηθεί φυσιολογικό και κανονικό.

Δεν πρόκειται να αγαπήσετε ολοκληρωτικά τον εαυτό σας μέσα σε μια μέρα. Μπορείτε όμως να τον αγαπάτε κάθε μέρα και από λίγο και με το πέρας κάποιου χρονικού διαστήματος θα τον έχετε αγαπήσει πολύ περισσότερο.

Τα λάθη που κάνετε αποτελούν σκαλοπάτια της ζωής και είναι πολύτιμα γιατί είναι οι δάσκαλοί σας. Γι’ αυτό δεν πρέπει να τιμωρείτε τον εαυτό σας επειδή έκανε ένα λάθος.’Αν είστε λοιπόν πρόθυμοι να μάθετε από το λάθος και να αναπτυχθείτε,τότε το λάθος θα παίξει το ρόλο ενός σκαλοπατιού στο δρόμο που οδηγεί στην ολοκλήρωση της ζωής σας.

Ορισμένοι δουλεύετε με τον εαυτό σας αρκετό καιρό και όμως απορείτε γιατί εξακολουθούν να σας παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα.Χρειάζεται να εμπλουτίζετε συνεχώς εκείνα που μάθατε χωρίς να αντιστέκεστε σηκώνοντας τα χέρια και λέγοντας΄΄Ποιο το όφελος;’’.Mε τους καινούργιους τρόπους που μαθαίνετε πρέπει να φέρεστε στον εαυτό σας με περισσότερη τρυφερότητα και καλοσύνη.Φανταστείτε ότι ο νούς είναι ένας κήπος.Αρχικά ο κήπος αυτός είναι ένα κομμάτι της γής.Μέσα σε αυτόν μπορεί να υπάρχουν πολλοί θάμνοι μίσους για τον εαυτό σας και πέτρες απελπισίας,θυμού και αγωνίας ή ένα γέρικο δέντρο το οποίο ονομάζεται θυμός που να θέλει κλάδεμα.Όταν φυτρώνουν τα αρνητικά αγριόχορτα να τα ξεριζώνετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε.Καθαρίστε λοιπόν αυτόν τον κήπο,σκάψτε το χώμα και προσθέστε μερικούς σπόρους ή μικρά φυτά χαράς και ευημερίας.Ο  ήλιος λούζει τον κήπο και εσείς τον ποτίζετε και προσθέτετε θρεπτικές ουσίες και στοργική φροντίδα.

‘Όταν συγχωρείτε και απελευθερώνετε όχι μόνο σας φεύγει ένα τεράστιο βάρος από τους ώμους ,αλλά ανοίγει και ο δρόμος για να αγαπήσετε τον εαυτό σας.