O Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετείχε σε διαδικτυακή συζήτηση που διοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ) .Μεταξύ άλλως αναφέρθηκε στο παράδειγμα, της απολιγνιτοποίησης. Το πώς μπορούμε να απαλλαγούμε από μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που λειτουργούν με καύση άνθρακα. Εχουμε μια περιοχή στην Ελλάδα, τη Δυτική Μακεδονία που για πολλές δεκαετίες ήταν η καρδιά της παραγωγής ενέργειας, με εργοστάσια που λειτουργούσαν με καύση λιγνίτη. Και λάβαμε τη γενναία απόφαση να απομακρυνθούμε από το λιγνίτη και να κλείσουμε τα εργοστάσια αυτά όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
Πώς λοιπόν μπορούν να αντικατασταθούν οι θέσεις εργασίες στα παλιά ορυχεία; Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, μπορείς να δημιουργήσεις θέσεις εργασίας διεκδικώντας και ανακτώντας τη γη που χρησιμοποιήθηκε για την εξόρυξη λιγνίτη. Αλλά αυτό δεν είναι ένα μακροπρόθεσμο project. Θα πρέπει να προσελκύσουμε στην περιοχή αυτή τη μεταποίηση, θα πρέπει να προσελκύσουμε την εκπαίδευση. Αντικαθιστούμε τα παλιά λιγνιτωρυχεία με σημαντικές επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, κυρίως ηλιακής ενέργειας. Και αναπτύσσουμε προηγμένη αγροβιομηχανία και τουρισμό σε μια περιοχή της Ελλάδας που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή. Όταν αθροίζει κανείς τους αριθμούς, Manfred και Ursula, συνειδητοποιεί πως με αυτόν τον τρόπο ενδεχομένως δημιουργούνται ακόμη και περισσότερες θέσεις εργασίας, από το να συνεχίσουν οι άνθρωποι να δουλεύουν σε λιγνιτωρυχεία, που μάλλον δεν είναι και το είδος δουλειάς που οραματίζεσαι για τους νέους της χώρας.
Αλλά θα πρέπει να θέτουμε φιλόδοξους στόχους και θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι αυτό είναι εφικτό και ότι υπάρχει και η ευρωπαϊκή στήριξη σε αυτή τη διαδικασία. Σε διαφορετική περίπτωση οι άνθρωποι θα αντιδράσουν με οργή και θα αρνηθούν να υιοθετήσουν αυτό το όραμα. Το τελευταίο θέμα που ετέθη από τον Manfred και την Ursula και το οποίο θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό είναι το θέμα των προσόντων. Ακόμα και πριν την εμφάνιση της πανδημίας, γνωρίζαμε πως ήμασταν εν μέσω ενός ουσιαστικού τεχνολογικού μετασχηματισμού, που αναδιαμορφώνει το μέλλον της εργασίας.
Και γνωρίζουμε καλά πως η έννοια της εργασίας με την οποία εμείς μεγαλώσουμε, η έννοια ότι πας στο σχολείο, παίρνεις πτυχίο, βρίσκεις μια δουλειά και συνταξιοδοτείσαι, η έννοια αυτή πιθανότατα δεν θα υφίσταται για την επόμενη γενιά. Πρέπει συνεχώς να μαθαίνουμε, να αναβαθμίζουμε τα προσόντα μας, με στόχο να παραμένουμε ανταγωνιστικοί σε μια αγορά εργασίας που αλλάζει πολύ γρήγορα. Για το λόγο αυτό, στο δικό μας σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης είναι τόσο σημαντικό το στοιχείο των προσόντων. Είναι σημαντική η έννοια της αναβάθμισης δεξιοτήτων, της επανεκπαίδευσης, αλλά και της πιστοποίησης των προσόντων. Και θέλουμε να το κάνουμε από κοινού με τον ιδιωτικό τομέα. Ακόμα και σήμερα, μπορεί να σας εκπλήξει αυτό, αλλά αυτή είναι μια χώρα με ανεργία που ανέρχεται σε ποσοστό 16%. Το 30%, όμως, των εργοδοτών μας λένε ότι δεν μπορούν να βρουν ανθρώπους με τα κατάλληλα προσόντα. Ξεκάθαρα υφίσταται μια θεμελιώδης αναντιστοιχία ανάμεσα σε αυτό που έχει να προσφέρει η αγορά εργασίας και αυτό που χρειάζονται οι επιχειρήσεις.
