Μπαίνουμε, με τη χάρη του Θεού, σ’ αυτό τον ευλογημένο μήνα, ιδιαίτερα στον τόπο μας με την πληθώρα των φρούτων και των οπωροκηπευτικών. Στην ιδιαιτερότητά του συμβάλλουν και οι λεγόμενες «Δρίμες» και τα «μερομήνια», που επηρεάζουν τις γεωργικές εργασίες και βοηθούν, ακόμα και σήμερα, στις προβλέψεις του φθινοπωρινού και χειμερινού καιρού.
Η θέση του στη συνείδηση του λαού μας φαίνεται κι από τα διάφορα έθιμα που δημιούργησε για την υποδοχή του, όπως είναι ο αγιασμός που παλιότερα γινόταν την «Πρωταυγουστιά», όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά και για τ’ αμπέλια, τα χωράφια, τα περιβόλια, τα νερά.
Δινόταν έτσι η ευκαιρία στους ανθρώπους να πάρουν την ευλογία της Εκκλησίας σ’ όλες τις πτυχές της ζωής τους, ζώντας σε αρμονία με το Θεό και τον κόσμο.
Όμως, εκείνο που, πραγματικά και ουσιαστικά, διαφοροποιεί τον Αύγουστο από όλους τους άλλους, είναι η απόδοση ιδιαίτερης τιμής προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Οι ιερές ακολουθίες αρχίζουν από την πρώτη μέρα, με τις Λειτουργίες, τις ιερές Παρακλήσεις και τα «Δεκαπενταρίσματα» και κορυφώνονται στις 15, με την Εορτή της Κοιμήσεως, για να συνεχιστούν μέχρι την απόδοσή της, τα γνωστά «Εννιάμερα», στις 23 του μήνα.
Και φεύγει ο Αύγουστος, με τη γιορτή της Τιμίας Ζώνης. Δικαιολογημένα, λοιπόν χαρακτηρίζεται ως «ο Μήνας της Παναγιάς».
Με πολλούς τρόπους οι ορθόδοξοι χριστιανοί εκφράζουν τα συναισθήματα, την εκτίμηση, τις σχέσεις τους προς την Παναγία, που τη σέβονται, όχι μόνο ως Μητέρα του Χριστού, αλλά και δική τους, και συνεχώς την επικαλούνται.
Εκτός από τις ιδιαίτερες Εορτές της, η Εκκλησία μας της έχει αφιερώσει την Ακολουθία των Χαιρετισμών, που τελείται στη Μεγάλη Σαρακοστή και διαβάζεται καθημερινά στα Μοναστήρια, καθώς και σε πολλά χριστιανικά σπίτια. Επίσης, η Θ΄ Ωδή της, ψάλλεται στην ακολουθία του Όρθρου.
Είναι αμέτρητοι οι ναοί, τα μοναστήρια, τα ξωκλήσια, σε κάμπους και βουνά, στη στεριά και στα νησιά μας, αφιερωμένα στη Θεοτόκο.
Εκεί, βεβαίως, που εκπλήσσεται ο προσκυνητής, είναι το «Περιβόλι» της- το Άγιον Όρος.
Σ’ όλες τις μονές, στις σκήτες, στα κελιά, στα σπίτια, στα ησυχαστήρια, «συνομιλούν» με τις εικόνες της.
Την ανυμνούν καθημερινά. Διηγούνται θαύματα. Τη νιώθουν κοντά τους. Παντού μοσχοβολά το θυμίαμα της άσκησης, της νηστείας και της προσευχής των μοναχών, σμίγοντας με το υπερουράνιο άρωμά της.
Αν επιχειρούσαμε να αναφέρουμε τοπωνύμια, κοσμητικά επίθετα, δημώδη άσματα και τραγούδια, δηλωτικά των ιδιαίτερων γεγονότων, εκδηλώσεων και δεσμών του λαού μας με την πνευματική του Μάνα, θα γράφαμε ολόκληρα βιβλία!
Πηγή:ekklisiaonline.gr
