Η θετική εξέλιξη με την ενίσχυση του αεροδρομίου Κοζάνης είναι μια καλή είδηση μετά από πολύ καιρό για τον τόπο μας• μικρή μεν, καλή δε και κυρίως διαφωτιστική.

Η κατάσταση της περιοχής περιγράφεται με ακρίβεια στο master plan της απολιγνιτοποίησης και δεν επιδέχεται ωραιοποιήσεις, απαιτεί όμως σαφή στρατηγική από την πλευρά μας.

Πριν το απαραίτητο σχέδιο για την επόμενη μέρα που απαιτεί χρόνο και ανεξάρτητα από την έκβαση του επιβεβλημένου αγώνα μας για το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα, υπάρχει μια ακόμα κρίσιμη παράμετρος στη δράση μας. Τρέχοντα και χρονίζοντα προβλήματα της περιοχής πρέπει να πάρουν προτεραιότητα με κοινή δράση όλων μας και από την άλλη σε κάθε πολιτική γενικού ενδιαφέροντος που ανακοινώνεται από την κυβέρνηση η περιφέρεια μας πρέπει να έχει προνομιακή αντιμετώπιση τουλάχιστον ανάλογη της κατάστασης της.

Δεν πρόκειται για συμπληρωματική πρόταση αλλά για βασική στρατηγική επιλογή στη διαδικασία μετάβασης. Οι μικρές και μεγάλες ανάσες σε μια ασφυκτική διαδικασία προκαλούν ανακούφιση, κυρίως όμως συμβάλουν στη συγκράτηση του πληθυσμού που είναι η κορυφαία προτεραιότητα.

Αν δεν ανακοπεί η τάση φυγής από την περιοχή κανένα πρόγραμμα μετάβασης, που ακόμα δεν είδαμε, δεν έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Αυτά είχα προτείνει μεταξύ άλλων στις 4 Οκτωβρίου 2019 στην ανοιχτή συνεδρίαση του ΠΣ με θέμα την απολιγνιτοποίηση.

Η εξέλιξη με το αεροδρόμιο είναι η πρώτη μικρή νίκη για την περιοχή και πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλες καθώς τα νέα από πολλά επί μέρους μέτωπα δεν επιτρέπουν εφησυχασμό.
-Όταν εγκρίνονται 250 θέσεις τακτικών καθηγητών στα Πανεπιστήμια και στο Δυτικής Μακεδονίας κατανέμονται θέσεις μηδέν
-Όταν στο πρόγραμμα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ – ΑΥΤΟΝΟΜΩ η Δυτική Μακεδονία δεν παίρνει τη μερίδα του λέοντος
-Όταν τα μέτρα στήριξης που ανακοινώθηκαν πριν ένα μήνα για το πρώτο τοπικό γενικό απαγορευτικό (λοκ νταουν) στην ΠΕ της απολιγνιτοποίησης υπολείπονται κατά πολύ αυτών που ισχύουν για όλη τη χώρα εδώ και μια εβδομάδα
-Όταν ακόμα και σήμερα η επόμενη μέρα των τηλεθέρμανσεων είναι στον αέρα
-Όταν στην ΠΕ Κοζάνης με τους περισσότερους μακροχρόνια ανέργους έναντι οποιασδήποτε άλλης περιοχής δεν αποφασίζεται μια ολοκληρωμένη παρέμβαση που θα δώσει ανάσες στους ίδιους και έμμεσα στην τοπική αγορά
-Όταν… ο κατάλογος είναι μακρύς και μοιραία οδηγεί στο εύλογο ερώτημα, αν δεν μπορούμε σε αυτά πως θα παλέψουμε τα μεγάλα;

Η ευθύνη για την ανατροπή της ασφυκτικής κατάστασης μας αφορά όλους , περισσότερο όμως όσες και όσους έχουν τη λαϊκή εντολή για την εκπροσώπηση της περιοχής και ιδιαίτερα τους κυβερνητικούς.

Όσοι εξ αυτών έχουν δει την ταινία “Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία” καιρός είναι να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό το έργο βλέπουν οι πολίτες στον τόπο μας, αλλά από την ανάποδη…