Είναι πολύ θετική η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ ΔΕΥΑΚ και ΔΕΗ, απλά υπερτονίστηκε το όφελος του 1 εκ ευρώ από το βεβαιωμένο χρέος των 7 εκ. και όχι η χασούρα των περίπου 2,5 εκ ευρώ από τους τόκους. Η απαλοιφή των τόκων, την οποία ζητούσε ο δήμαρχος Λευτέρης Ιωαννίδης αποδείχτηκε μια ουτοπία και δεν ήταν μια εύκολη συμφωνία η παραγραφή του 1 εκ ευρώ, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο. Ποιος πληρώνει όμως το μάρμαρο από την ασυνέπεια των δημοτικών αρχών; Ο καταναλωτής φυσικά, ο επιβαρυμένος ήδη με το ειδικό τέλος 80%, ο οποίος δεν έχει και καμιά ευθύνη για τις πολιτικές αποφάσεις και τον τρόπο αντιμετώπισης των χρεών. Τώρα αυτός καλείται να πληρώσει τα περίπου 6 εκ χρέη της ΔΕΥΑΚ στη ΔΕΗ, από τα οποία τα 3,5 εκ αφορούν το κεφάλαιο και τα υπόλοιπα είναι τόκοι. Και μάλιστα ο καταναλωτής όταν δεν πληρώνει μένει χωρίς τηλεθέρμανση. Παραδειγματική εξάλλου είναι η συμπεριφορά του δήμου Κοζάνης στην ίδια τη ΔΕΥΑΚ, μιας και δεν έχει πληρώσει ποτέ τους λογαριασμούς του, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…
Ι.Π.