Μια τόση δα νιφάδα, που δεν είχε συγγενή, αναζήτησε νιφάδες σ’ άλλη χώρα μακρινή.
‘Εφτασε ως την Ινδία, κι είχε ζέστη τρομερή, ώσπου κόντεψε να λιώσει η νιφάδα η μικρή!
΄’Ψάξε μέρη να΄χουν κρύο ,αέρα, χιόνι και χειμώνα “τη συμβούλεψε στο δρόμο μία φίλη ανεμώνα.
Με χαμόγελο η νιφάδα έφυγε για το ταξίδι, πως θα βρει κι άλλες νιφάδες αισιοδοξούσε ήδη!
Μέρα νύχτα περπατούσε, στον αέρα έκανε πτώσεις, τη βροχή παρακαλούσε “αχ βροχούλα, μη με λιώσεις “
‘Δρόμο έχω κι όλο ψάχνω μήπως βρω κάποια νιφάδα ,μέχρι να ‘ρθει ο Άι-Βασίλης, μη με βρει ξανά μονάδα!”
Και στον πάγο όλο γλιστρούσε ,μα με πείσμα κι εξυπνάδα, όποιον έβλεπε ρωτούσε αν είχε δει κάποια νιφάδα!
Μια κυρία στη Ρωσία ,εκεί που κάνει τόσο κρρρρρρύο, είπε στη μικρή μας φίλη πως συνάντησε άλλες δυο!
Ξάφνου βλέπει παραπέρα ,μη σας τα πολυλογώ, δυο νιφάδες και ένα ελάφι παίζανε κυνηγητό!
Τρέχανε, χοροπηδούσαν μεσ΄στο κρύο το τσουχτερό κι η μυτούλα απ’το ελαφάκι κόκκινη ήτανε θαρρώ.
Πλησιάζει και ρωτάει χωρίς δισταγμό ,με θάρρος, αν υπάρχει εκεί τριγύρω συγγενής τους κάποιος άλλος.
”Μόνες είμαστε”απαντάνε τότε οι άλλες δυο νιφάδες “θες να γίνουμε όλοι φίλοι, μήπως θες και συννιφάδες” ;
”Nαιιιιιιιιι”απάντησε η νιφάδα και ανέβηκαν οι φίλοι στου ελαφιού μας την πλατούλα για να βρουν τον Άι-Βασίλη!
Τόσο δα μικρές νιφάδες ,ολόλευκες και φωτεινές, δίνουνε χρώμα και ελπίδα και σε μέρες σκοτεινές.
Γι’αυτό κι όλα τα παιδάκια πάντοτε να προσπαθείτε με χαμόγελο και ελπίδα το όνειρό σας να το βρείτε. Να θυμάστε τη νιφάδα ,την προσπάθεια που χει κάνει , κι όταν λίγο κουραστείτε, ανασούλα, πάμε πάλι!!!
το παραμύθι είναι της Κατερίνας Μυλωνά
την Αφήγηση επιμελήθηκε η Θεατρική Ομάδα του Μικρασιατικού Συλλόγου
αφήγηση Όλγα Σιδηροπούλου
μοντάζ Κωνσταντίνος Μανουσαρίδης
σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Ιωαννίδης
κάμερα Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος