4 Νοεμβρίου 2020 συμπληρώθηκαν 108 χρόνια της μεγάλης και ιστορικής εκείνης ημέρας κατά την οποία ο ηρωικός Ελληνικός στρατός έγραψε με το αίμα του το ηρωικό έπος της Σιάτιστας.
Η ημέρα αυτή κάθε χρόνο μας υποχρεώνει ευλαβικά να αποτίσουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους αθάνατους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα της Σιάτιστας. Ένας από τους ήρωες εκείνους που θυσιάστηκαν γι’ αυτήν ήταν και ο υπολοχαγός Γεώργιος Καπιτσίνης, που έλαβε μέρος στη μάχη με 300 Κρήτες εθελοντές. Ο Γεώργιος Καπιτσίνης γεννήθηκε στην Μονεμβασιά της Πελοποννήσου το 1370. Ήταν γιος του Π.Λ. Καπιτσίνη και ανεψιός του πολυεκατομμυριούχου Ιωάννου Καπιτσίνη.
Τελείωσε τα εγκύκλια μαθήματα στην Αθήνα, κατόπιν μπήκε στην σχολή των Ευελπίδων και αποφοίτησε με τον βαθμό του υπολοχαγού του πυροβολικού. Διακρίθηκε στη κοινωνία των Αθηνών χάρη στην φιλομάθεια, την ευφυΐα του, την ανδρική ομορφιά του και την γενναιότητά του. Εκτός από τα άλλα χαρίσματά του, ήταν καλός ιππέας, ξιφομάχος δεινότατος και σκοπευτής δεξιότατος. Ως αξιωματικός φημιζόταν για την εξαιρετική του μόρφωση και την ιδιοφυία του στα μαθηματικά.
Ήταν ένας από τους άριστους αξιωματικούς του Ελληνικού στρατού, αλλά για ιδιωτικούς λόγους παραιτήθηκε και πήγε στο Σικάγο, όπου σπούδασε πολιτικές επιστήμες. Κατόπιν πήγε στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, όπου εκπαιδεύτηκε αεροπόρος με σκοπό να επανακαταταγεί στον Ελληνικό στρατό για να αξιοποιήσει τα νέα του προσόντα. Όταν κηρύχτηκε ο πόλεμος έσπευσε στην φωνή της πατρίδας. Στις 4 Νοεμβρίου του 1912, ώρα 12 μ. οι ελληνικές προφυλακές συμπλέκονται με τον τουρκικό στρατό στο ύψωμα Γκραντίστι της Σιάτιστας. Ο αγώνας ήταν σκληρός. Η πυκνή ομίχλη ανάγκασε τους μαχητές να αναρριχηθούν στους βράχους του μακεδονικού Σουλίου.
Πυροβολισμοί, λογχισμοί, φωνές, αίματα, θάνατος παντού. Επί τέλους οι Έλληνες ανάγκασαν τον εχθρό να εγκαταλείψει το ύψωμα και να φύγει προς την Καστοριά. Η μάχη κράτησε μέχρι τις 6 το απόγευμα, όπου στο ύψωμα Γκραντίστι πέφτει ηρωικά μαχόμενος ο υπολοχαγός Γεώργιος Καπιτσίνης από σφαίρα που τον βρήκε στο κεφάλι. Το ύψωμα Γκραντίστι με το 483/1969 Β.Δ. πήρε το όνομά του. Ας είναι αιώνια η μνήμη του ήρωα αυτού και όλων εκείνων που με τη θυσία τους στη Σιάτιστα επισφράγησαν την ελευθερία, στην Ελληνική δε ιστορία προσέθεσαν νέα σελίδα δόξας. Για τη μάχη της Σιάτιστας, ο αείμνηστος Μιχαήλ Αναστασάκης γράφει τα εξής στις ιστορικές του αφηγήσεις του 1912:
«Εάν η Σιάτιστα έπιπτε τα όρια του Ελληνικού Κράτους θα ήσαν νοτιώτερον της Φλωρίνης’’. Ο δε Στρατηγός Κλαδάς γράφει ‘‘Η μάχη της Σιατίστης είναι μοναδική εις το είδος της κατά τους Βαλκανικούς αγώνας’’.
Γεώργιος Μ. Μπόντας
Τέως Δ/ντής Δημόσιας Βιβλιοθήκης Σιάτιστας
ΟΔΟΣ: Γεωργίου Καπιτσίνη
Καπιτσίνης Γεώργιος,
αξιωματικός,
αρχηγός κρητικών εθελοντικών σωμάτων στον Α΄Βαλκανικό πόλεμο.
Ο Γεώργιος Καπιτσίνης καταγόταν από εύπορη οικογένεια της Μονεμβασιάς. Απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων, τάξη του 1893.
Ιδιοφυία στα Μαθηματικά, πήρε μέρος στον άτυχο πόλεμο του 1897, τραυματίστηκε στη μάχη του Βελεστίνου, αργότερα, για ιδιωτικούς λόγους, παραιτήθηκε από το στρατό, πήγε στην Αμερική όπου :
…διαμένων εν Σικάγω, ένθα εν τω ομονύμω Πανεπιστημίω ηκολούθησε πολιτικάς επιστήμας… μετέβη εις Σαν Διέγο της Καλλιφορνίας, όπου εσπούδασεν αεροπόρος σκοπών να επανέλθη εις Ελλάδα και εις τας τάξεις του στρατού με τα νέα εφόδιά του. … Ταχύς και αεικίνητος ως ήτο έτρεξε γοργός εκ των ακτών του Ειρηνικού εις το πρώτο σάλπισμα του πολέμου, …*
Ο Φίλιππος Ζυγούρης στα Ιστορικά σημειώματα περί Σιατίστης και λαογραφικά αυτής, σελ. 382 σημειώνει:
«….Επεσεν ο γενναίος αρχηγός Καπετσίνης, ο οποίος είχε καταλάβει με το σώμα των νέων Κρητών το Καστράκι. Ο με εξαιρετικά προσόντα στολισμένος αυτός αξιωματικός, ενώ ορμούσε με το περίστροφο στο χέρι εναντίον του εχθρού και έδιδε θάρρος και παράδειγμα αφθάστου ηρωισμού στους οπλίτας του, δέχτηκε σφαίρα εχθρική στο μέτωπο και έπεσεν ένδοξα …..».
Πηγή:radiosiatista.gr
