Κατ’ αρχήν, επικροτώ την πρόταση του νέου φορέα, πουέρχεται να αγκαλιάσει όλους εκείνους τους Έλληνες πολίτες, πουδεν γνωρίζουν προς τα που να κινηθούν, προκειμένου να βρουνπολιτικό καταφύγιο. Αυτή η μερίδα των πολιτών, νομίζω ότιανήκει στην κατηγορία εκείνων, που τάσσονται με την άποψη ότι«όλοι το ίδιο είναι», αλλά είναι άνθρωποι που θέλουν το καλό τηςχώρας. Στη διεκδίκηση για την προεδρία της δημοκρατικήςσυμπαράταξης, παρουσιάστηκαν εννέα υποψήφιοι. Στο 2ο κανάλιτης ΕΡΤ, παρουσιάστηκαν δύο φορές και έδωσαν συνέντευξητύπου ενώπιον δημοσιογράφων, παρουσιάζοντας ο καθένας τιςπολιτικές του θέσεις και το πρόγραμμά τους, όσον αφορά τηδιακυβέρνηση της χώρας και για το καλό των πολιτών της.Η διεκδίκηση της προεδρίας της εν λόγω πολιτικήςπαράταξης, από πολλούς υποψήφιους, έχει τις καλές της πλευρές,μπορεί όμως να προκαλέσει και κάποιες δυσάρεστες παρενέργειες.Το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ με τιςδιάφορες συνιστώσες, που κάθε μία απ’ αυτές, έχει τη δική τηςιδεολογία, που κάποτε συμβαίνει να είναι αντίθετη με το πολιτικόπρόγραμμα του ενιαίου φορέα. Από την άλλη μεριά, έχουμε τηνκυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα των«Ανεξάρτητων Ελλήνων», που όταν σε κάποια ζητήματαδιαφωνούν με τους συγκυβερνήτες τους, τους απειλούν ότι θαρίξουν την κυβέρνηση, μέσω του Αρχιεπισκόπου!!!Αν μέσα στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, κάθε κομματάρχηςθέλει να δημιουργήσει το δικό του «μπαϊράκι», τότε το κόμμα αυτόδεν θα έχει μεγάλη διάρκεια ζωής, και σύντομα θα διαλυθεί. Ονέος υπό ίδρυση κομματικός σχηματισμός, θέλω να έχει σωστήπορεία και μεγάλη διάρκεια ζωής. Αν στην πορεία παρατηρηθούνφαινόμενα διάσπασης, θα είμαι τρομερός πολέμιος, με όποιαψυχικά αποθέματα διαθέτω. Το κόμμα του «Λεβέντη» που φέρνειτην ονομασία «Ένωση Κεντρώων», είναι φρόνιμο νασυμπαραταχθεί με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, γιατί δεν
υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς. Σε όσους Έλληνες πολίτες έχουν τη διάθεση και την επιθυμία να συμμετάσχουν στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, λέω τούτο: Ρώτησαν κάποτε την καμήλα: «τι προτιμάς, τον ανήφορο ή τον κατήφορο;».Εκείνη, χωρίς καθυστέρηση, απάντησε: «Για μένα είναι το ίδιο,τόσο ο ανήφορος, όσο και ο κατήφορος». Ένας δημοκράτης, δεν έχει να επιλέξει, ούτε αριστερά (ανήφορος), ούτε και δεξιά(κατήφορος). Η Δημοκρατία είναι σαν την κολυμβήθρα του Σιλωάμ, τους δέχεται όλους, με την εξής προϋπόθεση: «θέλεις υγιής γενέσθαι;», που μεταφορικά μεταφράζεται: «θέλεις να είσαι δημοκράτης;». Πίστευε στην αρχή της πλειοψηφίας. Διαφορετικά,θα ισχύει η Ευαγγελική ρήση: «Ύπαγε οπίσω μου Σατανά».Αυτά τα λόγια για σήμερα και εύχομαι να μη χρειαστεί να επανέλθω, όχι την επομένη του συνεδρίου της Δ.Σ., ούτε ασφαλώς και στο Α’ εξάμηνο, αλλά εσαεί. Πιστεύω ότι η ψηφοφορία για την ανάδειξη του Προέδρου της Δ.Σ. πρέπει να γίνει με την παρουσία στην κάλπη, και όχι μέσω Η .Υ.
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΓΡ. ΚΟΝΤΟΣ KOZANH 10-11-2017
