Η αύξηση της επιχορήγησης για την παραγωγή τέχνης είναι θεμιτή, όχι όμως για την προαγωγή έτοιμων καλλιτεχνικών δημιουργιών. Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης πρωτίστως οφείλει να παράγει δικές του δημιουργίες, οι οποίες θα φτάνουν σε όλη την περιφέρεια  και κατόπιν να προχωράει σε μετακλήσεις. Η «Μαζώχτρα», η δραματοποιημένη νουβέλα του Αργύρη Εφταλιώτη, η οποία εντάσσεται και στα Λασσάνεια  είναι μια έτοιμη επιτυχημένη παράσταση των Αθηνών. Παίχτηκε για δύο χρονιά στο θέατρο 104 της Ευμολπιδών και τώρα ταξιδεύει στην Δυτική Μακεδονία. Με απλά λόγια δεν είναι παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
Πραγματικά είναι πολύ λίγες για το μέγεθος του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης παραγωγές τύπου «Απειλή» και «Ικετηρίας». Εκτός από το «Χορεύοντας στη Λούνασα» σε συμπαραγωγή με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων  και το «Περπατώ Εις το Δάσος»,- το οποίο είχε ανέβει από την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης» πριν 24 χρόνια-, καμιά άλλη παραγωγή δεν είναι γέννημα-θρέμμα του δικού μας ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ακόμα και ο «Αγησίλαγος» του Δημήτρη Μπασλάμ ήταν δουλειά του Θεάτρου Τ της Θεσσαλονίκης. Μιας και ακούσαμε λοιπόν ότι υπάρχει αδυναμία μεγάλων εκδηλώσεων  στην Κοζάνη, δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να πληρώνουμε για παραγωγές τρίτων. Υπάρχουν σχήματα στην Κοζάνη που παράγουν θεατρική τέχνη χωρίς να επιχορηγούνται…
Ι.Π.