ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΩΝ ΩΣ ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η Εκτελεστική Γραμματεία του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ Κοζάνης, πραγματοποίησε την καθιερωμένη εκδήλωση τιμής και μνήμης για την 44η επέτειο εξέγερσης των ηρωικών αγωνιστών του Πολυτεχνείου, την Παρασκευή, 17 Νοέμβρη και ώρα 11 π.μ στην Κεντρική Πλατεία Νίκης της Κοζάνης. Η εκδήλωση που έγινε υπό βροχή, παρουσία ελάχιστου κόσμου, ως είθισται τα τελευταία χρόνια, περιελάμβανε μια μικρή ομιλία και καταθέσεις στεφάνων. Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Κοζάνης Λευτέρης Ιωαννίδης, ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου Φώτης Κεχαγιάς, ο πρόεδρος του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ Κοζάνης Γιώργος Δαλαγιώργος, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Κοζάνης Ζήσης Ντούντας, ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Άρης Κουρκούτας, ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του δήμου Λάζαρος Μαλούτας, ο πρόεδρος του συλλόγου δημοτικών υπαλλήλων και περιφερειακός σύμβουλος Γιώργος Χριστοφορίδης κ.α.
Τα μηνύματα των αγωνιστών του πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα και στις μέρες μας. Όπως είπε στο μήνυμα της ημέρας ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Κοζάνης Γιώργος Δακαγιώργος . “Λαέ της Ελλάδος, Το πολυτεχνείο είναι συνώνυμο του αγώνα σας, του αγώνα μας ενάντια στη δικτατορία και για τη Δημοκρατία. Αυτό το μήνυμα ακουγόταν από το ραδιοφωνικό σταθμό του Πολυτεχνείου. Η εξέγερση του πολυτεχνείου αποτελεί το κορυφαίο μήνυμα της αντιδικτατορικής πάλης , ήταν μαζική και δυναμική αντίδραση στο καθεστώς της Χούντας των συνταγματαρχών. Η εξέγερση ξεκίνησε με κατάληψη του Μετσόβειου από φοιτητές, στο πλευρό των οποίων τάχθηκαν γρήγορα μαθητές και εργάτες. Η εξέγερση γρήγορα κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση και θάφθηκε με αίμα , ύστερα από μια σειρά γεγονότων που κατέληξαν με την είσοδο του τανκς στην είσοδο . Το Πολυτεχνείο δεν είναι γιορτή , έρχεται να μας θυμίσει όλους εκείνους που αγωνίστηκαν για τις αξίες της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων . Κάθε \Νοέμβρη η καρδιά αμς είναι εκεί. Ποιος είπε πως δεν έχουνε οι μνήμες μέλλον; Τα συνθήματα είναι και σήμερα εξαιρετικά επίκαιρα,. Οι εξοντωτικές πολιτικές έφτασαν το λαό να αγωνίζονται για ψωμί, παιδεία ελευθερία”.
Για ελάχιστο φόρο τιμής των ελλήνων που αγωνίστηκαν, ακούστηκαν οι στίχοι από το τραγούδι σύμβολο της εξέγερσης, του Γιάννη Ρίτσου. “Σιώπα όπου θα ναι θα σημάνουν οι καμπάνες,. Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…”.
Β.Σ.
