Μέρα μνήμης.

Σαν απόψε, από 7 προς 8 Απριλίου, πριν από 74 χρόνια, κάηκε το κτίριο του Παρθεναγωγείο Βελβεντού μαζί με το Κοινοτικό Ξενοδοχείο και άλλα σαράντα περίπου σπίτια.

Ήταν η τραγική κορύφωση του Εμφυλίου στο Βελβεντό που πλήγωσε, όσο καμιά άλλη περίοδο της τοπικής μας ιστορίας, την κοινωτική μας συνοχή.

Το Παρθεναγωγείο Βελβεντού, ένα μεγαλοπρεπές κτίριο, κατασκευάστηκε με πολλούς κόπους και μεγάλες δαπάνες από τους ομογενείς που ήταν γραμμένοι στο σύλλογο “Φιλοπατρία” της Φιλαδέλφειας στην Αμερική στις αρχές του 20ού αιώνα.

Την όλη προσπάθεια συντόνιζε με τεράστια επιμονή και υπομονή ο μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Κωνστάντιος, μια μεγάλη μορφή του τόπου μας, μαζί με τους επιτρόπους (δημογέροντες) του Βελβεντού.

Σε οικόπεδο που δώρισε στην Εκκλησία της Παναγίας η αδερφή του Γεωργίου Παπαζήση, Χρυσάφω, αγοράζοντας το σπίτι του Μπατσιάμη και με μια δωρεά χώρου από την οικογένεια Χατζόπουλου, η Γενική Αντιπροσωπεία, ο Δεσπότης, με την σύμφωνη γνώμη των ομογενών, ανέθεσαν στον σπουδαίο αρχιτέκτονα της Θεσσαλονίκης Ξενοφώντα Παιονίδη να εκπονήσει τα σχέδια του κτιρίου.

Ο αρχιτέκτονας συμφώνησε και το έργο εγκαινιάστηκε το 1911. Έζησε 36 χρόνια μέχρι τις 7 Απριλίου 1947 οπότε και κάηκε.

Έκτοτε έμενε ανεκμετάλλευτο μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 οπότε κατεδαφίστηκε και στη θέση του ανεγέρθηκε το Πνευματικό Κέντρο Βελβεντού.

Στις φωτογραφίες:
1 Το καμένο σχολείο λίγες μέρες μετά την καταστροφή (Απρίλιος 1947).
2 Η παλιότερη επίσημη φωτογραφία του το 1912 μετά την αποπεράτωσή του.
3 ο αρχιτέκτονας Ξενοφώντας Παιονίδης.
4 Ο προϋπολογισμός της κατασκευής του κτιρίου, από το γραφείο του αρχιτέκτονα Ξ. Παιονίδη, ανερχόμενος σε 105.006,50 γρόσια χρυσά.
5 Ο ορισμός από τον αρχιτέκτονα Ξ. Παιονίδη του Θεοδώρου Ζαρκανίτη ως εργοδηγού στην κατασκευή.
Σπουδαίοι αγώνες των προγόνων μας στην Τουρκοκρατία για “τα γράμματα”.

Πηγή fb: Γιώργος Παπαδόπουλος / Παλιες εικονες Βελβεντου κ Βιλβινα Μασλατια