Προχθές αποχαιρετίσαμε μια μεγάλη Κυρία της πόλης μας, μια 90χρονη ενεργή πολίτισσα, που για περισσότερο από 40 χρόνια έκανε αισθητή την παρουσία της στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα της πόλης Κοζάνης. Πρόκειται για την Αίγλη Γκατζογιάννη, πρόεδρο για 18 χρόνια και στη συνέχεια για 22 χρόνια επίτιμο πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών Κοζάνης.
Την Αίγλη, την πρωτογνώρισα παιδί , όταν για ιατρικούς καθαρά λόγους και τον καιρό που δεν είχαν ακόμα καθιερωθεί τα ραντεβού στους γιατρούς, επισκεπτόμουνα μόνη μου με τις ώρες το ιατρείο της, δίπλα από τους Σαράντα Μάρτυρες. Από τότε με εντυπωσίαζε η πραότητα και ηπιότητα του χαρακτήρα της, ουδεμία ανύψωση φωνής, ουδεμία παρατήρηση στο φοβισμένο και ανήσυχο παιδί που είχε απέναντι της να περιποιηθεί. Διάχυτη η μυρωδιά του γαρυφαλέλαιου, αντισηπτικού και αναλγητικού συγχρόνως φάρμακου της εποχής σ’ όλο το ιατρείο της, όπως και πάνω της, τόσο που για χρόνια ολόκληρα μετά, με ακολουθούσε αυτή η έντονη μυρωδιά , ακόμα και όταν τη συναντούσα έξω από αυτό.
Την ξανασυνάντησα μεγάλη πια, όταν την περίοδο της Μεταπολίτευσης μετά την επιστροφή μου από το Πανεπιστήμιο, πρωτοασχολήθηκα σε κοινωνικές και πολιτικές δράσεις της πόλης μας. Συνεργαστήκαμε για τρία ολόκληρα χρόνια (1978-1980) στο ΔΣ του Συλλόγου Γυναικών Ν. Κοζάνης, εκείνη από τη θέση της προέδρου και εγώ της γραμματέως. Ήταν μια περίοδος έντονων πολιτικών διεργασιών, η οποία μεταξύ πολλών άλλων σημαδεύτηκε και με την ανασυγκρότηση των περισσότερων Συλλόγων, που είχαν καταργηθεί επί Χούντας αλλά και με τη δημιουργίας νέων, όπως του Συλλόγου Γυναικών .
Στο εσωτερικό του Συλλόγου φυσικό ήταν να μεταφερθεί το έντονο πολιτικό κλίμα της εποχής, καθώς τα κόμματα, μετά τη φίμωση της Χούντας προσπαθούσαν να απλώσουν τα πλοκάμια τους πάλι και να κυριαρχήσουν σε κάθε οργανωμένη έκφραση της τότε κοινωνίας. Οι έντονες αντιπαραθέσεις της εποχής για το ποιος θα καθοδηγεί και τι χαρακτήρα θα έχει το εργατικό-φοιτητικό – γυναικείο κίνημα κλπ μεταφέρθηκαν και στους κόλπους του νεοσύστατου Συλλόγου Γυναικών που την εποχή εκείνη έκφραζε όχι μόνο τις γυναίκες της πόλης αλλά και πολλών χωριών της ευρύτερης περιοχής Κοζάνης. Αθρόα η εγγραφή και συμμετοχή των γυναικών πάσης ηλικίας στο Σύλλογο. Οι εγγραφές γίνονταν μέσα στο Δημαρχείο, όπου είχε στηθεί και η πρώτη κάλπη .
Θυμάμαι χαρακτηριστικά στην περίφημη συνέλευση στο παλιό πριν την ανακαίνιση Κοβεντάρειο για την αποχώρηση του Συλλόγου Γυναικών από την ΟΓΕ (Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας), που ελέγχονταν από το ΚΚΕ, προκειμένου να διατηρήσει ο Σύλλογος τον ανεξάρτητο τοπικό του χαρακτήρα, δεν έπεφτε καρφίτσα, μέχρι και στο πάτωμα κάθονταν γυναίκες. Τόσο πολυπληθή συνέλευση ιδιωτικού συλλογικού φορέα δεν νομίζω μέχρι σήμερα να ξαναείδα στο Κοβεντάρειο . Υπήρχε γενικά πολύ μεγάλη μαζικοποίηση, με τα περισσότερα μέλη να συμμετέχουν ενεργά και με ξεχωριστό δυναμισμό. Άλλες εποχές.
Η Αίγλη ήταν πρόεδρος του Συλλόγου σε εκείνη την κρίσιμη για την μετέπειτα πορεία του εποχή και με τον ήπιο και ακέραιο χαρακτήρα της κράτησε την ενότητα του Συλλόγου, ακολουθώντας δημοκρατικά πάντα την πλειοψηφούσα πρόταση, χωρίς διάθεση καπελώματος ή πραξικοπήματος που διέκρινε αρκετούς άλλους προέδρους της εποχής της. Ο Σύλλογος εκείνη την εποχή διοικούνταν από 7μελές ΔΣ στο οποίο εκπροσωπούνταν όλα τα κόμματα, ακόμα και οι ανεξάρτητοι, πλην της ΝΔ, οι γυναίκες της οποίας δεν προσήλθαν στις αρχαιρεσίες. Παρά τις έντονες όμως και πολιτικά διαφοροποιημένες απόψεις των μελών του ΔΣ, με μπροστάρη την πρόεδρο είχαμε όλες ανεξαιρέτως ενεργή συμμετοχή στην οργάνωση πολλών και ποικίλων επιτυχημένων εκδηλώσεων ενημερωτικού, επιμορφωτικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα όχι μόνο για τις γυναίκες αλλά και για παιδιά.
Η Αίγλη σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, ακόμη και στα βαθειά γεράματα της, από αγάπη και ενδιαφέρον για τον τόπο της, είχε σταθερή παρουσία στα διάφορα πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της πόλης, συνοδευόμενη άλλοτε από την αδελφή της Περιστέρα, την οποία εκτιμούσε βαθειά και θαύμαζε την πολιτική της σκέψη, άλλοτε από την Ευδοξούλα Καρδάση, σταθερή συνοδοιπόρο της για πάμπολλα χρόνια κι άλλοτε από τον γαμπρό της Λάζαρο Κυρατσού και την αδελφή της Ζολί.
Παρά την ενεργή μακροχρόνια παρουσία της και δράση στο Σύλλογο Γυναικών δεν παρέλειψε να γίνει ιδρυτικό μέλος και σε άλλους ξεχωριστούς Συλλόγους της πόλης: Φιλοπρόοδο, Οικολογική Κίνηση Κοζάνης, υποστηρίζοντας ενεργά τις δραστηριότητες τους μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής της.
Μας άφησε μια μέρα χαρακτηρισμένη διττά, ως μέρα αγώνων και ως μέρα περίσσειας ανοιξιάτικης ομορφιάς, μια μέρα ταιριαστή στην τόσο πλούσια ζωή της.
Αγαπημένη μας Αίγλη
Θα σε θυμόμαστε πάντα ως φωτεινό παράδειγμα ενεργής πολίτισσας
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει!!!

Φανή Φτάκα-Τσικριτζή